donderdag 29 juni 2017
The Last Post
We hebben de hele dag gefietst en neergestreken in Ieper waar we om 20.00 uur The Last Post hebben bijgewoond.
Heel indrukwekkend.
Maar we beginnen bij het begin.
Na een goede nachtrust mochten we genieten van een ontbijtbuffet.
De dame was zeker twee maal mijn omvang en vertelde alles neergezet te hebben wat zijzelf lekker vond.
En dat was nogal wat, ik ga het niet allemaal opnoemen maar wij zijn zeker goed gevuld op pad gegaan vanmorgen.
In het boekje had ik gezien dat we nog maar 5 heuvels over moesten, en wat voor heuvels.
In slow motion ging het naar boven om daarna op elke top te genieten van de uitzichten.
Het was heerlijk weer, wel veel wolken maar toch ook flink wat zon wat de natuur extra glans gaf.
Vooral het goudgele koren leek nu zijn kleur te weerkaatsen.
We kwamen langs een paar bijzondere molens, helemaal van hout of in een voor ons vreemde vorm.
Het glooiende landschap werd langzaam steeds platter en uiteindelijk fietsten wij heerlijk over het Jaagpad of de Trekweg langs de Schelde en de Leie waar we lekker ons stokbrood oppeuzelden.
Echt tientallen kilometers lang was het water onze metgezel.
Het hoogte verschil werd opgevangen door middel van sluizen waarvan 1 van 600 meter lang en 12.5 meter breed.
In Kortrijk zijn we naar het Begijnenhof geweest, het staat op de Werelderfgoed lijst van UNESCO.
Een prachtig hofje met allemaal witte huisjes op twee na die uit rode baksteen waren opgetrokken.
Daarin zat een cafeetje waar we chocolade Begijntje bij de koffie kregen.
Na een regenbuitje stapten we weer op de pedalen richting Ieper.
Om 17.45 uur kwamen we aan in Dikkebusse, 7 km. ten zuidwesten van Ieper.
Onze praatgrage gastvrouw vertelde dat we tegen 19.30 uur in de stad moesten zijn voor The Last Post anders was het bij de Mennepoort te druk.
Snel onder de douche, gauw een salade gegeten en weer op de fiets alsof we niet net 96km. Hadden afgelegd.
We waren op tijd, het was indrukwekkend.
Elke dag wordt The Last Post getrompetterd als eerbetoon voor alle gevallen Britse soldaten die meevochten in de Eerste Wereldoorlog.
Ook worden vele andere gevallenen herdacht maar de Britten hebben deze poort gebouwd voor de soldaten die anoniem ergens op de vele begraafplaatsen liggen hier in de weide omgeving.
Onderweg hierheen zagen wij er drie en morgen zullen daar nog wel een aantal bijkomen.
In Ieper hebben we een biertje gepakt, een Bernardus Witbier van de tap, lekkerrrrrr.
Nog een Vlaams patatje er achteraan, weer 7km. teruggefietst en nu dan het blog.
Eens kijken of ik er nog wat foto's bij kan plaatsen.
Tot morgen.
Heel indrukwekkend.
Maar we beginnen bij het begin.
Na een goede nachtrust mochten we genieten van een ontbijtbuffet.
De dame was zeker twee maal mijn omvang en vertelde alles neergezet te hebben wat zijzelf lekker vond.
En dat was nogal wat, ik ga het niet allemaal opnoemen maar wij zijn zeker goed gevuld op pad gegaan vanmorgen.
In het boekje had ik gezien dat we nog maar 5 heuvels over moesten, en wat voor heuvels.
In slow motion ging het naar boven om daarna op elke top te genieten van de uitzichten.
Het was heerlijk weer, wel veel wolken maar toch ook flink wat zon wat de natuur extra glans gaf.
Vooral het goudgele koren leek nu zijn kleur te weerkaatsen.
We kwamen langs een paar bijzondere molens, helemaal van hout of in een voor ons vreemde vorm.
Het glooiende landschap werd langzaam steeds platter en uiteindelijk fietsten wij heerlijk over het Jaagpad of de Trekweg langs de Schelde en de Leie waar we lekker ons stokbrood oppeuzelden.
Echt tientallen kilometers lang was het water onze metgezel.
Het hoogte verschil werd opgevangen door middel van sluizen waarvan 1 van 600 meter lang en 12.5 meter breed.
In Kortrijk zijn we naar het Begijnenhof geweest, het staat op de Werelderfgoed lijst van UNESCO.
Een prachtig hofje met allemaal witte huisjes op twee na die uit rode baksteen waren opgetrokken.
Daarin zat een cafeetje waar we chocolade Begijntje bij de koffie kregen.
Na een regenbuitje stapten we weer op de pedalen richting Ieper.
Om 17.45 uur kwamen we aan in Dikkebusse, 7 km. ten zuidwesten van Ieper.
Onze praatgrage gastvrouw vertelde dat we tegen 19.30 uur in de stad moesten zijn voor The Last Post anders was het bij de Mennepoort te druk.
Snel onder de douche, gauw een salade gegeten en weer op de fiets alsof we niet net 96km. Hadden afgelegd.
We waren op tijd, het was indrukwekkend.
Elke dag wordt The Last Post getrompetterd als eerbetoon voor alle gevallen Britse soldaten die meevochten in de Eerste Wereldoorlog.
Ook worden vele andere gevallenen herdacht maar de Britten hebben deze poort gebouwd voor de soldaten die anoniem ergens op de vele begraafplaatsen liggen hier in de weide omgeving.
Onderweg hierheen zagen wij er drie en morgen zullen daar nog wel een aantal bijkomen.
In Ieper hebben we een biertje gepakt, een Bernardus Witbier van de tap, lekkerrrrrr.
Nog een Vlaams patatje er achteraan, weer 7km. teruggefietst en nu dan het blog.
Eens kijken of ik er nog wat foto's bij kan plaatsen.
Tot morgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)