28 Mei 2017

Hebben wij even lekker geslapen vannacht :-)
Geen wekker, geen wandelen, we hoeven vandaag even helemaal niets.
De afgelopen nachten wilde ik nog weleens wakker worden van de onrust in mijn benen maar blijkbaar was zo moe dat ik er nu geen last van heb gehad.
Met een wekker naast m'n hoofdkussen slaap ik ook anders, die bus wacht echt niet op dat echtpaar uit Haarlem.
Het blijkt dat we de route nog niet op het blog hebben gezet, bij deze dus.
Ik moet je eerlijk zeggen dat als ik zie dat we heel Friesland te voet hebben doorkruist, er inderdaad ergens een steekje aan ons los moet zitten :-)
Gelukkig zijn we niet de enigen.
Siebren gaat zijn brevet aanvragen, die heeft nu 3 kruisjes: schaatsen, fietsen en wandelen.
Ik heb 2 kruisjes dus nog geen brevet voor mij maar wat niet is kan nog komen :-))

27mei2017 De Statitketen

JaJa ook dit keer de statistieken.

216,21 KM
40,30 Uur
23967 Calorien
12,1 liter vocht tot ons genomen.
5,6 Gemiddelde loop snelheid.

Drugs

6 Temazepan ( slaappil)
1 tube Ibuprofen
1/2 tube Calendula zalf
1/4 tube Reçu zalf
5 Blaren pleister ( Chris ) jammer hè.


16 broodjes
8 krenten bollen (Sieb)
16 bakken koffie
2 repen Chocola
10 pakjes Chocomelk

Het loop gemiddelde is vandaag onderuit gegaan.
We liepen echt te slenteren.
Het moest vandaag heel lang duren.
Want ben je klaar dan is er niets meer te genieten van het mooie Friesland.
Achter af had ik dat wat meer moeten doen.
Maar je ontmoet leuke mensen waar ik dan graag een praatje mee maak..
Zo als de trompettist uit Zwitserland die elke dag het Friesvolkslied speelde bij de start.
Ook goed Fries praat overwegend ( nee het is geen dialect )😊
Moe en erg voldaan liggen we op een bed in een te warm tuin huis in Leeuwarden.
Wat zullen we lekker slapen
Chris ligt al te  tukken .

Lieve blog volgers tot over drie weken .
Dan gaan we in Belgie een bier brouwers fietstocht doen.
En ook daar maken we een verslag van

On sjens.

27 Mei 2017

Wij hebben een 11 Stedenkruisje !!!
Om even na 13.00 uur waren we terug in Leeuwarden na vandaag 28km. gelopen te hebben.
Een totaal van 208km. in 5 dagen tijd.

Om 4.45 uur werden we wakker en reden naar Leeuwarden naar de parkeerplaats zoals die op de omschrijving stond die ik van internet had gehaald.
Er was geen hond, geen sterveling te bekennen.
Shit, we hadden nog 10 minuten voordat de laatste bus naar Dokkum zou vertrekken maar waarvandaan ?
Gelukkig, gelukkig had ik gisteren bij de finish een route beschrijving voor vandaag meegenomen waar de juiste parkeerplaats opstond.
In het muisstille Leeuwarden scheurden we door de straten om nog net op tijd de parkeerplaats op te rijden en de laatste, half lege bus, in te duiken.
Oeps, net op tijd :-)
Om 6.30 uur liepen we door Dokkum waar de die-hards al achter het lint van de start stonden.
Het kon ons weinig schelen of we als eerste of als laatste zouden eindigen, we bleken middenmoters te zijn die bijna elke dag met ongeveer dezelfde groep mensen over de eindstreep liepen.
Na een bakkie koffie sloten we ons aan in de rij.
Zoals steeds de afgelopen dagen klonk het Friesche Volkslied uit vele kelen, gevolgd door een knal en we liepen weer alsof we deze week nog geen stap gezet hadden.
Inmiddels herkenden we een grote groep mensen en gedurende de wandeling maakten we met velen van hen nog een praatje.
Er hing een ontspannen sfeer, er werd harder gepraat dan de afgelopen dagen en veel gelachen.
De omgeving leende zich niet echt voor het maken van veel foto's en door het kletsen gleed de weg ongemerkt onder onze voeten door.
In een buurtcafé heb ik nog een polonaise gelopen ( niet verder vertellen hoor :-)
We vermaakten ons dus prima en dat zou nog veel erger worden na de eindstreep maar dat wisten we toen  nog niet.
De temperatuur was opgelopen tot 28 graden en we merkten dat iedereen het rustig aan deed.
Particulieren boden water, limonade en sportdrank aan, her en der stond een tuinslang te sproeien waar je dan heerlijk even onder kon staan ter verkoeling.
Langzaam zagen we Leeuwarden dichterbij komen en om 13.00 uur liepen we de Stadsschouwburg, "De Harmonie" binnen.
Na het laatste stempel mochten we een mooi klein kruisje in ontvangst nemen wat we al snel op ons T-shirt vastspelden.
Op een podium stond een drumstel en een electronisch orgel, waar twee mannen niet onverdienstelijk allerlei wijsjes op speelden en al gauw liep ik weer mee in een polonaise, zat ik op de grond te roeien met 40 anderen, dansten we op onze wandelschoenen en gaven Siebren en ik nog een showtje Rock en Roll weg.
Dat is gek want we waren door slaapgebrek eigenlijk vreselijk moe maar door de ontlading hadden we weer energie voor tien en we deden dus gezellig aan alles mee :-)
Om 14.30 uur namen we de bus naar de auto en zijn neergestreken in Leeuwarden in de tuin bij Vrienden op de Fiets waar we een tuinhuisje tot onze beschikking hebben.
Na een uurtje slapen zitten we nu met de pootjes omhoog te genieten van het niets doen, heerlijk !

