vrijdag 29 april 2016
29 april
Na negen uur geslapen te hebben stonden we op tijd op om even na achten onze wandeling te beginnen.
Vandaag stond het begin van een vijfdaagse op het programma.
De Meseta lag onder onze voeten, het oudste stukje van Spanje ooit omhoog gedrukt door een aantal bergketens en door erosie vlak geworden.
Het was prachtig, veel groene graanvelden, stapels keien die uit dat land geploegd waren en af en toe een rotspartij boven alles uit.
De komende dagen blijven we op ongeveer 600m. hoogte lopen.
Wij voelen ons als een vis in het water, het lijkt op Nederland :-)
Tenminste, dat dachten we.
Een groot deel van de ochtend liepen we licht stijgend, af en toe dalend door het landschap en genoten van het groen om ons heen.
We zouden na anderhalf uur toch bij een dorpje aankomen maar er was in geen velden of wegen ook maar iets wat er op leek te bekennen.
Tot we aan de rand van een berg kwamen en we op ongeveer 100m. diep het dorpje zagen liggen.
De weg naar beneden was flink stijl maar onze voorgangers hadden de grond al aardig platgelopen en met een lach van oor tot oor daalden we af.
Dit was genieten !
In ongeveer 10 minuten waren we in het dorp.
We namen een lekker bakkie koffie, aten ons brood op en begonnen aan een prachtig stuk van Spanje.
We passeren Sambol, het enige wat er stond was de herberg :-)
In Hontanas dronken we een flinke beker chocolademelk om daarna nog anderhalf uur te lopen naar San Anton om te slapen in de kerk.
Maar ineens hadden we geen zin meer, na het zitten was de energie ineens verdwenen.
We besloten om in het dorpje te blijven slapen en vonden twee bedden in een nieuwe herberg waar ik voor het eerst in mijn leven onder een regendouche stond.
Heerlijk warm maar een beetje een slap straaltje :-)
Zometeen gaan we zelf koken, lekker pasta met een saus met chorizo.
Het pelgrimsmenu is echt elke keer met kip, ik zou er haast veren van krijgen :-)
Vandaag stond het begin van een vijfdaagse op het programma.
De Meseta lag onder onze voeten, het oudste stukje van Spanje ooit omhoog gedrukt door een aantal bergketens en door erosie vlak geworden.
Het was prachtig, veel groene graanvelden, stapels keien die uit dat land geploegd waren en af en toe een rotspartij boven alles uit.
De komende dagen blijven we op ongeveer 600m. hoogte lopen.
Wij voelen ons als een vis in het water, het lijkt op Nederland :-)
Tenminste, dat dachten we.
Een groot deel van de ochtend liepen we licht stijgend, af en toe dalend door het landschap en genoten van het groen om ons heen.
We zouden na anderhalf uur toch bij een dorpje aankomen maar er was in geen velden of wegen ook maar iets wat er op leek te bekennen.
Tot we aan de rand van een berg kwamen en we op ongeveer 100m. diep het dorpje zagen liggen.
De weg naar beneden was flink stijl maar onze voorgangers hadden de grond al aardig platgelopen en met een lach van oor tot oor daalden we af.
Dit was genieten !
In ongeveer 10 minuten waren we in het dorp.
We namen een lekker bakkie koffie, aten ons brood op en begonnen aan een prachtig stuk van Spanje.
We passeren Sambol, het enige wat er stond was de herberg :-)
In Hontanas dronken we een flinke beker chocolademelk om daarna nog anderhalf uur te lopen naar San Anton om te slapen in de kerk.
Maar ineens hadden we geen zin meer, na het zitten was de energie ineens verdwenen.
We besloten om in het dorpje te blijven slapen en vonden twee bedden in een nieuwe herberg waar ik voor het eerst in mijn leven onder een regendouche stond.
Heerlijk warm maar een beetje een slap straaltje :-)
Zometeen gaan we zelf koken, lekker pasta met een saus met chorizo.
Het pelgrimsmenu is echt elke keer met kip, ik zou er haast veren van krijgen :-)
donderdag 28 april 2016
28-4-2016
Gisteravond hebben we heerlijk gegeten in het restaurant tegenover de herberg.
