vrijdag 30 juni 2023
Nog een deeltje 30 juni
Zwaaiend en meppend probeerden wij ze van ons af te slaan ondertussen naarstig op zoek naar de autan.Al gauw hoorden we het gezoem van muggen en in nog geen minuut tijd zagen onze benen zwart van deze beestjes.
Eerst de benen ingesmeerd maar de muggen lieten zich niet kennen en openden de aanval op onze blote armen.
Waar we konden smeerden we totdat we helemaal stonken naar autan en toen nog probeerden sommige door onze kleren heen te prikken.
Onder de douche bleek dat we toch nog waren beetgenomen.
Zulke wanhopige muggen hadden we nog niet eerder meegemaakt.
Net voor Vorden was het druk met fietsers, een hele groep hield daar koffiepauze en over de bekerranden heen bewonderden zij het kasteel op Landgoed den Bramel.
In Vorden stond een bord: Hart van het Pieterpad.
We waren halverwege!!!
Op landgoed Vorden aten wij een ijsje tegenover het kasteel.
Wat een prachtig kasteel met een brede slotgracht en twee bruggen.
Door de tuin wandelden we naar een bronzen plaat waarin de voetstappen staan van de bedenksters van het Pieterpad: Bertje Jens en Toos Goorhuis-Tjalsma.
Nog even en we waren op ons slaapadres bij Vrienden op de Fiets, een huisje in een tuin.
Na de douche leenden we twee fietsen om uit eten te gaan met vrienden die hier in de buurt wonen.
Wat een leuke en gezellige afsluiting van de eerste helft van onze tocht.
29 juni. Laren - Vorden 18.1km.
Het zachte geloei van koeien aan de andere kant van de straat, wekte ons.
Een lekker ontbijt met gezellige gesprekken zorgde ervoor dat we vol goede moed aan de tweede helft van het Pieterpad begonnen.
We werden afgezet in Laren bij de kerk en wandelden naar Vorden.
Ondanks de slechte weersverwachting (een paar dagen geleden op tv gezien) hadden we een prima en droge wandeldag.
De Achterhoek heeft veel kastelen en landhuizen, neergezet door de rijke stinkerds die in Zutphen, een Hanzestad, handelden en daar flink mee verdienden.
Veel bossen en parken rondom die panden zijn opengesteld voor wandelaars en fietsers maar dat was een wassen neus want veel van al het moois kregen we niet te zien.
Maar eerlijk is eerlijk, alleen al het wandelen over die percelen was een feestje.
Goed verzorgde paden, majestueuze eiken en beuken, de hagen gesnoeid en de vijvers met dotters en
waterlelies, prachtig.
We ontmoetten twee wielrenners die afstapten om te vragen waar de reis naartoe ging.
Maastricht, zij ook, op de fiets in 5 dagen.
Ze liepen een stuk met ons mee, het bleek dat we heel wat raakvlakken hadden en zelfs toen onze wegen de snelheid weer kregen van schoenen en fietsen waren we nog lang niet uitgepraat.
We kruisten weer het Twentekanaal ditmaal over een Ienie Mienie bruggetje waar we een picknickbank vonden voor een kop koffie.
We naderden Landgoed Velhorst, nu eigendom van Natuurmonumenten, waar we een picknickbank vonden voor de lunch.
Een paar keer maakten we onze eigen route, heerlijk door een wei met grazers of een graspad langs een sloot.
donderdag 29 juni 2023
29 juni Laren - Voorstonden 23km.
We zijn in Brummen, een dorp vlakbij Zutphen waar Sieb zijn broer en schoonzus een B&B hebben.
Brummen is geen dorp op het Pieterpad maar nu we zo dichtbij waren vonden we het leuk een dagje van de route af te wijken en naar het westen te wandelen.
Onze zelf verzonnen route was de moeite waard en zelfs onderweg wijzigden we er af en toe iets aan.
Op de markt in Laren kochten we onze lunch want onderweg was er helemaal geen horeca.
Eenmaal Laren uit stuitten we op het Klompenpad, het liep door en over weilanden.
Wel liepen we flink wat kilometers over het Graafschapspad, heerlijk tussen de weilanden door, over zandwegen met grote eikenbomen aan de zijkanten en overal om ons heen hele grote boerderijen.
De meeste boerderijen waren veehouderijen, een aantal ook prachtig omgebouwd tot woonhuizen.
Na 3 uur wandelen kwamen we bij het Twentekanaal met richting Zutphen de sluizen bij Eefde die we overstaken.
Wat een een complex, niet te geloven, in de tijd dat wij daar zaten te eten werden er twee broodvaarders geschut, het waterverschil was zeker 10 meter.
Het was een indrukwekkend schouwspel waarvoor veel mensen even stil bleven staan.
Over de Deventerweg liepen wij Zutphen binnen, een laan met huizen uit 1920, allemaal art deco, de een nog mooier dan de ander.
We liepen langs het station, staken de IJssel over en maakten een lus richting noorden om via autoluwe weggetjes, bospaden en paden langs sloten op het landgoed Voorstonden uit te komen.
De brede laan met hoge bomen en de omfloerste zon gaven het geheel iets sprookjesachtigs.
Aan het eind van de laan zagen wij de smidse al staan.