Vrijdag 26 Mei

Oeps, dat was wel heel erg vroeg, de wekker liep al om 4.15uur af.
We moesten een uur rijden om de auto in Dokkum bij een sporthal op de parkeerplaats neer te zetten en vervolgens met de bus afgezet te worden in Franeker.
Er was een strak blauwe lucht waartegen het oude stadhuis zich prachtig aftekende.
De trompetist blies het Friesche volkslied en nog voor de burgemeester het startsein had gegeven , lieten de eerste wandelaars hun stempelkaart knippen en stoven ze Franeker al uit.
Wij kunnen ons daarover verbazen want we vragen ons af of ze wel genieten.
Maar duidelijk wel anders liepen ze hier niet.
De ochtend begon bladstil, er stond geen zuchtje wind, het was aangenaam warm.
We begonnen met een stuk langs het water richting Stiens.
Het riet met gele irissen stond roerloos langs de kant en weerspiegelde in het stille water.
Omdat het pad smal was, liepen we als ganzen achter elkaar aan :-)
Na de eerste koffiepauze viel de groep uit elkaar en had iedereen de ruimte om zijn of haar eigen tempo te lopen.
We waren inmiddels 10km. onderweg.
Niet alleen wij genieten van de tocht maar ook de Friezen, ze zaten echt al om 7.00 uur met klapstoeltjes in hun tuin of op de stoep genietend van een kop thee of koffie en ondertussen ons aanmoedigen.
Velen hadden water, limonade of bouillon voor ons, de bakker had reepjeskoek, de slager deelde worst uit, de kaasboer had flinke hompen kaas.
Ergens op een tuinstoeltje zat een knulletje met een bak in zijn handen, hij riep: zoute chips.
Sommige ouderen hadden hun snoeptrommel mee naar buiten genomen waar we dan een dropje uit mochten pakken.
Er waren mensen die een soort van 11 November tafel hadden gemaakt, van zoute soepstengels tot komkommer, van tomaatjes tot gedroogd fruit, we mochten kiezen waar we trek in hadden.
En dan de mensen die hun tuinslang aan het tuinhek vast hadden gezet, de kraan open lieten staan zodat wij onze bidons konden vullen.
Van zoveel sympathie werden we haast verlegen.
Zo wandelden we van het ene plaatsje naar het andere om op een kaatsveld pauze te nemen.
We hadden er alweer 23km. opzitten.
De fanfare speelde gezellige meezingers en er was zelfs een samenspel tussen "onze" trompettist en de trombonist van het korps.
De sfeer zat er goed in, aan alles was te merken dat het einde van de tocht in zicht was.
Na zeker nog een uur lopen kwamen we bij de Ee, het water tussen Leeuwarden en Dokkum.
We werden vergezeld door een bont gezelschap waaronder een paar gangmakers.
Ze hadden de lachers op hun hand.
Eenmaal bij het water aangekomen zagen we in de verte de watertoren van Dokkum.
Eén van mannen kon niet nalaten te zeggen dat het wel een heel klein k.. watertorentje was.
Tsja, het was dan ook nog ruim 9km., de afstand langs het water naar Dokkum.
Inmiddels was het ruim 26 graden geworden maar het verkoelende briesje wat over het water kwam, zorge voor een aangename verkoeling.
In Dokkum stond het dweilorkest al klaar en na de laatste stempel van vandaag waren we weer 47km. opgeschoten richting Leeuwarden.
Nu liggen we al in bed, drukken zometeen op de verzendknop en vallen als blokken beton in slaap (hopen we)