Siebren begon met een zalige pompoensoep en ik had een bord spaghetti met artisjokken dit alles begeleidt met een lekkere rode wijn.
Daarna Siebren rundvlees en ik vis om het geheel af te sluiten met yoghurt met verse aardbeien.
Omdat de Spanjaarden zo laat eten, konden wij vanuit het restaurant meteen in de slaapzak en waren meteen vertrokken.
Om twaalf uur werd ik echter wakker van het vreselijke gesnurk van de enige Spanjaard op de kamer, het was echt oorverdovend.
Of ik nou eens kuchte of tegen het bed stootte, het hielp niet.
Uiteindelijk heb ik hem wakker gemaakt om te vragen of het wat zachter kon.
Flauwekul natuurlijk, de man kon er zelf ook weinig aan doen maar het had wel als voordeel dat de slaappil die ik vervolgens nam werkte voordat hij weer bomen om ging zagen.
Om 6.15uur waren we wakker, om 7.00uur was ik bij de bakker voor een lekker knapperig stokbroodje en wat worst en na dit alles weggespoeld te hebben met een kopje thee gingen we om 7.45uur op pad.
De sneeuw die voorspeld was lag er niet maar koud was het wel.
Met de buff over de oren en de handschoenen aan marcheerden we achter elkaar aan de berg op.
Op de top stond een kruis en was een labyrint gemaakt van keien maar er stond zo'n koude gemene wind dat ik vanaf zag om het te lopen.
Vandaag waren we allerlei behoorlijk in de contramine.
Na de berg wees de pijl dat we langs een industrieterrein moesten lopen maar wij wilden naar een dorpje dat aan de voet van de berg lag.
Als enige sloegen we links af en wat schetst onze verbazing, na het dorp lopen we in dezelfde groep als voor de afslag maar nu vooraan ipv ergens achterin.
In het volgende dorp namen we een bak koffie en zagen nog een aantal bekenden :-)
Na 21km. waren we aan de rand van Burgos en stonden we op een punt waarvan onduidelijk was welke kant we op moesten.
De app. zei rechtdoor maar andere pelgrims vertelden dat links af iets langer was en je zo langs de rivier de stad inliep ipv langs de weg.
Daar hadden wij wel oren naar :-)
We wandelden een paar km. langer maar wat was het mooi en rustig.
Langs de rivier door het park totdat we over een brug bij de kathedraal uitkwamen.
Weer allemaal bekenden, het begint nog gezellig te worden :-)
Inmiddels was de lucht strak blauw en daar stak de kerk prachtig bij af.
We aten een broodje bloedworst, een specialiteit hier.
We liepen toch nog ongeveer 7km. om uit de drukte te zijn en zijn nu aangeland in Villalbilla de Burgos waar een ooievaar bovenop de kerktoren de boel in da gaten houdt.
We hebben een kamer voor z'n tweeën in een pensionnetje, helemaal goed.
Lekker vannacht tussen de witte lakens, wouw !
Siebren begon met een zalige pompoensoep en ik had een bord spaghetti met artisjokken dit alles begeleidt met een lekkere rode wijn.
Daarna Siebren rundvlees en ik vis om het geheel af te sluiten met yoghurt met verse aardbeien.
Omdat de Spanjaarden zo laat eten, konden wij vanuit het restaurant meteen in de slaapzak en waren meteen vertrokken.
Om twaalf uur werd ik echter wakker van het vreselijke gesnurk van de enige Spanjaard op de kamer, het was echt oorverdovend.
Of ik nou eens kuchte of tegen het bed stootte, het hielp niet.
Uiteindelijk heb ik hem wakker gemaakt om te vragen of het wat zachter kon.
Flauwekul natuurlijk, de man kon er zelf ook weinig aan doen maar het had wel als voordeel dat de slaappil die ik vervolgens nam werkte voordat hij weer bomen om ging zagen.
Om 6.15uur waren we wakker, om 7.00uur was ik bij de bakker voor een lekker knapperig stokbroodje en wat worst en na dit alles weggespoeld te hebben met een kopje thee gingen we om 7.45uur op pad.
De sneeuw die voorspeld was lag er niet maar koud was het wel.
Met de buff over de oren en de handschoenen aan marcheerden we achter elkaar aan de berg op.
