zondag 11 september 2016

Nogmaals 11 september

In de kleine herberg die we gisteren aan het eind van de middag vonden, aten we goed.
Na de salade kregen we een stuk verse geroosterde tonijn met nu eens geen slappe, witte patat maar gekookte piepertjes en gebakken tomaat.
We doken lekker tussen de witte lakens en sliepen totdat onze bovenburen het nodig vonden het meubilair te verplaatsen om 6.30uur 's morgens.
Van de weersomstuit doken we de badkamer in en waren wederom om 7.00uur op stap.
Het was niet alleen donker maar ook mistig.
We hoefden niet veel moeite te doen om de juiste route te vinden, overal lagen tissues, toiletpapier, lege zakjes chips, snoeppapiertjes, lege flessen water, leeggedronken blikjes cola enz.
Het was eigenlijk schandalig dat er zoveel troep lag op de weg waar we zo van genoten.
Een Zuid Afrikaan vertelde ons dat ze plasic zakken hadden laten maken met in diverse talen de opdruk om de rommel langs de weg op te ruimen, dat werkte 2 maanden toen groeide de vuilnisbelt weer.
Omdat het nog zo donker was moesten we maar raden waar we ons precies op "de weg" bevonden .
Op een gegeven moment rook het naar de sauna, we liepen door een eucalyptusbos :-)
Het was de eerste dag dat we zo'n beetje in kolonne achter elkaar aan liepen, we waren zelden alleen wat op de voorgaande dagen toch meestal het geval was geweest.
Omdat het naar Santiago nog 21km. was, deden we het rustig aan, en liepen om 12.00uur Santiago binnen waarna het nog 4.7km. naar de kathedraal was.
We kwamen dus te laat voor de pelgrimsmis van 12.00uur.
Op het plein voor de kathedraal zagen we mensen die we afgelopen tijd ontmoet hadden.
Het is gek maar er is bij iedereen toch een soort ontlading als je dan eenmaal aan het eind bent van de tocht en (als je niet naar Finisterra loopt) geen stap meer hoeft te zetten., geen herberg meer hoeft te zoeken en niet meer uit je rugzak hoeft te leven.
Wij gaan nog een weekje door en gingen naar het Pelgrimskantoor.
Na een uur in de rij gestaan te hebben mochten we eindelijk ons Compostela in ontvangst nemen.
Tsjongens, we hadden het gedaan !!!
We hadden alles bij elkaar meer dan 800km. gelopen !!!
Maar we zijn er nog niet, we gaan morgen naar Finisterra en aansluitend naar Muxia.
We mogen dus zeker nog een week genieten van de vrijheid die we tijdens het wandelen ervaren.
Wat een voorrecht om dit zo met z'n tweetjes te kunnen doen....