Gistermiddag kwamen we tegen 18.00uur aan in ons onderkomen.
We waren bekaf en waren blij als we even konden gaan liggen maar dat kwam er niet van.
De eigenaar wilde ons wel naar het badhuis brengen, liever niet, we waren te moe.
Als we niets te eten hadden wilde hij ons wel naar de supermarkt rijden maar dan wel meteen.
We hadden niets te eten en dus stapten we in zijn auto en reed hij ons binnen 5 minuten naar een winkel waar van alles 1 was.
1 rijstbal met zeewier, 1 pannenkoek met vis, 1 pannenkoek met spaghetti en 1 ijsthee,
We namen het allemaal mee.
De magnetron warmde de pannenkoeken op en we verdwenen zo snel mogelijk naar onze kamer voordat de man weer met een voorstel zou komen.
En echt, de smaak van de pannenkoeken viel niet tegen, we moesten er alleen niet vanuit gaan dat we pannenkoeken aten :-)
Even een korte uitleg over onze bedden: Op de vloer van de slaapkamer lagen futons, rieten matten die afgezet zijn met band, Japanners slapen op die matten.
Voor niet Japanners hebben ze dunne (4cm) matrasjes liggen waar een dekbed en hoofdkussen bijhoort.
Dun of niet, we sliepen binnen de kortste keren en werden 8uur later pas wakker:-)
Vandaag vertrokken we wel op tijd, we hoefden maar 20km te wandelen tot onze volgende slaapplaats vlak voor Tempel 11.
Tempel 8 was net een half uurtje open toen we daar aankwamen en omdat het zondag was, heerlijk rustig.
De tempel lag op een berg waarvan het laatste stukje een trap met 36 treden was.
We hadden alle tijd om rond te kijken, ons stempel te halen en door te lopen naar de volgende tempel.
In de hoofdtempel van Tempel 9 lag een enorme berg met strooien sandalen.
Het wordt gezegd dat mensen die met krukken liepen en naar de tempel kwamen, zonder krukken de tempel verlieten.
De strooien sandalen zijn gewijd aan de hoofdtempel waar deze wonderen gebeurden.
Van de dame die ons stempel maakte kregen we allebei een origami pelgrim, een kadootje:-)
Een uurtje verder lopen lag de volgende tempel.
Vanaf de straat zagen we niets liggen en op het verkeersbord stond dat het nog 800 meter was.
Dat was dan wel 800 meter omhoog en in een rustig tempo kwamen we bij een parkeerplaats met trap.
De rugzakken zetten we op de parkeerplaats bij een bankje, onze stempelboeken in een klein rugzakje.
We begonnen aan de eerste trap waarna er nog vier volgden.
Totaal: 333 treden, hijgend kwamen we boven aan.
We dachten nog van een mooi uitzicht te kunnen geniet maar de mist had zich over de berg ontfermt, het miezerde zelfs.
Na ons gebruikelijke rondje vielen al die trappen reuze mee en dachten we de tempels voor vandaag gehad te hebben maar daar dacht de eigenaar van de Ryokan (Japanse Herberg) waar we vannacht slapen anders over.
En ja hoor, er gebeurde bijna hetzelfde als gisteravond: als jullie vlug zijn kunnen jullie Tempel 11 ook nog bezoeken.
De man kwam met zulke overtuigende argumenten dat we toch maar zijn gegaan.
Omdat het al half 5 was, liepen we een rondje, lieten het stempel zetten en gingen op een bankje zitten.
Kort daarna begon een man een soetra (Buddhistisch gebed) op te zeggen waarvan we een opname maakten.
Eigenlijk is het een monotoon opdreunen van een Buddhistische heilige tekst.
Bij de tempels in Japan wordt vaak de “Hartsoetra” opgezegd, wat deze man zei weten we niet.
Weer terug in de Ryokan wilde eigenaar dat we meteen onder de douche gingen dan konden meteen daarna aan tafel.
De vaart zat er wederom goed in :-)
De douche-ruimte was een ruimte met 2 badkranen aan de muur waar 2 krukjes voor stonden en in een nis stond een badkuip tot aan de rand gevuld met warm water.
Eerst moesten we ons flink schrobben bij de badkranen, zittend op een krukje om daarna van het warme water van het bad te genieten.
Maar daar was geen tijd voor want we moesten voortmaken voor het warm eten.
Komen we bij de eetkamer, mogen we er niet in, we zijn 3 minuten te vroeg :-))
We keken elkaar aan, dan toch nog even in dat warme bad?
Niet gedaan, we gingen naar de slaapkamer waar na 3 minuten de telefoon ging of we naar de eetkamer wilden komen :-))
Raar volk die Japanners!
We kregen een uitgebreide maaltijd met soep, rijst, rauwe tonijn, allerhande groenten en fruit die ik nog nooit op mijn bord had gehad en een enorme pot thee.
Daarna kwam er rust.
Eindelijk konden we ons eigen plan trekken en dus ligt Sieb te snurken en schrijf het blog:-)
Overigens slapen we straks gewoon weer op de grond :-)
Welterusten voor straks.
