Voor dag en dauw vertrokken we van de camping om te ervaren dat ook Brabanders erg op hun “zondagsrust” gesteld zijn.
Niet alleen kwamen we geen mens tegen maar erger, alle cafeetje en bakkerijen waren nog niet geopend en we hadden zo’n trek in een bakkie koffie.Via Liesel, Deurne en Elsendorp kwamen we bij een hotel waar licht brandde en ze ons graag een kop koffie verkochten met een stuk taart erbij.
Pieuw, dat was op het nippertje anders hadden we zelf aan de slag gemoeten :-)
We hadden geluk dat we naar het noord westen fietsten want de wind kwam uit het zuid oosten en gaf ons dus een extra duwtje in de rug.
Het schoot lekker op, fietsten door Zeeland, het plaatsje niet de provincie, en tegen de tijd dat we broodjes voor de lunch wilden kopen waren we in Schaik.
Vanuit Heesch gingen we naar Oss en even later namen we in Lith het pontje de Maas over.
In het land van Maas en Waal was het prachtig.
We fietsten over de dijk, zagen in een electriciteitmast ooievaars op hun nesten zitten, zwanen, ganzen, eenden en boten op de Waal.
Bij een ooievaarsnest op een oude fabrieksschoorsteen stopten we om een slaapplaats te regelen.
De ene na de andere B&B was bezet of met vakantie of gestopt vanwege Corona.
Hotels zaten vol alleen van de Valk had nog een kamer zonder ontbijt voor €120.=
Dat dacht ik niet, geen haar op mijn hoofd die dat concern zo’n bedrag zou gaan betalen voor een nachtje slapen.
Ondertussen was er een gitzwarte wolk boven ons verschenen.
We stapten op de fiets en reden in de stromende regen Zaltbommel in, we zouden vast wel langs een hotel komen met een kamer voor vannacht met ontbijt voor een leuke prijs.
Maar toen we als twee verzopen katten in de buurt van het station kwamen maakten onze hersenen een hele snelle rekensom!
Het zou ons zeker geen €120.= kosten om met de trein naar huis te gaan.
Dat dachten we om 15.45 en om 16.11 zaten we in de trein naar Haarlem :-)
Na 6 weken weer thuis, heerlijk!