Warm en eindeloze vlaktes

Eerliijk zeggen wie dacht er nou echt dat we te moe voor het blog hadden.
Had ik jullie tuk 😂.

Het was echt warm vandaag.
Toen ik een thermometer zag rond 14.00 was het 24 graden.
Gelukkig staat er altijd wind hier in het noorden.
En dat mag ook wel want je kan hier erg ver kijken.
Onder weg ver wend door de Friesen op Dropjes Water en Chips.
En ik houd helemaal niet van Dropjes .
Maar ben altijd even enthousiast en neem het aan.
Om de hoek gaat het niet in de struiken denken jullie nee in mijn tasje.
En dan geef ik het weer aan lieve kindjes.😊
Eindeloze vlaktes.
Wat is het hier uitgestrekt allemaal gras .
Zo ver het oog reikt.
Wat daar dan weer leuk van is kan je zien waar je heen gaat.
Op 15 KM afstand zie je de watertoren van Dokkum al.
En een is een half uur later niet veel kleiner geworden .
En na een uur lijkt het dat hij nog niet kleiner is geworden.
Dus de pet diep in de ogen en vlak voor je kijken.
Maar dat help blijkt ook niet echt.
Want we lopen langs de Dokkemr Ee.
En die is heel lang eigenlijk heeeel erg lang.
Maar het geeft niet want je komt dichter bij.
Maar O O wat waren we het weer zat rond de veertig KM.
Eenmaal in Dokkum heb ik dat heel hard geroepen in een straatje.
Dacht dat we alleen waren maar er was nog een echtpaar.
Die moesten heel erg lachen.

Of ik iets herkende van Dokkum uit de winter na '97 .
Nee echt niet dacht dat het haventje (waar ik toen even heb gerust) veel groter was.
Deed wel wat als ik daar sta.

Morgen de satestieken.

Slaap lekker.

25 Mei 2017

Die wekker, die zou ik 's morgens toch wel zo'n lel willen geven.
Vanmorgen ging ie om 4.30 uur af en dan is het echt 20 minuten doorwerken om op tijd beneden in de hal onze plunjebaal op te halen.
Als dan de nachtportier verwacht dat we gezellig met hem een kop koffie blijven drinken, beginnen die grijze hersencellen heel snel te rekenen om tot de conclusie te komen dat we daar toch geen tijd voor hebben willen we op tijd in Franeker zijn om de bus naar Workum te halen.
Beteuterd keek hij naar de twee dampende cappuccino's in zijn handen.
Sorry !
Maar goed dat we meteen weggereden waren want we hadden de laatste bus richting startplaats.
Kun je zeggen: zet die wekker dan wat eerder maar dan wordt het ons echt veel te vroeg :-)
In Workum bleek dat de sfeer vandaag opgeleukt werd door twee trompettisten.
Het Friesche volkslied wordt getrompetterd en daar gingen we.
Vandaag met veel nieuwe wandelaars erbij die een lang weekend vrij hadden ivm Hemelvaart.
Fris en fruitig liepen zijn rond, zonder de ongemakken die wij de afgelopen twee dagen hadden ervaren.
Wacht maar, in de loop van de dag zouden we ze nog wel tegenkomen ergens zittend langs de kant van de weg met de schoenen uit en dan zouden wij fris en fruitig langslopen :-)
Bij de start was het onbewolkt en dus koud.
Vanuit Workum liepen we over fietspaden richting Bolsward waar we in het centrum een stempel kregen in de ruïne van een kerk die ze hadden opgeknapt met glas.
Het geheel was een soort kas in de vorm van een kerk.
Op naar de Waddenzee, nog zo'n twee uur lopen ware het niet dat er fans van ons op het terras bij Grote Pier zaten te wachten Aafke en Toos.
Ze veerden overeind toen ze na een eindeloos lange stoet wandelaars eindelijk ons ontwaarden.
Een aangename verrassing die ons goed deed en ons de gelegenheid gaf heerlijk uit te rusten.
Na een half uurtje namen we afscheid en vol nieuwe energie begaven we ons naar de dijk.
De route ging onder de dijk langs maar halverwege zijn we er tegenop geklommen om van het uitzicht over de Waddenzee te genieten.
Het was nog steeds strak blauw en een graad of 22.
In Harlingen liepen over een promenade vlak langs de haven waar het een drukte van belang was.
Vissersboten in allerlei formaten met dito vissers.
Er was een terminal voor de boten naar Terschelling en Vlieland waar het vanwege Hemelvaart ongelooflijk druk was met passagiers en hun rolkoffertjes.
We waren blij een kwartiertje later Harlingen achter ons te hebben gelaten en langs een kaarsrechte weg na anderhalf uur Franeker binnen te lopen.
Het laatste stempel werd om even over vieren in de kaart geplaatst.
Ook nu waren we het na 40km. zat maar ach, die 4km. extra was op het totaal te verwaarlozen :-)
Onze benen houden zich goed alleen de voeten beginnen te voelen als heuse platvoeten maar we hebben er alle vertrouwen in dat we ons bij het opstaan morgen (4.15 uur) helemaal TOP voelen :-)

