En dan kunnen we een keer uitslapen en dan zijn we nog voor 6.00uur wakker.
De route die we vandaag zouden lopen ging dwars door de bergen met na 25km. één plek om te overnachten.Het risico dat we geen plaats hadden om te slapen weerhield ons ervan om deze route te kiezen en dus kozen we voor de bus.
Tuurlijk was er ook een weg langs de kust naar het noorden maar dan liepen we een groot deel van de dag over een provinciaalse weg met 5 tunnels.
Voor die tunnels was er een uitwijk mogelijkheid om over een wandelpad langs de kust te lopen maar dan werd de route aanzienlijk langer dan de 25km die er nu voor stond.
Ook als we daarvoor hadden gekozen, liepen we toch nog 80% over de weg met verkeer.
We hadden een dienstregeling van de bus waarop stond dat we tot 11.15uur moesten wachten op een bus naar Sukumo.
We zaten op een bankje te bedenken wat we in de tussentijd gingen doen toen er iemand heel enthousiast op ons af kwam lopen.
Het was het echtpaar waar we 2 nachten eerder hadden geslapen en nu helemaal straalden dat ze ons weer tegenkwamen.
Lang leve Google Translate om de stortvloed aan Japanse woorden om te zetten naar voor ons begrijpelijk Nederlands.
Ze wensten ons een mooie en gezonde voortzetting van onze reis.
In een klein en gezellig koffietentje dronken we cappuccino met een flink stuk taart.
Sieb had een dikke pannenkoek met mascarpone en koffie en ik had een ronde chocoladetaart met saus en slagroom.
Het was veel te veel maar veel te lekker om te laten staan :-)
Eenmaal bij het busstation bleek dat we niet de enige pelgrims waren die de tocht door de bergen inruilden voor 5 kwartier in een bus.
De tocht was prachtig want de bus reed bijna helemaal langs een deel van de westkust van het eiland.
Af en toe dook hij een dorpje in om daarna weer bij de oceaan verder te rijden.
De rit eindigde bij het station van Sukumo en een groot winkelcentrum waar ons hotel vlakbij lag.
Vanaf 15.00uur mochten we inchecken maar we wilden van onze spullen af.
Gelukkig konden we de rugzakken in de lobby achterlaten.
Tot 15.00uur vermaakten we ons prima.
We renden bijna gillend weg uit een elektronicawinkel, bijna elk product werd aangeprijsd door stemmen, muziek, belletjes en ander lawaai uit een luidspeaker.
Hoeveel van die speakers er stonden, geen idee, ik ben gestopt met tellen bij 30!!!
In een outdoorwinkel vond Sieb een paar nieuwe “tenensokken” en in de Japanse supermarkt kochten we eten voor vanavond.
Terug in het hotel hadden ze ons geüpgrade naar een grotere kamer met uitzicht op het water, een eigen badkamer en twee bedden van elk een meter breed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten