Om 6.00uur liep de wekker af.
We wilden voor de hitte uitlopen en dat lukt tot het middaguur prima.Om kwart voor zeven verlieten we het pand en wandelden door een uitgestorven Venlo.
Na de brug kwamen we langs een paar hele grote regenlaarzen, een overblijfsel van de Floriade.
Het centrum had een paar prachtige oude gebouwen waaronder een schitterend stadhuis in renaissancestijl uit 1597.
In Venlo is veel verloren gegaan in de Tweede Wereldoorlog maar wat er nog aan oudheid is blijven staan wordt gekoesterd.
Na Venlo kwamen we in een bos met vennetjes, het heette de Jammerdaalsche Heide.
We moesten een flinke klim maken om te genieten van een weids uitzicht.
We stonden boven op een afvalberg die vakkundig was afgedicht.
Tijdens de afdaling zagen we aan het eind van een zijpad water glinsteren.
We moesten nog ontbijten en vonden aan de vijver een bankje waar we onze boterhammen opaten.
We waren in goed gezelschap, er hadden zich zo’n 20 vissers langs de kant verzameld die diep in gedachten naar hun hengels staarden.
Een poosje keken we ernaar en kwamen tot de conclusie dat we toch liever liepen.
Net onder Tegelen vertelde een jogger dat we het beste onze weg konden vervolgen op Duits grondgebied dan liepen we op een richel op de berg tot aan “Am Weissen Stein”.
Die richel was af en toe best griezelig want niet overal stonden hekken om ons te behoeden om van het pad te glijden, zo, roetsj, op mijn rugzak de helling af het dal in.
De weg naar Swalmen kenmerkte zich door lange wegen waar geen eind aan leek te komen, de Romeinse wegen van soms wel 6.5km lang.
In de berm stonden hier en daar schuttersputjes waarvan de meeste nog intact.
Omdat de weg op de grens liep stonden er op gezette afstanden grenspalen, kleine granieten palen met nummers.
We vonden ook een bijzondere grenspaal, De Grijze Steen uit 1690 van de Hertogdommen Gelre en Gulik die naast een granieten exemplaar met nummer 430 stond.
Na verloop van tijd waren we die kaarsrechte wegen spuugzat en waren blij met een D-Tour door het bos.
Bij Herberg de Bos was het nog 3km naar Swalmen en besloten even te genieten van een koud drankje op het gezellig drukke terras.
De rest van de weg was een smal paadje achter de huizen van Swalmen langs, super, geen auto te bekennen tot bijna midden in het centrum.
Tja, en die kroeg op de markt, je denkt toch niet dat we die zomaar voorbij konden lopen.
En dus genoten we van een plaatselijk brouwsel, niet verkeerd :-)