Geintje

We gaan zo weer schrijven.

25mei2017 Heel erg Moe

helaas we zijn te moe om te schrijven morgen weer een dag😜

24 Mei 2017

Allereerst even onze jongste feliciteren: van harte gefeliciteerd Sabine met je dertigste verjaardag !
Maak er een mooie dag/avond van.

En dan onze marathon.
Het was vandaag slechts 44km. van Sloten naar Workum.
Een prachtige wandeling die voor een groot deel langs het IJsselmeer voerde.
Het zou een groot deel van de dag bewolkt blijven maar wel aangenaam van temperatuur, zo rond de 18 graden en weinig wind.
In Sloten werden we door de burgermeester uitgeleide gedaan, hij knipte samen met 6 vrijwilligers de stempelkaarten af.
Onze dag begon dus al goed :-)
We wandelden eerst een stuk van 10km. door de bossen, alles was groen. overal floten vogeltjes.
Tussen de planten ontdekten we een plant waarvan de bloemetjes onder de bladeren bloeiden.
Kleine witte klokjes bengelden aan de stengel waar ook het blad aan groeide.
Ondertussen probeerde ik een Mw van me af te schudden die haar ongenoegen over e-bikes ventileerde, probeerde Siebren een geslaagde foto te maken voor de familie watt's app.
Beide lukten :-)
Zo langzamerhand verspreidde de groep zich over de te gane weg en haalden wij medewandelaars in maar vaker werden we voorbij gestoven door de fanatiekelingen onder ons.
Herkenbaar aan hun rugzakken of heuptasjes met de diverse vaantjes, pins, badges en andere trofeeën van de gelopen tochten.
Wij waren groentjes :-)
Na nog eens 10km. bovenop de dijk van het IJsselmeer gelopen te hebben,  kwamen we aan in Stavoren, een leuk klein vissersdorp waar we een paar jaar geleden met de boot vanuit Enkhuizen waren aangekomen met de fiets.
Na het felbegeerde stempel op onze kaart, liepen we door de weilanden en onder de dijk.
In de verte zagen we de bijzondere kerktoren van Hindeloopen, net een vuurtoren.
Daar werd het stempel geplaatst door twee mensen in klederdracht.
Zo probeert elk dorp er op zijn eigen manier iets bijzonders van te maken.
Op de bordjes van de ANWB stond dat het nog 6km. naar Workum was.
Om eerlijk te zijn hadden we het wel gehad maar we gaven elkaar wat pep-talk en hup daar gingen we weer voor het laatste stukje.
Dat was maar goed ook want na nog geen kilometer was daar de gevreesde geheime controle post.
Siebren had het er al twee dagen over en nu begreep ik pas goed wat de consequentie was als je zo'n post miste: geen kruisje !
Om 16.45uur werd de laatste stempel op onze kaart gezet, kregen we de route mee voor morgen en na nog een kilometer waren we terug bij de auto.
Vraag niet hoe we ons na dat auto-ritje van een half uur uit de auto hebben weten te hijsen.
Onze spieren waren verzuurt, met van pijn vertrokken gezichten klauterden we uit de auto, we strompelden het hotel binnen, met de lift naar boven en hup het stikhete bad in.
We moesten lachen om onszelf, een rollator zou verdomd handig zijn geweest :-)
Nu, een paar uurtjes later, gaat het wel weer :-)

24 mei 2017 40 is de limit.

