Het milieu van de wandelkarrenman

 Dag lieve blogspot lezers daar is hij weer de Wandelkarrenman. 

Na een zeer lange etappe van 33 KM schrijft de Wandelkarrenman van uit een zeer luxueus onderkomen zijn verhaal van de dag. 
Het was vandaag heel ander weer en maar goed ook. ( daar later meer over ) 
De warmte melde zich niet wel enige lichte regen. 
Waar wij onze regenkleding niet voor aantrokken. 
Over landgoederen met zeer lange lanen echt heeeeeeel lange lanen. 
Met aan weerszijden zeer dikke eiken en of beuken. 
Daar konden de dames van adel wandelingen maken zonder bruin te worden. 
Dat is nu precies anders om 
Uitgestrekte bossen liepen wij door. 
Met omgevallen bomen en boompjes. 
Die daar al lang liggen. 
Ik kan mij van vroeger nog herinneren dat dat allemaal moest worden opgeruimd. 
Dit ivm een Boktorren probleem. 
Mag nu blijven die liggen omdat deze torren allemaal zijn verdwenen of zijn verdelgd. 
Wie het weet mag het zeggen je hoort er niets meer over. 
Er schoot mij een ander probleem van uit het verleden door het hoofd. 
We hebben toch heel veel bos verloren aan de zure regen. 
Is die ook bestreden met zeer vernuftige middelen 
Of was het allemaal flauwekul. 
Daar hoor je niemand meer over. 
Of heet dat tegen wording CO2. 
Ook deze vraag leg ik bij jullie neer lieve blogspot lezers. 
O ja ik zou nog ergens op terug komen. 
Het andere weer. 
Achteraf zijn we heel blij dat het vandaag ander weer was dan vorige week zondag. 
De temperatuur was gelukkig lager. 
Af en toe een verkoelend buitje. 
En ook een heftige bui maar toen zaten we een terras wat al 225 jaar bestaat en de 7 generatie de scepter zwaait. 
De lagere temperatuur maakte het mogelijk om van vanmorgen 09.00 uur tot 19.00 uuronderweg te zijn. 
Het lijkt wel slaven werk en dat op kerk Koti      
Lieve blogspot lezers tot de volgende keer. 
De wandel karrenman 

Sieb.

Foto’s 1juli

 

1 juli. Vorde - Silvolde. 33.1km.

 Bij het opentrekken van de gordijnen kwam er geen zonlicht naar binnen.

De lucht was egaal grijs, het terras nat.
Dat beloofde niet veel goeds voor vandaag.
Om 9.00uur trokken we de deur achter ons dicht en liepen richting kasteel om daar de route te hervatten.
De dag werd gekenmerkt door de lang, lange, ellenlange lanen.
Prachtige lanen met vaak een dubbele, verspringende rij beuken of eiken.
Veel van die wegen waren nog met zand zoals vroeger maar de doorgaande wegen waren geasfalteerd en meestal breder gemaakt waardoor aan weerszijde een rij bomen opgeofferd was.
We kwamen door Linde, een klein esdorp met een korenmolen uit 1890.
Onder de molen was een klein theater, naast de molen een gelegenheid om zelf je koffie of thee te maken.
Met een kop warme koffie zagen we dat het buiten nou niet echt vrolijker werd.
We zagen de bui al hangen, er vormden zich donkere wolken in de verte.
Toch gingen we opgewekt verder want de buien bleven op afstand volgens buienradar.
We passeerden Huis Zelle met voor de deur een zevensprong waar ook de doorgaande weg deel van uitmaakt.
Dit is een overblijfsel van het Sterrenbos, een bos wat deel uitmaakte van het landgoed.
Op het landgoed kun je tegenwoordig ook een balletje slaan, dat het Pieterpad en de balletjes elkaar af en toe kruisen was duidelijk toen ik een fel oranje golfballetje vond.
We kwamen door een voormalig stuifzandgebied.
Om het stuiven te stoppen werden er bomen geplant en aarden wallen gemaakt.
Die wallen waren duidelijk zichtbaar, we hadden geen idee waarom ze er lagen totdat we erover lazen.
Rond het middaguur liepen we Zelhem binnen waar we verwelkomd werden door een bronzen heks op een bezemsteel zo’n 3 meter boven onze hoofden :-)
In de open velden die volgden zagen we een silo met een glazen dak.
Het zag er wonderlijk uit.
De silo stond in Heidenhoek, was in 1904 samen met een graanmaalderij gebouwd op de plaats waar ooit een graanmolen stond.
Eind vorige eeuw heeft het hele complex een woonfunctie en andere naam gekregen:
Kathedralen van het Platteland.
Lijkt me geweldig om daar met een kop koffie te genieten van het landschap.
Het pad daarna was iets bijzonders.
Het Kolkstroeterpad liep op een oude houtwal die bij de laatste ruilverkaveling bijna was verdwenen maar door bewoners gered.
Er zijn veel wilde plantensoorten uit de tijd dat dit nog drassig veengebied was.
Het weer tijd voor een pauze en wij hadden onze pijlen op Kasteel Slangenburg gericht
Ware het niet dat de hele tent was afgehuurd voor een bruiloft.
Inmiddels begon het te regenen en hesen wij ons in plastic maar niet voor lang want we hadden het nog niet aan of de bui was overgewaaid.
We liepen de A18 onderdoor, naderden Gaanderen maar zagen nog net uit een ooghoek een terrasje bij herberg Het Onland.
Gelukkig met parasol want toen we heerlijk genoten van een koud biertje en wat nootjes barstten de wolken boven ons, alsof afgesproken, in 1 keer open en kletterde de regen langs de randen van de parasol op het stenen.
We kropen lekker tegen elkaar aan en gluurden door het regengordijn naar de wolken.
Voorlopig zaten we hier nog wel eventjes :-)
Na een half uur stapten we op, liepen langs een Gieterijmonument met mallen voor kogels voor kanonnen, passeerden Terborg waar we boodschappen deden en kamen tegen 19.00uur aan bij Vrienden op de Fiets in Silvolde.