6 juli

Gisteren toen we net een kwartiertje binnen waren, begon het te miezeren en een half uur later regende het.
De bergen waar we overheen waren gekomen waren niet meer te zien en we vreesden voor morgen.
Na het avondeten, een zak met gedroogde rendier stew die we moesten vullen met heet water, gingen we een ijsje halen en miezerde het nog steeds.
Maar het geluk is met de domme want vanmorgen was het bewolkt maar droog :-)
We trakteerden onszelf op een uitgebreid buffet ontbijt en vertrokken rond tien uur voor een tochtje van 14km.
Eerst, doordat er een paaltje miste, liepen we naar een klein modern kerkje.
Het “glas in lood” was gemaakt van o.a. bodems van flessen, het was niet raar maar we vonden het heel bijzonder :-)) (citaat uit de Luizenmoeder)
Na het kerkje dezelfde weg terug, lees omhoog, en daarna over een breed pad 5km naar boven.
Zo af en toe liet de zon zich zien maar het bleef overwegend bewolkt waardoor het uitzicht op de bergen om ons heen beperkt bleef tot wat stompe rotsformaties.
De wolken hingen erg laag en we mochten ons gelukkig prijzen dat we niet door de mist onze weg moesten zoeken.
Na vier uur lopen kwamen we aan in Kongsvol waar we een Pelgrimskamer hebben.
Het is een chique tent want alleen al het soepje wat we net hebben gegeten werd gepresenteerd op een onderbond met een kanten servet.
Dat wordt nog wat met het avondeten maar we laten het ons allemaal lekker aanleunen, we hebben tenslotte vakantie :-)
Zometeen gaan we de E6 over omdat alleen aan de westkant van de snelweg de muskus-ossen leven.
We zijn benieuwd, het schijnen nogal agressieve dieren te zijn dus als ik een paar stipjes zie bewegen die op zo’n beest lijken, ben ik al blij.

Fokstugu naar Hjerkinn 5 juli dag 22

we lijken wel gek op vakantie de wekker zetten.
Toch maar gedaan om het ochtend gebed te ontlopen.
Op Fokstugu zijn ze erg gelovig.
Er is een kerk en er worden twee diensten per dag gehouden.

Was klein stukje terug naar de route wel eerst de E6 oversteken.
En meteen omhoog wat is dat lastig voor mij zo vroeg.
Maar het uitzicht is zo mooi als je wat hoger bent.
We vertrekken van 1000 meter en gaan naar de 1200.
Het uit zicht is over een dal vergelijkbaar met een Steppe in Amerika.
Je zou zo maar een groep Indiaanen zien langskomen en het zou je niet verbazen.

De rest van de dag voert langs kleine plukjes sneeuw bij een hebben we koffie gedronken.
Het was best weer zwaar vandaag op en neer en vooral omdat het pad bestaat ui groter losse stenen.
Ook is het oneffen en smal.
Het is hier het hoogtliggende hoogveen gebied van Europa .
Waar door het ook moerassig is.
Zeg maar gewoon nat allleen niet nu wij er valt mee.
Maar zitten er niet mee die leggen gewoon halve boomstammen neer en dan kun je droge voeten houden.
Sommige rievierjes moeten we over steken zonder brug .
Stappend van steen naar steen.

Op de de tafel bij een vakantie huisje maken we thee.
Oeps de eigenaar komt aan geroeid.
Of eigenlijk de zoon van de eigenaar.
Was niet blij dat we vuur op de tafel maakten.

Alles rap op ruimen en naar het pad om het op te drinken.
En daar komt onze enige Noor van deze wandeling langs.
Ergert zich aan de E6 .
Maar als die er niet lag liepen wij daar en was het een heel zaaie wandeling geworden.

We moesten 5 km verder dan we volgens boek voor vandaag.
En dat viel weer niet mee.
Maar eenmaal aangekomen een zeeeer vriendelijk ontvangst.
Wat een mooi ingerichte lobby die dient als huis kamer heeeeel gezellig .

Onze Duitse mede pelgrim Michael was er al.
Maar ja die loop ook marathons.
Mooie schone ruimte eenvoudige stapel bedden.
Heel laat onder de douche de lobby is veel te gezellig.
Slapen en dan ontbijten.
Morgen 12 km naar Kongsfal.
Als de tijd hebben gaan we de Muxia os spoten.
Tot de volgende keer YOLO volgers.

Siebren.