Op de top stond een kruis en was een labyrint gemaakt van keien maar er stond zo'n koude gemene wind dat ik vanaf zag om het te lopen.
Vandaag waren we allerlei behoorlijk in de contramine.
Na de berg wees de pijl dat we langs een industrieterrein moesten lopen maar wij wilden naar een dorpje dat aan de voet van de berg lag.
Als enige sloegen we links af en wat schetst onze verbazing, na het dorp lopen we in dezelfde groep als voor de afslag maar nu vooraan ipv ergens achterin.
In het volgende dorp namen we een bak koffie en zagen nog een aantal bekenden :-)
Na 21km. waren we aan de rand van Burgos en stonden we op een punt waarvan onduidelijk was welke kant we op moesten.
De app. zei rechtdoor maar andere pelgrims vertelden dat links af iets langer was en je zo langs de rivier de stad inliep ipv langs de weg.
Daar hadden wij wel oren naar :-)
We wandelden een paar km. langer maar wat was het mooi en rustig.
Langs de rivier door het park totdat we over een brug bij de kathedraal uitkwamen.
Weer allemaal bekenden, het begint nog gezellig te worden :-)
Inmiddels was de lucht strak blauw en daar stak de kerk prachtig bij af.
We aten een broodje bloedworst, een specialiteit hier.
We liepen toch nog ongeveer 7km. om uit de drukte te zijn en zijn nu aangeland in Villalbilla de Burgos waar een ooievaar bovenop de kerktoren de boel in da gaten houdt.
We hebben een kamer voor z'n tweeën in een pensionnetje, helemaal goed.
Lekker vannacht tussen de witte lakens, wouw !
woensdag 27 april 2016
Koningsdag 2016
Oh, oh wat een uitgebreid ontbijt !
Koffie, thee, yoghurt, fruit, gebakken ei met spek, voor de lijners onderons een gekookt ei, cornflakes en huisgemaakte jam, we kwamen niets tekort :-)
Om even voor achten gingen we op pad.
Eerst was de weg wat omhoog, dan weer omlaag om vervolgens na Villafranca stijl naar boven te gaan over een spekglad modderig pad om in een bos uit te komen waarna we nogmaals een paar flinke kuitenbijters kregen.
We kwamen bijna op dezelfde hoogte als de windmolens die overigens muisstil stonden.
Vanaf 11.30uur kwam de zon erbij, het was weer een dag om van te genieten.
Tussen de middag zochten we een boomstronk in de zon op en aten brood met chorizo en rauwe ham terwijl we de passerende pelgrims een Buen Camino wensten.
Verder ging het naar San Juan de Ortega waar we enorm groene stempel kregen in de enige kroeg die het dorp rijk was.
Er was een enorm klooster met kerk waarin een meneer een trompet bespeelde, om kippenvel van te krijgen, Siebren heeft er een filmpje van gemaakt.
Omdat het pas half drie was besloten we om nog een uurtje door te lopen.
We zitten nu in Atapuerca, een herberg met huisjes in de tuin.
We gaan straks aan de overkant eten waar ze internet hebben om dit weer op het blog te kunnen plaatsen met wat foto's :-)
Koffie, thee, yoghurt, fruit, gebakken ei met spek, voor de lijners onderons een gekookt ei, cornflakes en huisgemaakte jam, we kwamen niets tekort :-)
Om even voor achten gingen we op pad.
Eerst was de weg wat omhoog, dan weer omlaag om vervolgens na Villafranca stijl naar boven te gaan over een spekglad modderig pad om in een bos uit te komen waarna we nogmaals een paar flinke kuitenbijters kregen.
We kwamen bijna op dezelfde hoogte als de windmolens die overigens muisstil stonden.
Vanaf 11.30uur kwam de zon erbij, het was weer een dag om van te genieten.
Tussen de middag zochten we een boomstronk in de zon op en aten brood met chorizo en rauwe ham terwijl we de passerende pelgrims een Buen Camino wensten.
Verder ging het naar San Juan de Ortega waar we enorm groene stempel kregen in de enige kroeg die het dorp rijk was.
Er was een enorm klooster met kerk waarin een meneer een trompet bespeelde, om kippenvel van te krijgen, Siebren heeft er een filmpje van gemaakt.
