Foto’s 30 juni

 

Nog een deeltje 30 juni

 

Maar dat ging niet altijd goed want toen we weer een paadje insloegen naast een half drooggevallen sloot gebeurde er iets onverwachts.

Al gauw hoorden we het gezoem van muggen en in nog geen minuut tijd zagen onze benen zwart van deze beestjes.

Zwaaiend en meppend probeerden wij ze van ons af te slaan ondertussen naarstig op zoek naar de autan.
Eerst de benen ingesmeerd maar de muggen lieten zich niet kennen en openden de aanval op onze blote armen.
Waar we konden smeerden we totdat we helemaal stonken naar autan en toen nog probeerden sommige door onze kleren heen te prikken.
Onder de douche bleek dat we toch nog waren beetgenomen.
Zulke wanhopige muggen hadden we nog niet eerder meegemaakt.

Net voor Vorden was het druk met fietsers, een hele groep hield daar koffiepauze en over  de bekerranden heen bewonderden zij het kasteel op Landgoed den Bramel.

In Vorden stond een bord: Hart van het Pieterpad.

We waren halverwege!!!

Op landgoed Vorden aten wij een ijsje tegenover het kasteel.

Wat een prachtig kasteel met een brede slotgracht en twee bruggen.

Door de tuin wandelden we naar een bronzen plaat waarin de voetstappen staan van de bedenksters van het Pieterpad: Bertje Jens en Toos Goorhuis-Tjalsma.

Nog even en we waren op ons slaapadres bij Vrienden op de Fiets, een huisje in een tuin.

Na de douche leenden we twee fietsen om uit eten te gaan met vrienden die hier in de buurt wonen.

Wat een leuke en gezellige afsluiting van de eerste helft van onze tocht.

--
Gepost door Christien Carpay op YOLO op 30 jun 2023 22:06

Afmelden voor nieuwe post emails voor deze blog.

29 juni. Laren - Vorden 18.1km.

Het zachte geloei van koeien aan de andere kant van de straat, wekte ons.

Een lekker ontbijt met gezellige gesprekken zorgde ervoor dat we vol goede moed aan de tweede helft van het Pieterpad begonnen.

We werden afgezet in Laren bij de kerk en wandelden naar Vorden.

Ondanks de slechte weersverwachting (een paar dagen geleden op tv gezien) hadden we een prima en droge wandeldag.

De Achterhoek heeft veel kastelen en landhuizen, neergezet door de rijke stinkerds die in Zutphen, een Hanzestad, handelden en daar flink mee verdienden.

Veel bossen en parken rondom die panden zijn opengesteld voor wandelaars en fietsers maar dat was een wassen neus want veel van al het moois kregen we niet te zien.

Maar eerlijk is eerlijk, alleen al het wandelen over die percelen was een feestje.

Goed verzorgde paden, majestueuze eiken en beuken, de hagen gesnoeid en de vijvers met dotters en 

waterlelies, prachtig.

We ontmoetten twee wielrenners die afstapten om te vragen waar de reis naartoe ging.

Maastricht, zij ook, op de fiets in 5 dagen.

Ze liepen een stuk met ons mee, het bleek dat we heel wat raakvlakken hadden en zelfs toen onze wegen de snelheid weer kregen van schoenen en fietsen waren we nog lang niet uitgepraat.

We kruisten weer het Twentekanaal ditmaal over een Ienie Mienie bruggetje waar we een picknickbank vonden voor een kop koffie.

We naderden Landgoed Velhorst, nu eigendom van Natuurmonumenten, waar we een picknickbank vonden voor de lunch.

Een paar keer maakten we onze eigen route, heerlijk door een wei met grazers of een graspad langs een sloot.