Foto's 5 juli

 

5 juli Culemborg - Haarlem 73.4 km

We zijn weer thuis!

Vandaag fietsten we zo snel dat we in Heemstede bij Sabine hebben geluncht, we waren er om 12.40uur :-)
Absurd, zo vroeg waren we nou ook weer niet vertrokken.
Buienradar beloofde niet veel goeds, er trok een regengebied vanaf de Noordzee precies over het land waar wij zouden fietsen.
Jammer, het was niet anders.
De regenkleding bovenin de tassen gestopt zodat we er meteen bij konden.
Daar hebben ze de hele rit gezeten want op een beetje miezer en wat spetters na, bleef het droog :-)
Nadat we de camping hadden verlaten konden we om 7.00uur met het pontje de Lek over.
Ondanks dat de wolken uit het westen kwamen, kwam de wind uit het zuid-westen en hadden we de wind een groot deel van de dag zijwaarts.
Slechts heel weinig wind tegen gehad maar die was dan wel meteen pittig tegen.
We fietsten langs de Lek naar Nieuwegein, langs Utrecht, door de Meern en langs Vleuten.
Op het industrieterrein van Nieuwegein ging de MacDonald net open, het was 8.00uur.
Een dampende kop koffie met een croissantje verhoogde ons energie-niveau en we gingen weer op de pedalen.
We reden eerst langs het Lekkanaal met aansluitend een heel eind langs het Amsterdam-Rijnkanaal tot De Meern.
Een kaarsrecht fietspad leidde ons naar Vleuten met daarnaast het dorpje Haarzuilens.
Wederom was er een potloodstreep getrokken van kasteel De Haar in Haarzuilens naar Wilnis ( met wind van opzij!)
Nu kwamen we op bekend terrein!
Mijdrecht, Uithoorn, Aalsmeer, we konden Haarlem bijna zien :-)
We peddelden langs de Geniedijk tussen Aalsmeer en Hoofddorp, over de Kruisweg en zo de Heemsteedse Dreef op.
Vandaag was het een mooie tocht geweest met onverwachts droog weer.

4 juli Asten - Culemborg 96,3km

We hadden zo heerlijk geslapen

vannacht, we waren pas om 7.00 wakker. Na het ontbijt fietsten we weg en hoopten snel een bakkertje te vinden. Tsja, het was even wennen dat de bakkers hier niet zoals in Duitsland koffie schenken :-(
Dus voor ons eerste bakkie waren we Heusden, Asten en Lierop al gepasseerd.
In Helmond vonden we Bakkerij Bart die naast heerlijke broodjes ook koffie voor ons had. 
Naast het centrum van de stad, zagen we een prachtig gerestaureerd kasteel staan dat nu dienst doet als B&B. 
Door het bos fietsten we naar Veghel waarna een prachtig glad geasfalteerd fietspad volgde dat langs het kanaal liep en als een potloodstreep Veghel en Den Bosch met elkaar verbond.
Omdat het lunchtijd was, gingen we op zoek naar een leuk tentje je om iets te eten en kwamen uit bij Brownies en Downies. 
Sieb dronk een biertje met dezelfde naam en ik een bakkie thee waarbij we genoten van een rijkgevulde lunchplank.
Het was as nog maar 13km naar Zaltbommel.
4 jaar geleden was onze tocht vanuit Pompeï daar gestrand vanwege de combinatie van slecht weer en geen onderkomen kunnen vinden.
Maar vandaag fietsten we over de brug over de Waal! 
Aan het eind van de middag kwamen we aan in de haven van Culemborg waar we slapen in een wijnvat langs de Nederrijn.

Foto's 4 juli

 

Foto's 3 juli

 

3 juli Badensee Echtz - Asten 109.3km.

Na alle commotie van gisteravond, was er vanmorgen de nasleep.