Omdat het pas half drie was besloten we om nog een uurtje door te lopen.
We zitten nu in Atapuerca, een herberg met huisjes in de tuin.
We gaan straks aan de overkant eten waar ze internet hebben om dit weer op het blog te kunnen plaatsen met wat foto's :-)
dinsdag 26 april 2016
26 april
Daar ben ik weer .
Om 06.45 op gestaan.
Het ontbijt hier steld niets voor .
Stukjes stokbrood en jam dat is alles.
De koffie die was goed .
Het landschap is glooiend de wegen waar we over lopen.
Kun je km ver al zien lopen.
En als je dan denkt dat je er tegenop ziet dat is helemaal niet zo.
Bij een sjiek restaurant geprobeerd om een drankje te bestellen .
Dat duurde ons te lang dus wel gebruik gemaakt van het internet en weer verder.
Het ging ook erg makkelijk ieder 3 Km was er wel een dorpje .
We gaan steeds meer herkennen.
Vannacht slapen we in Berorado daar hebben we in 2014 ook geslapen.
Maar toen in de herberg van de gemeente.
Nu een andere die ons 10 KM ervoor een flesje water als reclame gaf.
En dat werkt, het is goed en schoon en rustig.
Wat we wel merken dat dit een plaats is die aan het einde ligt van een bladzijde van de Michelin-gids.
En daar is het dus erg druk.
En nu waarom ik vandaag weer eens wat schrijf.
Even wat statistieken.
Het zijn maar een paar getalletjes hang er niet te veel aan op.
De hoogte meters tot nu zijn we 4835 meter gestegen.
Hebben we 57.30 uur gelopen.
En de calorieën die zijn verbruikt zijn er18242 per persoon .
Wat een getallen maar wat zegt het nou eigenlijk.
Niets volgens mij .
We lopen heerlijk en de gemiddelde snelheid gaat ook steeds verder omhoog.
De eerste dagen was dat 3,7 km per uur.
En vandaag was dat 5,3 per uur .
We trainen dus best wel op ons tochtje .
Over een paar dagen kom ik weer terug met de statistieken.
Tot de volgende keer .
Groetjes Sieb.
Om 06.45 op gestaan.
Het ontbijt hier steld niets voor .
Stukjes stokbrood en jam dat is alles.
De koffie die was goed .
Het landschap is glooiend de wegen waar we over lopen.
Kun je km ver al zien lopen.
En als je dan denkt dat je er tegenop ziet dat is helemaal niet zo.
Bij een sjiek restaurant geprobeerd om een drankje te bestellen .
Dat duurde ons te lang dus wel gebruik gemaakt van het internet en weer verder.
Het ging ook erg makkelijk ieder 3 Km was er wel een dorpje .
We gaan steeds meer herkennen.
Vannacht slapen we in Berorado daar hebben we in 2014 ook geslapen.
Maar toen in de herberg van de gemeente.
Nu een andere die ons 10 KM ervoor een flesje water als reclame gaf.
En dat werkt, het is goed en schoon en rustig.
Wat we wel merken dat dit een plaats is die aan het einde ligt van een bladzijde van de Michelin-gids.
En daar is het dus erg druk.
En nu waarom ik vandaag weer eens wat schrijf.
Even wat statistieken.
Het zijn maar een paar getalletjes hang er niet te veel aan op.
De hoogte meters tot nu zijn we 4835 meter gestegen.
Hebben we 57.30 uur gelopen.
En de calorieën die zijn verbruikt zijn er18242 per persoon .
Wat een getallen maar wat zegt het nou eigenlijk.
Niets volgens mij .
We lopen heerlijk en de gemiddelde snelheid gaat ook steeds verder omhoog.
De eerste dagen was dat 3,7 km per uur.
En vandaag was dat 5,3 per uur .
We trainen dus best wel op ons tochtje .
Over een paar dagen kom ik weer terug met de statistieken.
Tot de volgende keer .
Groetjes Sieb.
Foto's 26-4-2016
Siebren gaat na het eten schrijven over onze rondzwervingen van vandaag.
Nu wat foto's.
Nu wat foto's.
Abonneren op:
Posts (Atom)