zondag 24 april 2016
24-4-2016
Omdat de herberg om 8uur ging sluiten om schoon te maken voor de volgende horde pelgrims, waren de meeste op de kamer al om 6.30uur aan het wassen, plassen en aankleden.
Het licht ging niet aan dus er was steeds wel iemand die iets niet kon vinden en vooral de Franse gebruikten dan de nodige krachttermen.
Om 7uur stonden wijop, licht aan en binnen een kwartier waren we pleite.
Zondag, we waren vergeten dat er dan in dit katholieke land weinig open is maar de bakker gelukkig wel :-), heerlijke croissantjes en twee bruine pistoletjes met granen en sesam.
Ze verkocht ook kaas en worst, helemaal ingesteld op niet nadenkende pelgrims:-)
Toen we het dorp uitliepen zagen we in de verte Logrogno getooid met een prachtige regenboog.
Niet zo'n goed teken, het regende daar dus.
Het was nog 6km. die kant op en we liepen met dertien anderen die ook min of meer op straat waren gezet door de herbergier, 8uur, wat een tijd op Zondagmorgen!
Eenmaal bij Logrogno liepen we door buitenwijken waar we bij een dame langs het pad een mooi stempel kregen.
We gingen door het oude centrum en vroegen een Spanjaard naar een goed cafeetje om een kop koffie te drinken.
Het wemelde er van jonge vrouwen in het rose Die gingen rennen om geld op te halen tegen borstkanker, om 11.00uur begon het spektakel dus voor die tijd wilden we weg zijn.
De koffie was lekker, de puddingbroodjes ook :-)
We kwamen een Oostenrijker tegen die we kenden, een Belgisch echtpaar, een paar Fransen, allemaal aan de koffie met iets lekkers.
Logrogno uit is prachtig, dat wisten we nog van 2 jaar geleden.
De stad ligt in een dal dus moesten we omhoog maar omdat het uitzicht alleen maar mooier werd, baalden we dat we op de top stonden.
We liepen door naar Navarette waar we in de zon onze broodjes opaten, de kerk bezochten en de nodige pelgrims aan ons voorbij zagen trekken.
Als ze nou maar niet allemaal naar Vintosa gingen want daar waren maar 46 bedden.
De weg erheen was vlak en om 16.00uur duwden we de deur van de herberg open die we meteen herkenden, het was die van, zoals wij haar 2 jaar geleden waren gaan noemen, "De strenge Meesteres"
Nee, nee, geen sm maar ze controleerde hoe laat we naar bed gingen, of het stil was, of het licht uit was enz.
Wat wel bijzonder was dat we gewekt werden met Gregoriaanse muziek, dat dan weer wel :-)
Het licht ging niet aan dus er was steeds wel iemand die iets niet kon vinden en vooral de Franse gebruikten dan de nodige krachttermen.
Om 7uur stonden wijop, licht aan en binnen een kwartier waren we pleite.
Zondag, we waren vergeten dat er dan in dit katholieke land weinig open is maar de bakker gelukkig wel :-), heerlijke croissantjes en twee bruine pistoletjes met granen en sesam.
Ze verkocht ook kaas en worst, helemaal ingesteld op niet nadenkende pelgrims:-)
Toen we het dorp uitliepen zagen we in de verte Logrogno getooid met een prachtige regenboog.
Niet zo'n goed teken, het regende daar dus.
Het was nog 6km. die kant op en we liepen met dertien anderen die ook min of meer op straat waren gezet door de herbergier, 8uur, wat een tijd op Zondagmorgen!
Eenmaal bij Logrogno liepen we door buitenwijken waar we bij een dame langs het pad een mooi stempel kregen.
We gingen door het oude centrum en vroegen een Spanjaard naar een goed cafeetje om een kop koffie te drinken.
Het wemelde er van jonge vrouwen in het rose Die gingen rennen om geld op te halen tegen borstkanker, om 11.00uur begon het spektakel dus voor die tijd wilden we weg zijn.
De koffie was lekker, de puddingbroodjes ook :-)
We kwamen een Oostenrijker tegen die we kenden, een Belgisch echtpaar, een paar Fransen, allemaal aan de koffie met iets lekkers.
Logrogno uit is prachtig, dat wisten we nog van 2 jaar geleden.
De stad ligt in een dal dus moesten we omhoog maar omdat het uitzicht alleen maar mooier werd, baalden we dat we op de top stonden.
We liepen door naar Navarette waar we in de zon onze broodjes opaten, de kerk bezochten en de nodige pelgrims aan ons voorbij zagen trekken.
Als ze nou maar niet allemaal naar Vintosa gingen want daar waren maar 46 bedden.
De weg erheen was vlak en om 16.00uur duwden we de deur van de herberg open die we meteen herkenden, het was die van, zoals wij haar 2 jaar geleden waren gaan noemen, "De strenge Meesteres"
Nee, nee, geen sm maar ze controleerde hoe laat we naar bed gingen, of het stil was, of het licht uit was enz.
Wat wel bijzonder was dat we gewekt werden met Gregoriaanse muziek, dat dan weer wel :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)