De Laatste

Jawel lieve BLOGVOLGERS we zijn weer thuis.
En wat is het eerste wat je doet als je thuis komt inderdaad naar de wc gaan.
We moeten het nog even hebben over de ontmoetingen.
En jullie hebben nog de statistieken van ons te goed .

De ontmoetingen:

De eerste.
 Die uit het niets opdook was een stewardes die voor Iberia had gewerkt.
We zochten een slaapplaats en zij dacht dat we de weg kwijt waren.
Maar dat laatste lukt niet als een smartphone bij je hebt en wij hadden er zelfs twee,
En daar naast nog een tas met kaarten.
Via de politie had ze snel een kamer voor ons.
Gelukkig hebben we nooit meer een kamer gehad als die.
De schimmel zat er een 1 cm dik op de muur.
Maar een mens moet toch slapen.
O ja we sliepen boven restaurant Amanda.

De derde dag gaan we op pad met de Mio.
Dit omdat de route van Finisterra naar Muxas niet in de Smartphone zat.
En die denkt er toch iets anders over de te nemen weg.
We stonden voor een bospad met een halve meter gras.
En een pad wat steil om hoog ging met grint.
Een pad waar prima op te lopen is maar met de fiets ?
Daar staat er opeens een vrouw naast ons druk te gebaren dat we de andere iets beter begaanbare weg het pad met de halve meter gras moesten nemen en niet de weg die de Mio aan gaf het grintpad .
Zomaar uit het niets is zo iemand er dan.
Ook ontmoeten we een vrouw die vertaal werk doet en honden opvangt waar ze weer een baasje voor zoekt via internet.
Die woont echt in de middel off no ware helemaal alleen met haar honden.
De diverse mensen die zeggen dat we de verkeerde kant op rijden.
Er waren twee politie agenten die het ons zelf 3x hebben gevraagd of we het wel zeker wisten.
Voor dat we wisten wat we moesten zeggen om uit te leggen dat we op de terugweg waren,
waren we een week verder .
De weg werd ons net nog niet verspert.
Er was een echtpaar onder weg met een soort riksja hij reed zijn vrouw op de vlakke stukken en berg af .
En dat karretje was door hem zelf gemaakt en woog ook nog eens een beetje allemaal 18 mm multiplex.
Een stel wat al 12 jaar op de fiets door de wereld trok hun zaak verkocht hadden en hebben alleen een tent twee fietsen en een post adres ergens in de wereld.
Hij zou wel wat vaker onder de douche kunnen gaan.
En een man die in tegen over gestelde  richting reed met zijn auto.
En naar ons toe  kwam rijden draws op straat staand vertelde,
dat we onderdak moesten gaan zoeken omdat er een stom op komst was.
En de politie agent die uit het niets oppopte bij een gesloten gemeente huis en een stempel op onze kaart zette.
De vrouw die een pelgrims onderkomen runde en al jaren voor twee bejaarde dames zorgt om in haar levens onderhoud te voorzien.
Maar er toch wel heel erg na uit keek dat ze er over twee jaar mee kan stoppen.
En dan de mensen van de VVV die onderkomens hebben geregeld helemaal goed.
In het bos van Compiegne kwam er een vrouw op leeftijd om te vragen of ze kon helpen.
We stonden voor een boom die door het slechte weer over de weg lag.
En waren de fietstassen van de fiets aan het halen en over de boom aan het tillen.
Dat was niet nodig het lukte ons prima.
We hebben zulke lieve mensen ontmoet in Spanje en Frankrijk .
Dat je zal ons  niet meer horen zeggen dat Frankrijk een mooi land is maar dat er geen Fransen zouden moeten wonen.
En niet te vergeten die vrouw vlak bij Compiegne bij wie 10 jaar geleden kanker was geconstateerd .
Die een grote boom in haar tuin omarmde en de boom om kracht vroeg.
De boom ging twee jaar later dood.
Zij is tot nu toe genezen van kanker.
Van de boom heeft ze een beeld laten maken die de heilige Jacobus voorstelt.
Het gezicht van Jacobus en het lichaam van haar vader op klompen .
Die was boer geweest.
We hebben heel veel verhalen gehoord iedereen lijkt zijn verhaal aan je kwijt te willen.



