Utrecht

We zijn vanmorgen naar de Fiets- en Wandelbeurs in Utrecht geweest.

Ik uit de nachtdienst, slapend achterin de auto, Siebren achter het stuur, kwamen we tegen tienen aan bij de Jaarbeurs.

Wij stapten de wereld binnen die voor ons genieten heet :-)

Siebren was helemaal weg van de houten fietsen die hij uitgebreid kon bewonderen.

We gingen nog even langs de Vakantiefietser, Eric en Carla hadden het erg druk.

Ook druk was het bij de stands van de E-Bikes die er steeds hipper uit gaan zien.

Aan alle grijze muizen te zien wordt het komende zomer weer een stuk onveiliger op de fietspaden, ze scheuren ons dan voorbij alsof we stilstaan terwijl wij toch rond de 25km. per uur fietsen.

We raakten aan de praat met de eigenaresse van een B&B in de Peel die samen met 4 anderen een route had samengesteld over de hei en door leuke dorpjes waaronder Asten.

Om terug te gaan naar mijn "roots" zou het leuk zijn om die route te fietsen.

Voor overnachtingen kon je gebruik maken van hun B&B's, slim of niet :-)

Bij de stands van de "Vennbahn" en de "100 cols" namen we een folder mee.

De Vennbahn is een fietspad over een oude spoorbaan van 125km.tussen Aken en Troisvierges in het noorden van Luxemburg.

Tsja en die 100 cols, 100 bergen op en af over 4000km in Zuid Frankrijk, een hele uitdaging!

Dat zouden we in stukjes kunnen gaan doen of meer waarschijnlijk gewoon helemaal niet 

Maar, je weet het nooit.

Verder hebben we vandaag niet echt veel nieuwe dingen gezien of gehoord.

Door een paar mensen werd er zelfs nogal negatief gesproken over de Camino.

De mist en regen in de Pyreneeën, de drukte vooral in de periode die wij gaan, 8 weken? dat gaat U echt niet redden hoor, veel te kort enz. enz.

Ik zocht een ruim en praktisch heuptasje: niet gezien.

Merinowollen ondergoed, ja, alleen hemden en T-shirts, geen boxershorts, beetje jammer.

Toen ik wandelschoenen paste en daarbij 2 paar sokken over elkaar aantrok kreeg ik op niet mis te verstane wijze te horen dat dat absoluut niet mocht.

Toen ik vertelde dat ik dat deed om geen blaren te krijgen wist de verkoopster als geen ander hoe ik blaren kon voorkomen en haalde diverse voorbeelden uit haar omgeving aan.

Om moe van te worden en dat was ik inmiddels ook met slechts een uurtje slaap.

Rond 13.00uur kon de hele beurs me gestolen worden en gingen we weer huiswaarts, ik slapend, Siebren chaufferend.

Winsent-pad

Vandaag was het heerlijk weer en daar hebben we van genoten, we hebben 4 uur door de duinen gewandeld voor een deel over het winsent-pad.

Een winsent is een soort kleine bizon die in een deel van de duinen vrij mag rondlopen.

Wikipedia:

De afmetingen zijn: 

lengte kop romp: 215 - 310cm.

schofthoogte: 160 - 210cm.

lengte staart: 50 - 60cm.

gewicht stier: 530 - 1100kg. gewicht koe: 320 - 600kg.

lengte horens: 30cm.

Sinds 2007 is een pilotproject gestart en zijn er volledig vrijlevende wisenten uitgezet in Nederland ter herintroductie van deze soort. Omdat er officieel geen wisenten in het wild in Nederland leven is de soort niet opgenomen in de Flora- en Faunawet. De wisenten die zijn uitgezet leven sinds april 2007 in een omheind gedeelte van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland: het Kraansvlak. Dit is een gevarieerd duinlandschap met loofbos, naaldbos, grasland, struweel en natte, kalkrijke duinvalleien. Over de oorspronkelijke habitatvoorkeur van de wisent is weinig bekend. Bij voorkeur loof- en gemengde bossen met vochtige open plekken en veel ondergroei maar ook open ruimtes. In Polen, waar de meeste wisentkuddes momenteel leven, leven de dieren in bosrijke gebieden.In het Kraansvlak is bij een duinmeer een uitkijkpunt gemaakt voor wandelaars. De wisenten komen hier graag drinken of afkoelen. Soms grazen ze ook in de omgeving of liggen op een zandige plek te zonnen.

Het is wel oppassen geblazen, je moet ze niet verwisselen met Schotse Hooglanders want dat zijn lamme goedzakken en bizons absoluut niet.

Maar toch was het jammer dat we er geen gezien hadden terwijl het zo rustig was met wandelaars.

Rond een uur of half twee stapten we de voordeur uit om er om even na zessen, met ruim 20km. in de benen, weer in te stappen.

We waren in vol ornaat :-), ik met bepakte rugzak en Siebren met een gevulde tobogan.

Zo noemde een postbode vandaag Siebren zijn eenwielige bagagekarretje.

Hij vertelde dat de indianen vroeger hun spullen zo vervoerden, op een tobogan, alleen dan zonder wiel en vaak met een paard ipv een indiaan.

Zo modern is Siebren dus ook weer niet :-)

Via het Brouwers Kolkje en de Zeeweg kwamen we op de Kop van de Zeeweg waar we een terrasje pakten en van de zon genoten.

Vandaar af konden we de duinen in om na zo'n halve km. het winset-pad te volgen.

Het was wel heel gaaf want we liepen over de duintoppen, door de dalen, langs de bossen en vennen op plekken waar we nog nooit waren geweest.

Als er geen bergen stront hadden gelegen had ik ook gedacht dat er nog nooit een winset was geweest :-)

Via een trappetje klommen we het gebied weer uit en over het Visserspad liepen we langs Kraantje Lek naar huis.

We leren elke keer weer want nu bleek dat ik veel te dikke sokken aan had terwijl ik juist dacht die nodig te hebben omdat het slechts 4 graden was.

Nee dus. 

En een shirt en trui met lange mouwen is wat overdreven als ik ook een winterjas aandoe.

Het eten en drinken was OK  evenals het gewicht van mijn rugzak.

Met die 6 kg. ga ik het wel redden in Spanje :-)

6 kilo :-)

Vandaag was het niet echt weer om erop uit te gaan maar uiteindelijk hebben we toch weer een stukje  door de Hout gelopen.
Vanmorgen had ik alles klaargelegd voor de vakantie en in mijn rugzak gestopt.
Zelfs shirtjes en broeken had ik gewogen om maar niet te veel bij me te hebben :-)
Het is een sport, zo iemand noemen ze een "grammen-jager".
Ik heb er wel plezier in want met al dat gepuzzel zit ik nu dus echt op 6 kg.!
Er wordt geadviseerd om een tiende van je gewicht op je rug te dragen, daar zit ik dus aan :-)
Tuurlijk wordt het op de Camino meer want ik neem ook water en eten mee voor onderweg.
Maar onder de 10 kg. blijf ik zeker.