We waren vroeg wakker en dus ook weer vroeg op pad.
Rondom de camping lagen overal takken en bladeren waar we behendig tussendoor fietsten.
Op het fietspad langs de Ruhr werd het echter een heel ander verhaal.
Nadat we met de fietsen over 3 bomen waren geklommen die dwars over de weg lagen, lukte dat bij nummer vier echt niet.
Een kolossale boom blokkeerde de weg.
Jammer genoeg was het een flink stuk omfietsen over een fietspad langs een drukke provinciaalse weg.
Weer terug bij de Ruhr werd ons door een wielrenner verteld dat er verderop nog twee bomen het pad blokkeerden.
Bij de eerste braken we een aantal takken af zodat we er onderdoor konden.
Bij de tweede kwam er net een tegenligger aan en met z’n drieën duwden we wat takken opzij zodat een ander de fietsen door de resterende takken kon schuiven.
Tot slot stonden we een paar kilometer verder weer aan een boom te sjorren waar geen beweging in te krijgen was.
Een jogger vertelde ons over een paralel-pad, we hoefden maar een meter of 50 terug te fietsen.
Ondertussen zagen wij auto’s van de gemeentewerken.
De omgevallen bomen werden  in stukken gezaagd en afgevoerd.
Er waren zeker meerdere dagen voor nodig om deze ravage op te ruimen.
Ergens in een klein dorpje dronken we koffie met elk een kwart rijstevlaai :-)
Een kwart van een klein vlaaitje hoor, niet van zo’n grote ronde als van de Multivlaai :-)
En trouwens, deze was van een heuse banketbakker, veeeeeeel lekkerderrrrrr!
We fietsten verder langs de Ruhr, waar het water gisteren nog kalmpjes stroomde was het nu  onstuimig en had het een vieze bruine kleur.
Elk beekje dat erop uitkwam zag er precies zo uit.
Vele kilometers volgden we het water met af en toe een weg door de weilanden om een lus van de Ruhr af te snijden.
En toen waren we in Nederland, geen bord, niets, we zagen het aan de bewegwijzering.
Na 7 kilometer gingen we langs bij mijn broer Paul en zijn vrouw Karin.
Jammer genoeg zat Paul op zijn werk maar we kletsten gezellig bij met Karin.
Na Roermond was het nog een flink eind fietsen tot Asten waar de camping een trekkershut voor ons had en we nu heerlijk in het zonnetje zitten :-)

Foto's 2 juli

 

2 juli Villip - Badensee Echtz 68.7km.

Het was zo warm vannacht dat we alleen onder het dekbedhoes sliepen en de deur naar het balkon wagenwijd open lieten staan.

Nu had dit hotel wel 2 pauwen in de tuin lopen maar we hoopten dat die hun gekrijs pas weer voortzetten als wij wakker waren.
We hebben ze de hele nacht niet gehoord :-)
We sliepen heerlijk en sprongen om 5.30uur ons bed uit want om 6.00uur was het ontbijt.
In de eetzaal allemaal werklui die in de buurt een klus hadden.
We waren de vreemde eenden in de bijt :-)
Lekker vroeg zaten we op de fiets en jawel, meteen een heuvel op naar het centrum van Villip.
Onderweg nog een paar stevige klimmers met als tegenpolen de afdalingen :-)
Sommige lekker lang, anderen met in de afdaling een haakse bocht of de oversteek van een drukke weg.
Hoe dan ook, we schoten weer lekker op.
Na zo’n 20km genoten we weer van een enorme kop koffie met dit keer een lekker croissantje gevuld met amandelspijs, jammie jammie.
Nadat we ruim vijf uur hadden gefietst besloten we een camping te zoeken.
Eerst een lunch gekocht en iets te eten voor vanavond.
Op een bankje in de zon (36 graden) onze broodjes gegeten en uitgerust stapten we weer op de fiets om een camping te zoeken aan het water.
Het was weer eens idioot warm vandaag dus een plas water was welkom.
We peddelden via Mariaweiler naar de camping.
Er waren veel mensen die hun auto op de weg hadden geparkeerd en half bloot naar de plas liepen waar wij dan weer met de fietsen tussendoor slingerden omdat we hetzelfde idee hadden.
Eenmaal op de camping bleek deze vooral door caravans gebruikt te worden, geen plek voor onze tent.
We kwamen uiteindelijk aan bij het restaurant om ons aan te melden.
Tja, zei de juffrouw die ons hielp, U moet wel even geduld hebben want eerst moeten alle gasten weg zijn en dan kunt U na 18.00uur een plekje uitzoeken.
Er was bijna geen gras te zien want uit de wijde omgeving waren mensen hierheen gekomen om van het mooie weer te genieten.
In het water gleden kinderen van de opblaas-glijbanen, er waren waterfietsen, er werd gezwommen en er werd volop met strandballen gespeeld die van links naar rechts, of andersom, door de lucht gingen.
Het terras van het restaurant zat mutje vol, iedereen had wel trek in iets kouds.
Echt voor iedereen het perfecte vermaak op een zomerse dag!
We zaten op het terras aan een ijskoud biertje toen de eerste druppels vielen.
Niemand trok zich er ook maar iets van aan.
Niet veel later werden de druppels een echte bui en werd door veel mensen de boel bij elkaar geraapt om te vertrekken.
Droog hebben ze hun auto’s niet gehaald.
Van het een op het andere moment kwam de regen met bakken uit de lucht.
Het terras werd ontruimd, de parasols ingeklapt en het grasveld was in een mum van tijd helemaal leeg, iedereen vluchtte voor het noodweer.
Inmiddels donderde en bliksemde het in de verte en het kwam met een sneltreinvaart onze kant op.
We hoorden de bladeren van de grote populieren bewegen door de toenemende wind die steeds krachtiger werd en er uiteindelijk voor zorgden dat het grasveld waar wij ons tentje op zouden zetten, bezaaid was met afgerukte takken.
De regen werd hagel met stenen zo groot als knikkers.
De overkant van het meertje was niet meer te zien, de regen joeg horizontaal over het water.
Iedereen die het restaurant was ingevlucht wachtte tot het noodweer ophield.
Wij boekten ondertussen een hotelletje in Düren.
Omdat ik daarvoor internet nodig had, kreeg ik de toegangscode en konden we het adres in onze app zetten zodat we er, als het droog was, zo heen konden fietsen.
Eindelijk zagen we in het wolkendek her en der iets blauws verschijnen en na ruim 2 uur ging de wind liggen, stopte de regen en brak de zon door.
Omdat ze wisten dat wij hier waren om te kamperen, kwamen ze met een creatieve oplossing: we mochten slapen in het kleedhok voor de strandgasten.
En aldus geschiedde!
Sieb dweilde de grond, ik leegde de stink prullenbakken en het kleedhok was aan kant :-)
Er tegenover stond het gebouw met toiletten en douches, helemaal OK.
We zaten lekker een boekje te lezen toen de volgende bui zich aankondigde.
Met rukwinden en heel veel regen nam hij beslag op alles wat ‘m in de weg stond.
Het opblaasspeelgoed in het water rukte aan de touwen, wij kropen in het toiletgebouw en zagen hoe prullenbakken en rieten parasols door de wind werden verplaatst.
Sieb keek op de app en zag dat het ergste nog moest komen! maar dat ging gelukkig een paar kilometer verder aan ons voorbij.

