Sieb Snelwegen

 Dag lieve blogspot lezers. 

Daar is hij weer nog steeds zonder bagage kar. 
Gaat dus ook goed. 
Maar een kijken wat ik de volgende keer ga doen. 

Ik wil het met jullie over wegebben snelwegen hebben. 
Als je zo als wij de hele dag in de natuur loopt. 
Dan hoor je een weg waar auto,s op rijden op km afstand al. 
Eerst hoor je alleen de vrachtwagens 
daarna de personenauto. 
En het geluid zwelt alleen maar aan. 
Gelukkig zijn onze oren op het geluid voor ons gericht waardoor we het geluid snel achter ons laten. 
Dan de snelwegen die horen van een nog grotere afstand. 
Vandaag gingen we er onder door en direct er langs over de vluchtstrook wie dat heeft verzonnen is wel een beetje koekoek. 
Dit is trouwens vlak bij Spaubeek voor degene die het niet geloofd.
Maar volgens mij geloven jullie mij altijd wel hè. 
Gelukkig zat er een vangrail tussen. 
En het was maar een kort stukje. 
Maar toch Max Verstappen zal hier maar uit de bocht vliegen. 

De horeca. 

Het is deze vakantie wel een dingetje. 
Je zou toch verwachten dat het hier in Zuid Limburg wel goed zit. 
De eerst twee gesloten dan volgende optie is  de Camping dat is een beetje balen. 
Maar eerlijk een heerlijk Limburgs biertje. 
De bar gaat om 19.30 dicht. 

Wat denk je de koffie is op dus ook geen bakkie koffie. 
Morgen maar weer langs de route als het niet gesloten is. 

Lieve blogspot lezers misschien heb ik morgen nog wat te delen. 
En dat is dan echt de laatste gedurende dit avontuur. 

Groetjes slaap lekker Sieb. 

11 juli. Sittard - Valkenburg. 25.8km

 Gistermiddag na de rijstevlaai met smeltende slagroom zijn wij naar ons onderkomen gewandeld.

En net als de nacht daarvoor sliepen wij heerlijk koel in het souterrain.
Op advies van onze gastvrouw aten wij om de hoek bij een restaurant met watermolen: De Vief Heringe, De Vijf (Franse) Soldaatjes.
Zowel het achter- als voorterras zaten op 1 tafeltje na helemaal vol en dat ene tafeltje was voor ons :-)
Één blik op de menukaart was voldoende om onze keus bij de ober kenbaar te maken.
Wij wilden graag huisgemaakte friet met Zoervleisj.
We werden niet teleurgesteld, het smaakte net zoals mijn Oma het maakte, heerlijk!
Een lekker biertje van de tap erbij en het diner was compleet.
De dag werd afgesloten met koffie en vanmorgen begon de dag met koffie.
Na het uitgebreide ontbijt konden we er weer een paar uur tegen.
Om op de route terug te komen liepen wij via de Charles Beltjenslaan naar de voet van de Kollenberg.
Die laan is wereldberoemd in Nederland, hier werden de opnames gemaakt voor de serie Flodder, die “asociale” familie in die nette villawijk.
De Kollenberg was een flinke klim met bovenop de berg korenvelden, het leefgebied van de Korenwolf, een hamster-soort.
We daalden af naar Windraak en klauterden de Schelberg op.
We daalden af naar de Heemtuin en klauterden de Wanenberg op.
We daalden af naar Puth en lieten de Lippenberg links liggen.
Door het bos liepen we in een rechte lijn naar Kasteel Terborgh waar we koffie dronken.
Een fijne plek met veel schaduw, het was vandaag weer boven de 30 graden.
We passeerden Oude Kerk, de A76, Spaubeek, klommen en daalden en liepen een heel stuk bovenop een berg met prachtig uitzicht op de heuvels om ons heen.
In Terstraten namen we rust.
Om ons heen boerderijen in diverse bouwstijlen, allemaal van Monumentenzorg.
Het was alsof we in een museum zaten.
Met het klimmen en dalen was het nog niet gedaan.
We volgden de Platsbeek waar een inie minie stroompje doorheen ging.
Inmiddels was onze watervoorraad aardig geslonken maar hadden nog geen kans gezien deze na de koffie aan te vullen.
Helaas gaf de waterput waar we langskwamen op weg naar Valkenburg ook geen water.
Een oudere dame die in de voortuin zat hielp ons uit de brand.
Vandaag was de meest dorstigste dag van onze hele vakantie.
Al van verre zagen we de watertoren van Schimmert staan, “De Reus van Schimmert”, een pracht exemplaar uit 1927 in Amsterdamse Schoolstijl.
Onderweg zagen we diverse grote kasteelhoeven, de een nog mooier dan de ander.
Bij Kasteelhoeve Bockhof was ook het hoogste punt van het Pieterpad: 130m.
Door het Ravensbosch liepen we naar de A79 waar we onderdoor gingen en zo in Valkenburg aankwamen.
Het was al laat in middag, om nu nog een terrasje te pakken was niet handig en dus liepen we door naar de camping, op de top van de Cauberg....
Gelukkig zagen we een sluippadje in het struikgewas wat de weg aanzienlijk bekortte.
We moesten wel even de rugzakken afdoen zodat we tussen het prikkeldraad door konden kruipen om daarna de weg naar de camping te vervolgen.
Nog voor we door de poort waren zagen we hem al staan: het wijnvat!
Ja ja, eerst leegdrinken en dan slapen :-))

Zitten we heerlijk uit te rusten naast “ons” wijnvat, komt er een bezorg-auto van AH de camping opgereden.
Het echtpaar naast ons zag het niet zitten om met twee kratjes Heineken vanuit de AH in Valkenburg deze kant op te fietsen en hadden de bezorgdienst ingeschakeld.
Geweldig, zelfs de chauffeur zag de zottigheid er van in :-)