Code rood!
Onze dochters, en met hen het grootste deel van Nederland, mochten niet de straat op en wilden dat ook niet.
We kregen berichten over omgevallen bomen in de buurt waar wij wonen.
In Haarlem Noord werd een mevrouw dodelijk getroffen door een boom.
De wind hield flink huis in een groot deel van Nederland.
En wij?
Wij ontbeten in de tuin zonder regen, de wind was wel aanwezig maar niet te.
Rond 9.00uur vertrokken we richting Vierlingsbeek.
Vanwege de wind hadden we wel ons vest aangedaan maar de regenhoes en regenjas lagen binnen handbereik boven in de rugzak.
Weer terug op de route hadden we een paar regendruppels maar zeker geen reden ons in plastic te hullen.
De rest van de dag bleef het droog en kregen we regelmatig de zon te zien.
De wind was een ander verhaal.
De natuur was de hele dag in beweging.
Kniehoog gras lag horizontaal over de straat en zelfs de grassprietjes in voortuinen bewogen gezellig mee.
In de bossen liepen wij in de luwte maar boven onze hoofden werd een wedstrijd uitgevochten tussen de bomen en de wind.
Takken schuurden langs elkaar waardoor er een piepend en/of krakend geluid ontstond waardoor wij toch wel angstig om ons heen keken en onze pas versnelden.
Overal lagen bladeren, afgerukte takken, te vroeg gevallen eikels, kastanjes en beukennootjes.
Op de heide niets van dit alles, wel wind maar het was geen reden om even lekker op een bankje te genieten van het uitzicht over meerdere vennetjes.
We zaten daar in het Quin met vennetjes gevoed door kwelwater en regen.
Aan de stront te zien liepen hier schapen en runderen die zich schuil hielden vandaag.
We banjerden over de heide, door het bos en kwamen terecht bij een boerderij waarheen rustpunt was met koffie en thee met iets lekkers.
We geloofden onze ogen niet, het was de eerste keer sinds zondag dat we ergens koffie konden krijgen, we namen er meteen een flink stuk zelfgebakken bosvruchten taart bij :-)
Via Afferden kwamen bij het veer over de Maas.
Aan de overkant werden we door de principe Noord Brabant hartelijk welkom geheten.
Bij het volgende veer over de Maas verwelkomde Limburg ons.
De Maas is hier de grens tussen deze twee provincies.
We wandelden over de Maasduinen tussen Maasheggen door.
Die heggen van essen, sleedoorn en meidoorn waren door boeren tussen de percelen aangelegd, later vervangen door prikkeldraad en na herindeling van het land weer opnieuw geplant.
Er schijnen veel vogels te zitten die zich vandaag schuil hielden voor de wind.
We gingen over een klein rivierduinen gebied, iets verhoogd land omringd door weilanden en akkers en omdat het er zo rustig is vind de das het hier goed toeven.
Na Vierlingsbeek namen we weer het veer de Maas over.
We liepen naar Nieuw Bergen waar we verrast werden door het leuke centrum.
Zeker een uur hebben we daar heerlijk in het zonnetje op een bankje gezeten want een kroeg met een lekker koud biertje, had dit dorp niet :-(
Na onze inkopen voor het avondeten gingen we naar de rand van het dorp waar ons onderkomen voor vannacht staat bij Vrienden op de Fiets.
