we lopen langs veel weilanden met paarden.
Er staan er bij boerderijen op stukje land.
Gras staat daar dan vaak niet meer.
Ook zo bij dit paard.
Vaak zoek ik dan kontact met de paarden.
Die aandacht vinden ze leuk, sommige ook niet hoor.
Maar dit paard had me in de smiezen, zijn oren rechtop, ik had zijn volle aandacht.
Waarom dacht ik nog en begon wat tegen hem te praten.
Het paard liep naar het hek, nog steeds oren omhoog en ik maar praten.
Het paard werd steeds enthousiaster zijn hoofd op en neer en door zijn stukje land draven.
Hij maakte er geen geluid bij.
Maar enthousiast was het wel.
Ik denk dat hij voor het eerst een tweebenig beest met een kar achter zich aan zag lopen.
En dat wel een goed idee vond.
Weten die ook eens wat het is om met een kar achter zich aan te lopen .
Dat zal ze leren.
zondag 18 september 2016
18 september
De herberg waar we sliepen werd gerund door twee dames die de drukte nauwelijks de baas konden.
Ze verdeelden de bedden, schonken drank en koffie, kookten, serveerden, wasten af en hadden dus geen tijd om ons te informeren of en wanneer er een bus vertrok naar Santiago.
We hadden het rondje Fisterra, Muxia, Santiago voltooid en hadden geen zin om de komende 60km. nog een keer te lopen.
Sowieso moesten we naar een dorp 5km. verderop, zo'n uurtje lopen.
Het pakte heel anders uit.
Siebren had om 6.00uur, toen het café net open was, geïnformeerd naar de bus en had een schema gekregen met tijden dat de bus uit Finisterra vertrok.
Vervolgens zou die er ruim een uur over doen om in A Maronas om 12.55 uur aan te komen.
We stonden om 7uur op, kregen een heerlijk warm croissantje en een bak koffie en gingen op pad.
Omdat we wisten dat we pas rond 13.00uur in A Maronas moesten zijn, liepen we rustig bergje op, bergje af, spraken pelgrims die richting kust gingen, genoten van de prachtig blauwe lucht en de natuur om ons heen.
Het nam meer tijd dan we dachten maar kwamen op tijd aan, alleen wist de plaatselijke bevolking ons duidelijk te maken dat er helemaal geen bus ging naar Santiago.
Tegen beter weten in hebben we toch een half uur lekker in de schaduw op de bus gewacht.
Van een lief dametje in de "panaderia" (bakkerij) hadden we 2 stukken Santiagotaart gekregen naast wat we daar aan hartige taart, sardientjes met mais, hadden gekocht.
Ach, het wachten op de bus, die natuurlijk niet kwam, was gewoon onze lunchtijd :-)
Daarna hebben we nog even doorgelopen om uiteindelijk na ruim 25km. te stoppen in een kleine maar leuke herberg in Vilaserio waar we nu heerlijk op het terras zitten met een glaasje prik :-)
Ze verdeelden de bedden, schonken drank en koffie, kookten, serveerden, wasten af en hadden dus geen tijd om ons te informeren of en wanneer er een bus vertrok naar Santiago.
We hadden het rondje Fisterra, Muxia, Santiago voltooid en hadden geen zin om de komende 60km. nog een keer te lopen.
Sowieso moesten we naar een dorp 5km. verderop, zo'n uurtje lopen.
Het pakte heel anders uit.
Siebren had om 6.00uur, toen het café net open was, geïnformeerd naar de bus en had een schema gekregen met tijden dat de bus uit Finisterra vertrok.
Vervolgens zou die er ruim een uur over doen om in A Maronas om 12.55 uur aan te komen.
We stonden om 7uur op, kregen een heerlijk warm croissantje en een bak koffie en gingen op pad.
Omdat we wisten dat we pas rond 13.00uur in A Maronas moesten zijn, liepen we rustig bergje op, bergje af, spraken pelgrims die richting kust gingen, genoten van de prachtig blauwe lucht en de natuur om ons heen.
Het nam meer tijd dan we dachten maar kwamen op tijd aan, alleen wist de plaatselijke bevolking ons duidelijk te maken dat er helemaal geen bus ging naar Santiago.
Tegen beter weten in hebben we toch een half uur lekker in de schaduw op de bus gewacht.
Van een lief dametje in de "panaderia" (bakkerij) hadden we 2 stukken Santiagotaart gekregen naast wat we daar aan hartige taart, sardientjes met mais, hadden gekocht.
Ach, het wachten op de bus, die natuurlijk niet kwam, was gewoon onze lunchtijd :-)
Daarna hebben we nog even doorgelopen om uiteindelijk na ruim 25km. te stoppen in een kleine maar leuke herberg in Vilaserio waar we nu heerlijk op het terras zitten met een glaasje prik :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)