Foto’s 4 juli

Främgården - Brunflo 4 juli

Vanmorgen werden we wakker van de wekker.
Ik was een uurtje wakker geweest om 3.00uur omdat het buiten zo mooi was.
De lucht was blauw met een oranje streep tussen de bossen en de lucht.
Het schemert de hele nacht, als we geen horloge omhadden zouden we geen idee hebben van hoe laat het ‘s avonds is.
Om 8.00uur kregen we een ontbijtbuffet aangeboden met allemaal producten van de boerderij of in de naaste omgeving gemaakt.
We hebben er een foto van gemaakt want het zag er zo verzorgd uit.
Er lagen drie soorten kaas, twee soorten gedroogde worst, gerookt rendiervlees, eieren, een soort matze maar dan zacht, verse yoghurt, frambozen-, bergbraam- en rabarberconfiture, drie soorten granola en natuurlijk koffie en thee.
We hebben er uitgebreid van geproefd, heerlijk.
Omdat we samen met een Canadese pelgrim waren die weggebracht zou worden naar een aanwijzing op de route, moesten we ons ineens haasten om samen met haar in de auto onderweg te gaan.
Gelukkig konden wij, op advies van de gastvrouw, een alternatieve erg mooie route lopen wat we met beide handen aangrepen.
We liepen er alleen langs een gigantisch meer totdat we ineens rechtsaf gingen en zomaar het spoor moesten oversteken.
Af en toe is het hier net België, daar hebben ze ook van die dingen waarover je je blijft verbazen.
Even daarvoor hadden we in de berm op een boomstronk gezeten.
Na zo’n 10 minuten kwam er een mevrouw aangelopen die ons boos aankeek en verzocht weg te gaan.
Blijkbaar ging haar dat niet snel genoeg want ze ging helemaal los en zei met luid stem  “that we could sit on our ass at many places down the track”.
Verbouwereerd liepen we door, hadden we op privé terrein gezeten?
Er was toch het recht om van alle natuur gebruik te maken mits je het zo achterliet als je het had aangetroffen?
Na het spoor liepen we een heerlijk pad door het bos en later weer langs het water waar heel veel orchideeën bloeiden.
Wij dachten dat het tropische plant was maar het tegendeel was waar, wat wij zagen waren er zeker vijf verschillende soorten.
In Slätte stond een bankje voor Pelgrims, het stond er duidelijk op :-)
Bovendien hing er ook een stempelkastje.
Omdat het zonnetje uitbundig scheen besloten we hier te eten.
Boven de bergen was de lucht zwart als de nacht.
Na een half uur gingen we verder voor het noodweer uit.
We kwamen langs een oude mijlsteen waarop stond dat de weg naar Trondheim nog 398km. 
Ja, dat was in de middeleeuwen zo maar de huidige route gaat langs een heleboel, voor de huidige mens, interessante plaatsen en is daardoor langer.
In het dorpje Bodal kun je een zeldzame orchidee vinden: de zwarte vanille orchis.
Nee, niet gevonden, te zeldzaam :-)
Via een “loppis”, rommelmarktje, waar we een pot thee leegdronken en een hagelbui aan ons voorbijtrok, kwamen we in Brunflo waar we eerst boodschappen deden alvorens naar de kerk te gaan.
Het was een grote kerk met een losse toren die in de Middeleeuwen was neergezet als verdedigingstoren en in die tijd verbonden was met een zandstenen kerk.
De huidige kerk uit 1775 is van hout maar was op slot toen wij er waren.
In het Verenigingsgebouw liepen we echter de priester tegen het lijf die aanbood de  kerkdeuren voor ons te openen.
Zo konden we toch nog het mooie interieur bewonderen.
Het was nog een kilometer naar ons onderkomen, een boerderij met een manege.