De statistieken moeten even :

Er is eigenlijk niet veel te melden omdat de MIO het heeft laten afweten.
Maar de belangrijkste zijn hier onder vermeld.

Verbruikte calorieën:42 dagen a 2500 = 60.000 ( dit is bij benadering per persoon .)
Het aantal KM is uitgekomen op 3075 KM .

Er is eigenlijk niemand die er erg dicht bij zat.
Dus kan de verrassing de gratis voetreis naar Rome niet uitgereikt worden.

Tot de volgende keer wie weet weer een Blog tijdens onze volgende fiets vakantie.
Voor ons is het ontzettend leuk geweest dat jullie gereageerd hebben op de verhalen .
Dat heeft ons gestimuleerd om het vol te blijven houden, om te schrijven.

Beun Camino Siebren.

Thuis

Vanuit onze woonkamer het laatste bericht van mij voor ons blog, Siebren gaat nog een bericht schrijven met alle cijfertjes.
Vandaag was het een rit van ruim 100km. van Zwijndrecht naar huis.
Het leek alsof er een rem op onze fietsen aanliep want we gingen zo traag als dikke stront.
Om weer terug op de route te komen, gingen we met de waterbus naar Dordrecht waar we langs de haven fietsten naar de volgende waterbus richting Papendrecht.
Vandaag zijn we vier keer met een pont een sloot overgestoken :-)
Boven Papendrecht ligt Kinderdijk, we hebben heel langzaam over de dijk gereden om maar zo lang mogelijk te genieten van alle molens daar.
We wisten niet dat er zoveel stonden en ook nog eens drie verschillende types.
We tuften door het Groene Hart, fietsten daar over stilte wegen met koeien en schapen op het pad.
We fietsten langs sloten, plassen en rivieren, heerlijk rustig want auto's mochten er niet komen.
In Leiden hebben we bij de Hema een saucijzenbroodje en een halve worst gegeten.
Lekkerrrrrrr.
En toen was het nog ongeveer 28km. langs de Leidse Vaart naar Haarlem.
Het boekje en de navigatie hadden we niet meer nodig, we waren op bekend terrein.
Door de binnenstad ging het naar de Hagestraat voor de finish maar je wilt het niet geloven, de straat was afgezet, ze waren met de gasleiding bezig, er stond een grote bestelbus op ONZE finishlijn !!!
Een van de gasfitters heeft een foto gemaakt van ons in de Hagestraat maar helaas niet dat we met de armen in de lucht de streep passeren.
Helemaal goed want ik durf niet eens met losse handen te fietsen :-)
En nu dan weer thuis.
De wasmachine doet z'n best om die witte sportsokjes weer schoon te krijgen, aan de lijn hangen de eerste sportshirtjes en sportbroeken te drogen en de fietsen staan een nachtje in de woonkamer.
Onze stempelkaarten staan op de kast als stille getuigen van een fantastische vakantie waar wij met veel plezier en verwondering aan terugdenken.

Te rug in Nederland

We zijn weer op nederlandsche bodem.
Uit Soersel zijn we om 09.00 uur vertrokken.
Onder weg heel veel wieler toeristen die in groepen km aan het maken zijn.
Er was een groep van een man of 20 die hadden net als de profs een volg auto.
Ja zeker daar in België pakken ze het wat grootser aan als in Nederland.
En er word niet naar je geschreeuwd of geroepen .
Nee alles heel netjes daar kunnen we genoeg van leren.
Werden we in Frankrijk door iedere fietser gegroet .
Maakte niet uit wat hoe de fietsers groeten elkaar.
Dat doen de Belgen dan weer niet.

De stal ruiken we al lichtjes
Nog een nachtje slapen en dat dan wel op Nederlandsche bodem.
In Zwijndrecht om precies te zijn .
In het Albert Schweitzer ziekenhuis in Zweindrecht.
We hebben op internet gelezen dat zij een Pelgrims onderkomen hebben.
En daar maken we nu dankbaar gebruik van.