We werden hartelijk verwelkomd en kletsten gezellig bij met een heerlijk koud biertje:-)
woensdag 28 juni 2023
Paden op en paden af
Beste blogspot volgers een bijdrage van de Wandelkarrenman.
Wat krijg dat wandelbagagekarretje wel allemaal voor zijn kiezen.
Of moet ik zeggen voor zijn wieltje.
Als eerste waren dat de beton klinkers in Pieterburen.
Dat werd op gevolg door een smal zandpaadje.
Door de weilanden en wel zo smal dat de Wandelkarrenman als een Mannequin moest lopen.
Je weet het toch wel met de voeten die voor elkaar worden gezet.
Jullie snappen dat ,dat met de fors uitgevallen wandelschoenen geen doen is.
Dus is de Wandelkarrenman is wel een paar keer om gedonderd.
En er maar gauw mee gestopt.
Zal je gebeuren dat je van het Pieterpad word verwijderd ivm onbehoorlijk gedrag.
O ja wat was ik ook al weer aan het vertellen.
O ja juist de Paden dank je voor het mij het oorspronkelijke verhaal te houden.
De paden dus de wandelpaden waar wij overheen komen bedoel ik.
Dat zandpaadje tussen het graf werd een brug met een trap.
Het is de bedoeling het karretje heel te houden.
Gelukkig is Chris er bij om mij te helpen.
Die tilt bij dit soort hindernissen het wieltje op en kan de Wandelkarrenman zonder veel problemen de hindernissen nemen.
Dan zijn er de zand paden met heel mul zand dat is pokke zwaar.
Moet dus een ballon bandje komen.
De zandpaden van opgedroogde blubber waar een trekker overheen is gereden is een heerlijke massage voor de rug.
Dan is het dus een wasbord geworden.
De ribbels worden dan via de wandelbagagekar door gegeven aan de Wandelkarrenman zijn rug.
Je zou zeggen een welkome massage nou echt niet.
Wat hadden ook al weer gehad
Klinkers
Zandpad
Zandpad met wasbord.
Dan de flintwegen dat zijn paden en wegen van zwerfketjes.
Ook niet de favoriet van de Wandelkarrenman.
Je word uit je verschoning getrild.
Nou komt het wat te denken Cannes betonplaten fietspaden dat is lekker lopen.
Maar de hemel op aarde voor de Wandelkarrenman is.
Ja ja echt net gelegd asfalt.
Dat is als aardbeien met slagroom.
Fijn dag avond nacht
De Wandelkarrenman.
Groetjes Sieb.
28 juni Nijverdal - Laren 25.3km.
Vannacht was ik even wakker en hoorde de regen op het tuinhuisje kletteren.
Met een lach op m’n gezicht draaide ik me nog eens om, het was nog geen 8.00uur.
Om 8.00uur was het droog en een zacht getik verraadde de druppels die uit de bomen vielen.
We aten warme broodjes met kaas en yoghurt met muesli, een flinke mok koffie maakte het ontbijt af.
Via een zelfbedachte route kwamen we op de heide van de Noetselerberg waar we de route weer oppakten en Sieb al gauw aanspraak had van een dame uit Maarssen en later van een heer uit Zwolle.
Om ons heen groeide bosbes waar de Korhoen dol op is maar die hoen hebben we niet gezien.
Wij zijn ook dol op bosbessen en aten er dan ook lekker van.
De eerste 10km waren zo gelopen over de kaarsrechte Oude Hellendoornseweg, een oude handelsweg (met aan weerszijde grote beuken) die over de heuvelrug loopt en de verbinding was tussen de verschillende dorpen.
De weg is nog altijd onverhard, net als vroeger, alleen een steil stuk is bestraat om uitspoeling door de regen te voorkomen.
We liepen over de Holterberg en passeerden de Blikkert voordat we in Holten aankwamen.
Een mooi dorp met drie bronzen varkens op het dorpsplein die ook in het wapen van Holten staan.
Al van oudsher handelen ze hier in varkens, biggen, de zogenaamde “keun”.
We passeerden het buurtschap Beusenberg waar prachtige boerderijen stonden aan de voet van de laatste uitlopers van de Sallandse Heuvelrug.
Nu werden de wegen recht, geen heuvels meer, nou ja, eentje dan om de A1 over te steken en na nog een uurtje wandelen hingen er groen\gele vlaggen in de masten, we waren in Gelderland, in de Achterhoek.
Onverwacht stonden we voor een kanaal, de Schipbeek.
Het was tot ver in de 19de eeuw de handelsverbinding tussen Deventer en de Achterhoek en Twente.
Nu is het er schilderachtig mooi met de wandeling over een dijk met een dubbele rij beuken aan weerszijde van het water.
In de verte zagen we de zendmast van Markelo, wat een lelijk ding.
Over de Vellerweg ging het zuidwaarts waar boerderijen stonden met allemaal het jaartal 1931 op de gevel, rond die tijd werd deze streek ontgonnen.
De tocht ging over Landgoed Verwolde met een heus kasteel met slotgracht.
We deden er zeker een uur over om het hele landgoed vanaf de Dortherbeek tot aan Laren te doorkruisen.
Het was er prachtig, veel bos, veel water, diverse prachtige buitenverblijven en alles goed onderhouden.
We waren blij om 17.20 aan te kunnen bellen bij een adres van Vrienden op de Fiets.
Abonneren op:
Posts (Atom)