Foto’s 7 juli

 

Provincie’s

 Daar is hij weer de Wandelkarrenman. 

Hebben jullie dat nou ook als je de grens naar België of Duitsland over gaat dat alles anders is. 
Nou de Wandelkarrenman heeft dat wel begint al met de verkeersborden. 
De huizen zijn anders in België is dat helemaal een zootje. 
Maar wat te denken van de provincies in Nederland. 
Als je de provincie grenzen over gaat. 
Is dat ook heel goed te zien. 
De boerderijen zijn gegroepeerd in Drente met de schuren naar de brink. 
Dat zie je ook in Overijssel en Gelderland trouwens ook. 
De zo genaamde S dorpen. 
Maar daar heeft mijn EX VERLOOFDE het uitgebreid over gehad toch. 
De boerderijen zijn met name verschillend 
In Groningen kolossale woonhuizen 
met de schuur er achter. 
Drente het woonhuis en schuur onder één dak. 
Vaak met een rietendak. 
In Gelderland staat het woonhuis dwars op de schuur. 
In Overijssel kwamen we langs de heide ontginning boerderijen. 
Die kwamen allemaal uit de zelfde fabriek ik dacht prifab maar dat was er toen nog niet. 
Niet in gemetselde uitvoering tenminste. 
Allemaal in 1931 gebouwd. 
Maar echt we lopen een grens over en alles is anders. 
Dacht dat het alleen voor landen gelde. 
Zo weer een wetens waardigheid met jullie gedeeld. 

Lieve lezers we zijn nog maar een paar etappes verwijderd van de eind streep die trouwens ligt op een berg van buiten categorie. 
Tot de volgende keer 

Groeten Sieb. 

7 juli. Tienray - Venlo. 28.6km

 We hadden heerlijk geslapen, gezellig ontbeten met vier fietsers en bij de warme bakker broodjes gekocht voor de lunch.

We waren Tienray nog niet uit of we wandelden in het bos.
We schampten Swolgen en liepen vervolgens over de Swolgender Heide.
Waarschijnlijk was het de zuidelijkste punt van dat enorme stuk heide wat Nederland tot 1900 bedekte van Drenthe tot Noord Limburg.
Na de hei kwam het moeras, de Broekbossen.
Er lagen houten planken en vlonders om naar het volgende natuurreservaat te komen: Schuitwater.
Beiden waren prachtig met veel libelles, waterjuffers en ja, natuurlijk, van die rot muggen die ons meteen lek prikten :-(
Omdat het niet waaide en de zon aan een strak blauwe lucht stond, was het al gauw boven de 25 graden.
We waren zo blij onder een dak van bladeren te lopen, de schaduw deed ons goed.
Bij een klein wit kapelletje was een picknickbank en zetten we koffie.
Tussen de middag aten we in Lottum zelfgemaakte soep bij een echtpaar die een “koek en zopie” runden langs het Pieterpad.
Thee werd gedronken in de tuin van Kasteelboerderij Kaldenbroek en we sloten af met pasta en pizza bij de Italiaan in Venlo.
Maar tussen al die inwendige versterkers door werd er gelopen.
We wandelden door Grubbenvorst waar een carillon van Eijsbouts uit Asten stond :-)
Het dorp was een enorm klooster uit 1860 rijk en een heus “Asperge Monument”.
Ook stond er een prachtige kerk uit 1952 aan de rand van het Maasterras.
En toen mochten we weer de Maas oversteken.
We stonden al op de pont toen er nog even twee broodvaarders passeerden en wij heerlijk van de koele wind die over de Maas blies konden genieten.
Tot aan Venlo liepen we langs de Maas.
We deelden het weiland met een groep zwarte runderen die zich onder de snelweg, A67, hadden verscholen voor de zon.
Aan de Maaskade dronken we een biertje van de tap op een iets te lege maag.
Sieb had nergens last van maar ik viel bijna in slaap en kon mijn ene voet haast niet meer voor de andere krijgen.
Toch bereikten we een Italiaans restaurant niet ver van de brug naar Blerick waar we slapen in een B&B.