Er zijn vandaag 96 kilometertjes onder de wielen door gegaan.
Meer dan ik gedacht had en wind tegen.
Die hebben we sinds Parijs op de kop.
 Maar de benen zijn getraind dus die kunnen het goed aan
Morgen aan het eind van de middag zullen we in het rustieke Haarlem zijn teruggekeerd.
En de teller Staat nu op ruim 2800 km .
Waar staat hij morgen avond op ?
Wie het raad is er een verrassing bij ons thuis.

Tot morgen Sieb.

Van Aalst naar Malle

Een verrassende lunch.

We zitten nog steeds in België, niet erg hoor, de biertjes zijn onweerstaanbaar en ook nu staat er eentje voor me, een Gageleer, lekkerrrrrrr.
Niet de eerste van vandaag, we zijn in het Anker geweest in Mechelen en daar een Carolus gedronken, ieder een ander lekker brouwseltje :-)
Maar ook in onze knapzak zitten twee biertjes, een Carsendonck en een Kasteelbier.
Nu nog een koelkast om ze koud te krijgen :-)
We begonnen vandaag na een flink ontbijt, aan de rit naar Mechelen.
Die was leuk want het was vanuit Aalst een bijna rechte weg over een oude trambaan naar het oosten.
Af en toe een dorp, een stationnetje, een overweg, een tegenligger, veel bos, helemaal top.
In Mechelen zochten we de VVV voor het welbekende stempel en het adres van de brouwerij.
Via het Begijnenhof kwamen we bij het Anker terecht waar we een biertje dronken, het was zeker een omweg waard.
In het centrum tussen alle oude pandjes was markt.
De kerktorens toornden hoog boven alle mooie gevels uit, echt een prachtige oude stad.
Weer op de fiets ging het langs een rivier naar Lier, schitterend.
7km. voor Lier ging mijn telefoon, mijn broer Paul aan de lijn, waar we ons bevonden.
Bleek dat we 50 meter bij elkaar vandaan stonden :-)
We hebben met z'n drien geluncht in Lier, heel gezellig, het was zo leuk om te vertellen over onze tocht en Paul over die van hem, hij was net in Oostenrijk en Zwitserland geweest met de motor.
Ook Lier was prachtig met een hele speciale klokkentoren, een mooi stadsplein met hele mooie oude huizen met geveltjes zoals in Nederland en een grote stempel in onze pas :-)
Eenmaal weer op de pedalen hebben we nog een flink stuk weggetrapt en uiteindelijk vlakbij Malle een bed gevonden in de jeugdherberg.
Weinig jeugd hier, wel veel grijs :-)
Dit was de laatste mail vanuit het buitenland, morgen gaan we de laatste grens over, Nederland.
Tja, nog een paar dagen dan zijn we thuis...

België, Belgijuhu.

Vrijdag de dertiende :-)

Beste Heren ( en Dames ) we zitten in het land van de lekkere biertjes en hebben sinds gisteren dan ook geen druppel wijn meer gedronken :-)
Een paar dagen waren we verstoken van internet maar nu we weer in een "grote" stad zitten kunnen we even wat bijschrijven.
Woensdag kwamen we na een prachtige dag terecht op een boerderij waar we op zolder sliepen.
De eigenares was een schat van een vrouw en heeft ons schromelijk verwend.
Na een meer dan geweldig ontbijt stapten we op de fiets richting België.
En denk maar niet dat de Fransen ook maar 1 bord richting België hadden geplaatst, opeens ben je er, getuige het bijzonder slechte wegdek.
In Doornik hebben we op de camping gestaan met veel meer medelanders die op de fiets onderweg waren.
Als ze vroegen waarom wij andersom fietsten, lieten we duidelijk blijken dat we geen zin hadden in extra gezelschap onderweg en natuurlijk ook het feit dat we nu geen tijdsdruk van een vliegticket hadden.
We hebben in Doornik lekker op een terrasje tapas :-) gegeten terwijl er aan de overkant van het kanaal een historisch pand affikte.
De supermarkt waar wij vanmorgen onze boodschappen wilde doen, was gesloten, ze staakten.
Het gevolg, geen ontbijt, geen lunch, wel een cake maar geen koffie.
Het is je haast niet voor te stellen maar na Doornik zijn we pas weer in Gerardsbergen, zo'n 50km. verderop en net over de taalgrens, een bakker en een supermarkt tegengekomen.
Maar we hadden "geluk".
Eenmaal van de camping haakte Jaap aan, zijn navigatie was ermee gestopt en of hij met ons mee mocht rijden.
Ja,ja, hij wist dat we niet zaten te wachten op een plakker maar hij dwaalde rond en kon de goede weg niet vinden.
Saint Jacques had ons op zijn pad gebracht ;-)
Het kwam mooi uit want hij had koffie en wij een vruchtencake en zo hebben we de eerste 50km. met z'n drietjes opgefietst.
In Gerardsbergen haakte Jaap af en wij zagen langs het kanaal een frituur staan waar we een bak Vlaamse friet met zuurvlees hebben genomen.
Oh,oh,oh, wat is dat lekker !!!
We gaan zo Aalst in om wat lekkere biertjes te proeven, heerlijk een paar terrasjes pikken :-)

