De wekker liep heel vroeg af omdat we op tijd in de tempel wilden zijn voor de openingsceremonie die om 6.00uur begon.
Alles ging in het Japans, niet te volgen door ons wat we heel jammer vonden want de Japanners schudden hun hoofden bij alles wat er werd gezegd.Een monnik begon met het rammelen van belletjes gevolgd door een mantra van 20minuten.
Ondertussen stonden na elkaar Japanners op om een beetje stof uit een bakje te pakken en dat in een kommetje te leggen.
Ze pakten een boekje van een stapel en lazen de mantra van de monnik.
Daarna verhief de monnik zijn stem en sloeg 5 minuten met kracht op een trommel.
Het hele dorp was meteen wakker :-)
Tot slot hield hij een soort van preek waarna we de tempel verlieten.
Na het ontbijt vulden we onze thermosflessen met koffie en thee voor onderweg.
De dag was grauw en grijs.
Het had de hele nacht geregend en dat hield aan tot het eind van de middag.
We hadden een paar dagen geleden hele grote plastic zakken gekocht om onze spullen in de rugzak te beschermen tegen de regen want de regenhoezen waren onvoldoende gebleken vorige week.
Alles zat dus goed verpakt op mijn rug en op het karretje.
We vertrokken van top tot teen gehuld in ons regenpak en hoopten dat de bewegwijzering ruim aanwezig zou zijn zodat we onze telefoons niet hoefden te gebruiken voor de navigatie.
Op de kaart te zien liepen we een groot deel van de dag langs een doorgaande weg.
Niets was minder waar want paralel aan die weg liep een oude weg waar we in alle rust onze tocht naar het zuiden van Shikoku konden voortzetten.
Het plateau waar we gisteren opgeklommen waren, gingen we vandaag weer af.
Dat ging niet zonder slag of stoot want de afdaling was via een bospad.
Grote stenen, nat mos, losse kiezels, grote boomwortels en op sommige plaatsen traptreden waarvan de afstand tussen de treden regelmatig veel te groot was.
We klauterden heel wat af en vaak moesten we het karretje optillen om verder te kunnen.
Niet voor herhaling vatbaar, zeker niet bij regen!
Weer op zeeniveau liepen we op asfalt langs een rivier waar het water doorheen klotste.
Bij de verschillende stroomversnellingen overstemde de watervallen de regen.
We aten onze broodjes op in een schuilhut en liepen tot 15.00uur door om bij een soort van supermarkt/restaurant iets warms te drinken.
Kijkend in het boekje hoe ver we nog moesten lopen, zagen we op de kaart een spoorlijn.
Precies waar we zaten was een VVV en zij wist ons te vertellen dat de trein die wij wilden nemen om 16.03uur vertrok van het station op een half uur lopen.
Prima, we waren helemaal klaar met de regen en dus zaten we om 16.03uur in de trein om nog geen kwartier later uit te stappen vlakbij ons onderkomen voor vannacht.
In de hal van de herberg lieten we een spoor van water achter.
De kranten lagen al klaar om onze schoenen mee op te vullen zodat het water er uit kon trekken en we morgen op droge schoenen verder konden.
Op de eerste verdieping lag onze kamer met uitzicht op de oceaan en de bergen aan de overkant van de baai.
We hingen alles op kleerhangers te drogen en kropen onder een heerlijke, warme douche.
Wat ook heerlijk was, het was gestopt met regenen!
Buiten kleurden de wolken roze van de ondergaande zon :-)
