De dag begon maar net
Of we zaten aan het ontbijtbuffet.
In Italië hadden we dit nog niet gezien
Dus aten we zomaar voor tien.
Op de fiets vielen de eerste 20km wel mee
Veel “vals plat” en af en toe naar benee.
Maar na de lunch viel het tegen
We kropen naar boven over zomaar wat wegen.
We fietsten in de eerste versnelling
En bereikten zo het einde van de helling.
Zoefden vervolgens naar het meer
Die afdaling smaakte zomaar naar meer.
Maar eenmaal in Valentino aangeland
Werden we door vermoeidheid overmand.
De laatste elf kilometer naar de pas
Die doen we zomaar morgen pas!