Echt het blijkt dat we de kilometers na de veertig helemaal zat zijn.
Helaas morgen weer meer dan 40 km.
Na de 40 te hebben aan getikt kijken we elkaar aan en dan.
BEN JIJ HET OOK ZO ZAT.
Maar na een heet bad en wat slapen denken we dat we wel naar het restaurant kunnen lopen.
Nou dat lukt met moeite.
Gelukkig hebben we een grote kamer daar lopen we ons eerst wat warm.
En dan snel door lopen .
In een beweging het kaartje uit de kamer schakelaar en direct naar beneden.
Als we daar dan weer wat moeten wachten op de tafel dame dan zit het meteen weer vast .
En kost enige moeite om de jonge dame te volgen.
Waar ik anders totaal geen moeite mee heb.
Maar dan eten we blijken zo moe te zijn dat we voor het eten te moe zijn.
Maar ik klaag niet hoor .
Morgen gewoon weer met frisse moet 40 + km.
Het is ons beloofd dat er dan ook voor ons fans langs de weg zullen staan in Harlingen.
Daar kijken we naar uit.

Tot morgen

dinsdag 23 Mei

Om bijna half zes kwamen onze voeten jubelend uit de wandelschoenen na ruim 9.00 uur wandelen.
De eerste dag hadden we voltooid :-)

Vanmorgen ging om 4.30 uur de wekker af.
Beneden bij de receptie stond voor elk van ons een koeltas klaar met ontbijt en lunch aangevuld met Friesche reepjes koek, fruit en drinken.
Van de nachtwacht kregen we een kop koffie waarvan we een uur later nog stuiterde :-)
Cafeïne is niets voor ons.
In de auto reden we naar Sloten waar een bus ons in drie kwartier naar Leeuwarden reed en bij de ijsbaan afzette.
Vandaar vertrokken om 7.00 uur 569 wandelaars voor de tocht terug naar Sloten: 49 km.
Het was schitterend weer, weinig wind, rond de 20 graden en een door sluierwolken omfloerste zon.
Toch zijn we lekker verkleurd :-)
We hadden de route op papier maar deze stond ook met witte pijlen op het wegdek gekalkt.
Aanvankelijk liepen we met z'n allen als groep maar al na een paar km. veranderde het tot een lang lint dat zich in de loop van de dag in kleine plukjes opdeelde.
Voor de inwendige mens werd goed gezorgd, we kregen soep, Fries roggebrood met kaas en natuurlijk bij de koffie sûkerbôle.
Vanwege de temperatuur werd er meer dan genoeg drinken uitgedeeld.
Klaar-overs hielpen ons de drukke wegen over, bewoners maakten op trekorgels muziek om bij ons de moed erin te houden.
Op menig bord stond "houd de moed erin", "zet 'm op" of " je kunt het".
Het eerste stuk naar Sneek was prachtig, veel stilte-paden, veel water en pittoreske dorpjes.
We liepen als getrainde wandelaars over de weg.
In Sneek liepen we door de Waterpoort, het bekende symbool wat op alle zeilen van boten staat.
Via een fietspad ging het naar IJlst, een heel mooi dorpje waar in het cafe de schaatsen aan het plafond hingen.
De Nooitgedagt schaatsfabriek stond in IJlst.
Hier begonnen de heupen en de voeten te protesteren maar we moesten nog 20km.
Over het erf van een boer liepen we en later dwars door zijn weilanden, wat was ik blij dat dat stuk achter de rug was, die ongelijke ondergrond was een ramp voor onze toch wel vermoeide voeten.
Verder ging het over verharde wegen naar Sint Nicolaas en tot slot naar Sloten.
Naarmate Sloten in zicht kwam en we de finish naderden vielen de pijntjes van ons af en waren we er zelfs toe in staat om in Sloten nog even het dorpje te bekijken.
Ook al zo prachtig, een schattig vestingstadje.

Nu zitten we moe maar voldaan te genieten van de ondergaande zon, kop koffie erbij en de route voor morgen te bekijken.
Dat wordt wederom een lange dag: 44km.
Eerst maar eens slapen dan zien we welweer maar de eerste dag is ons niets tegengevallen :-)