Dinsdag 10 juni : zon en regen

Noyen

Na een heerlijk ontbijt en een leuk gesprek met de eigenares van de Chambre d'Hotes, sprongen we op de fiets naar Compiegne.
Het begon meteen al goed, een heel stuk door het bos van die stad en niet een paar lullige kilometers, nee, een flink stuk van zo'n 30km.
Het was heerlijk, het zonnetje scheen en het fietspad van asfalt was een traktatie voor onze billen :-)
Totdat plots onze weg gestremd was door een omgewaaide boom.
Hij lag echt dwars over de weg, geen doorkomen aan met al die takken en al dat blad.
We bekeken het zo eens, hebben alle tassen van de fietsen gehaald en Siebren heeft de fietsen over de boom getild, stoere vent heb ik toch :-)
Tassen er weer op en we gingen weer verder maar nu met af en toe een drup regen wat al gauw een flinke bui werd die tot het eind van de middag duurde.
De wolk leek zich wel met ons mee te verplaatsen, echt balen.
Omdat het regende hebben we geen tijd genomen om rustig door Compiegne te fietsen maar stoven door, langs de rivier en hebben in het volgende dorp een warme maaltijd gegeten, een lekkere Hollandse bal gehakt met erwtjes en piepers.
Waren we al thuis ?
Weer verder hebben we gescholen voor een wolkbreuk waarna we in Saint Ourscamp in de abdij een kamer wilden gebruiken maar alles was vol.
Zo ook de camping ( met blokhutjes ) in Chiry en Noyon.
Maar zoals zo vaak deze vakantie, redde het meisje van de VVV ons en belde met de eigenaar van een B&B waar we terecht konden.
We hebben de beschikking over een eigen ruimte achter in de tuin met een overdekt terras waar nu onze spullen te drogen hangen.
Het schijnt dat morgen de zon gaat schijnen :-)
Duimen jullie voor ons ?

NOOODWEER

Jawel ook hier kent men noodweer.
Vannacht zijn we wakker geworden .
Omdat het leek dat er op het Hotel geschoten werd.
Maar gelukkig waren het hagelstenen zo groot als pingpong ballen.
Heel veel auto,s zagen er uit als golf ballen.
Langs de weg afgerukte bladeren en takken.
En ondergelopen wegen.
Ik heb er een genomen.
Was meteen de laatste tot over de assen van de wielen door het water gepeddeld .
Een aantal km verder rond twee uur werden we gewaarschuwd voor heel slecht weer.
Dus gauw een onderkomen geregeld.
Was ons eigenlijk te duur maar door wat van de prijs af te krijgen zijn we gebleven.
We hebben de gastvrouw geholpen de ravage op te ruimen in haar tuin( landgoed eigenlijk).
Die heeft heel veel grond rond haar huis.
En het noodweer valt ook wel mee.
Maar dan kunnen we er morgen weer eens hard tegen aan.

Beun Camino Sieb

Vannacht en vanmiddag was het noodweer in Noord Frankrijk.
Maar wij zaten heerlijk in een hotelletje en vanmiddag in een Chambre d'Hotes.

Parijs, de foto's