Een winsent is een soort kleine bizon die in een deel van de duinen vrij mag rondlopen.
Wikipedia:
De afmetingen zijn:
lengte kop romp: 215 - 310cm.
schofthoogte: 160 - 210cm.
lengte staart: 50 - 60cm.
gewicht stier: 530 - 1100kg. gewicht koe: 320 - 600kg.
lengte horens: 30cm.
Sinds 2007 is een pilotproject gestart en zijn er volledig vrijlevende wisenten uitgezet in Nederland ter herintroductie van deze soort. Omdat er officieel geen wisenten in het wild in Nederland leven is de soort niet opgenomen in de Flora- en Faunawet. De wisenten die zijn uitgezet leven sinds april 2007 in een omheind gedeelte van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland: het Kraansvlak. Dit is een gevarieerd duinlandschap met loofbos, naaldbos, grasland, struweel en natte, kalkrijke duinvalleien. Over de oorspronkelijke habitatvoorkeur van de wisent is weinig bekend. Bij voorkeur loof- en gemengde bossen met vochtige open plekken en veel ondergroei maar ook open ruimtes. In Polen, waar de meeste wisentkuddes momenteel leven, leven de dieren in bosrijke gebieden.In het Kraansvlak is bij een duinmeer een uitkijkpunt gemaakt voor wandelaars. De wisenten komen hier graag drinken of afkoelen. Soms grazen ze ook in de omgeving of liggen op een zandige plek te zonnen.
Het is wel oppassen geblazen, je moet ze niet verwisselen met Schotse Hooglanders want dat zijn lamme goedzakken en bizons absoluut niet.
Maar toch was het jammer dat we er geen gezien hadden terwijl het zo rustig was met wandelaars.
Rond een uur of half twee stapten we de voordeur uit om er om even na zessen, met ruim 20km. in de benen, weer in te stappen.
We waren in vol ornaat :-), ik met bepakte rugzak en Siebren met een gevulde tobogan.
Zo noemde een postbode vandaag Siebren zijn eenwielige bagagekarretje.
Hij vertelde dat de indianen vroeger hun spullen zo vervoerden, op een tobogan, alleen dan zonder wiel en vaak met een paard ipv een indiaan.
Zo modern is Siebren dus ook weer niet :-)
Via het Brouwers Kolkje en de Zeeweg kwamen we op de Kop van de Zeeweg waar we een terrasje pakten en van de zon genoten.
Vandaar af konden we de duinen in om na zo'n halve km. het winset-pad te volgen.
Het was wel heel gaaf want we liepen over de duintoppen, door de dalen, langs de bossen en vennen op plekken waar we nog nooit waren geweest.
Als er geen bergen stront hadden gelegen had ik ook gedacht dat er nog nooit een winset was geweest :-)
Via een trappetje klommen we het gebied weer uit en over het Visserspad liepen we langs Kraantje Lek naar huis.
We leren elke keer weer want nu bleek dat ik veel te dikke sokken aan had terwijl ik juist dacht die nodig te hebben omdat het slechts 4 graden was.
Nee dus.
En een shirt en trui met lange mouwen is wat overdreven als ik ook een winterjas aandoe.
Het eten en drinken was OK evenals het gewicht van mijn rugzak.
Met die 6 kg. ga ik het wel redden in Spanje :-)