Het tentje zette we op in de kleedruimte omdat het te koud zou zijn in de grote ruimte.

Buiten was het weer rustig, bijna alsof er niets gebeurd was.

Foto's 1 juli

 

1 juli Brey - Villip 71.7km.

Om 5.00uur vanmorgen hielden we het voor gezien.
We pakten alles in, laadden het op de fiets en rond 6.00uur fietsten we de camping af. 
De camping waar we gisteren zo blij mee waren geweest: tentje in de schaduw, stoeltjes aan het water, pootje baden in de Rijn.
We mochten zelf een plekje uitzoeken, hogerop had je last van de trein, bij het water was het rustiger en dus stonden we vlakbij de Rijn :-)
Wij waren er blij mee op die trein na die af en toe voorbij denderde.
We hadden nog de stille hoop dat het goederentransport in de nacht zou afnemen maar niets was minder waar.
Vanaf het moment dat we onze ogen dicht wilden doen leek het alsof de treinen elkaar steeds sneller opvolgden en passeerden ze elkaar op de hoogte van de camping.
Het denderde, piepte en kreunde de hele nacht door, zo erg dat we het gevoel hadden op het station te staan met onze tent.
Tuurlijk hadden we wel wat geslapen maar om nou te zeggen dat we uitgerust wakker werden, nee, niet echt.
Dat we al zo vroeg op de fiets zaten had een groot voordeel: het was heerlijk koel.
Tot een stuk voorbij Remagen fietsten we langs de Rijn met wind in de rug.
We ontbeten om 7.15uur in Koblenz bij een warme bakker die ook koffie verkocht.
Verderop langs de Rijn doken we weer een van die leuke dorpjes in om koffie te drinken.
En toen sloegen we af richting Eifel en hup, er diende zich meteen een weg aan die lekker stijl naar boven ging, er zaten zelfs twee haarspeldbocht in.
In de tweede versnelling kropen we naar boven.
Later zagen we op een bewegwijzering dat we een klim hadden gehad van 17% !!
Eer we boven op de berg aankwamen, kwam de stoom uit onze oren en transpireerden we enorm maar het uitzicht was waanzinnig zo ver als we konden kijken, niet normaal.
Regelmatig waren we in de schaduw gestopt om te drinken en de bidons waren al aardig leeg toen we langs een supermarkt reden.
Een ijskoffie, een chocolademelk, een fles karnemelk, twee broodjes en een flinke fles water rijker, stapten we de winkel uit.
In het volgende dorp wilden we langs de fabriek waren onze fietsen waren gemaakt.
We werden enthousiast verwelkomd door een vlotte mevrouw die Duits en Nederlands sprak, handig, kregen an passant een hand van Gerrit Gaastra die even kwam kijken wie er in zijn toko rondliepen en  naast de uitleg over alle IDWorks-modellen mochten we ook een kijkje nemen op de montage-afdeling.
Wow, we wisten het zelf nog niet maar wij rijden op een Bio-IDWorks, ja echt!
Bio omdat de fiets met spierkracht wordt aangedreven en de variant op onze fiets de 
E-bike die electrisch vooruit gaat.
Ja ja, zo werden we ook vanmiddag weer een beetje wijzer :-)
Omdat het om 14.00uur zo vreselijk warm was, besloten we in Villip een hotel te boeken.

We hebben nu een royale kamer met een badkamer met ligbad, Sieb ligt er al in :-) 

Foto's 30 juni