Om maar meteen met de deur in huis te vallen : we gaan naar huis.
De alarmcentrale regelt dat wij via Madrid naar Schiphol worden gevlogen.
Met onze gezondheid en onze voeten in niets mis, we zouden de Camino zonder problemen gelopen hebben als ik op 4 Mei niet tegen een kapotte terra cotta pot was aangelopen.
Het ding was zo scherp dat ie als een scheermes mijn onderbeen inging en een wond veroorzaakte die in het ziekenhuis gehecht moest worden.
Gelukkig was er een Italiaanse pelgrim die verpleger was en een flinke EHBO koffer met zich meesleepte, hij verleende eerste hulp.
Hij bracht steriele gazen aan en een drukverband.
Ondertussen was de ambulance gearriveerd en met zwaailicht en gillende sirenes werd ik naar het universiteitsziekenhuis gereden, Siebren op de passagiersstoel meerijdend.
Gelukkig ging alles heel snel maar schrokken ze daar wel van de diepte van de wond.
Ik werd verdoofd en toen de chirurg goed keek bleek er ook een spier geraakt te zijn.
Toen ik dat hoorde wist ik dat we de Camino niet konden voltooien.
Uiteindelijk heeft hij 7 hechtingen nodig gehad om de spier te hechten en nog een 16 om de huid te dichten.
Ik word er elke vakantie knapper op :-)
Onze stop in Leon heeft dus een reden maar we wilden jullie niet onnodig ongerust maken en het pas vertellen als we wisten waar we aan toe waren wat betreft de terugreis.
We hebben besloten om volgend jaar onze tocht te hervatten dus kunnen jullie onze laatste 550km volgend jaar verder volgen.
Het gekke is dat we nu dus ongeveer op de helft zijn, we hebben er ruim 500km op zitten en hebben het nog steeds erg naar ons zin.
Vandaag heeft Siebren een stok voor me gekocht, een knal rode, zodat ik een beetje makkelijker uit de voeten kan maar het beste is toch wel gewoon stil zitten, pootje omhoog en een boekje lezen wat ik dus niet bij me heb.
Het is jammer, er zijn ook al heel wat tranen geplengd maar het is niet anders.
Blijkbaar bestaat onze Camino uit meerdere hoofdstukken, volgend jaar verder.
vrijdag 6 mei 2016
6 mei
We hebben toch wel zooooooo lekker geslapen zonder anderen om ons heen die snurken en/of erger. Heerlijk rustig wakker worden, een warme douche met een normale straal en geen sijpel dingetje zoals in menig herberg, in alle rust zonder haast ontbijten en voor we buiten waren was het bijna 10uur en waren de meeste dingen waar we heen wilden open.
Het was wel een heel verschil met de afgelopen 2 weken, het regende!
Toch liepen we de stad in maar veel mensen waren er niet op straat omdat iedereen, ook de pelgrims, binnen zaten ipv op de terrassen.
In een bakkerijtje dronken we koffie en konden zowaar de verleiding weerstaan om er iets heel erg lekkers bij te kopen.
Hier wordt altijd gratis iets te eten geserveerd bij de koffie of de drank dus we kwamen niets tekort.
Evengoed hebben we her en der wat bekeken maar toch rond het middag uur een kroeg opgezocht voor een glas wijn waar dan weer tapas bij werd gegeven: tortilla, viscroquet en tosti.
Nou niet meteen aan grote hoeveelheden denken, de 6 stukjes pasten op een gebaksbordje :-)
Op ons komt dat erg gastvrij over, niet omdat het gratis is maar omdat er van hun kant een vriendelijk gebaar komt zonder bijbedoelingen, erg sympathiek.
Tja, en toen, toen hebben we voor het eerst deze vakantie siësta gehouden :-)
We zijn in bed gedoken en hebben zeker 2 uur liggen maffen, we wisten niet dat we zo moe waren.
Dat is nog eens vakantie vieren :-)
Inmiddels is het droog geworden, gaan we aan een kroegentocht beginnen met allemaal verschillende tapas, avondeten slaan we dus maar over vandaag :-)
Morgen gaan we hier weg, dus nog 1 nachtje lekker slapen !
Er wordt door Peligrinos en Blogvolgers gevraagd wat nu leuker is: fietsen of lopen.
De blogvolgers denken het antwoord te weten: fietsen.
Maar die hebben het mis.
Het is lopen, wel een beetje gek hè, maar het is toch echt zo.
Met de fiets stop je, je maakt een foto, je stapt op en om de hoek zou je eigenlijk ook een foto willen maken.
Maar je bent net al een keer afgestapt dus rij je door en hebt dan achteraf spijt dat die ene foto niet is gemaakt.
Daarbij komt dat je niet vaak achterom kijkt om naar het landschap te kijken waar je net door bent gefietst.
Dan lopen en je kijkt rond ook wel naar de grond want de paden zijn niet altijd vlak.
Maar je staat stil, maakt een foto, loopt twee stappen en maakt er nog een.
Daar hebt je totaal geen hinder van .
Je maakt geen herrie dus vogeltjes en beestjes schieten pas op het laatste moment weg.
Er zijn ook vogels die steeds al zingend een boompje verder gaan zitten.
Op veel paden lopen we midden in het platte heuvelachtige land.
Dat is dus heel erg genieten.
Conclusie: ga toch lopen.😊
donderdag 5 mei 2016
5 Mei, Bevrijdingsdag
Vanmorgen besloten wij om ons te bevrijden van de herrie van 14km verkeer.
De route naar Leon was langs de regionale weg met veel auto's en dus namen we de bus.
We gingen naar de VVV en vroegen naar een leuk hotelletje voor 2 nachten zodat we alle tijd hebben om rustig rond te kijken.
Vandaag hebben we bijna 9km door de stad geslenterd.
Om 11uur zaten we al aan de drank en kregen er gratis heerlijke tapas bij :-)
We bezochten de kathedraal, een schitterend ding en kregen er een stempel van een mevrouw die het nou werkelijk geen donder kon schelen waar en hoe ze de stempel zou plaatsen.
Dus bij Siebren staat ie dwars door een andere stempel heen en bij mij ging het goed maar het was "pats" en snel, snel de datum ernaast.
We weten het aan het feit dat ze de hele dag niets anders doet en ja, dat is erg suf !
We liepen naar het oude pelgrim- ziekenhuis, een prachtig gebouw waar de spelers in " The Way" een nachtje sliepen want tegenwoordig is het een heel chique hotel.
De oude brug die er naast ligt is alleen voor voetgangers, lekker rustig.
Terugwandeld liepen we door allemaal kleine authentieke straatjes waar we een kaasboer vonden die oude schapenkaas verkocht en membrillo.
Hij snee alles in stukjes en buiten op een paar stoeltjes genoten wij van de lekkernijen.
De wijn dachten we erbij.
Toen was het museum aan de beurt met een tentoonstelling over de geschiedenis van het pelgrimeren.
In Leon hebben ze nog aardig wat uit de grond gehaald uit die tijd.
De info die gegeven werd ging duidelijk over deze streek, wat internet verteld is veel uitgebreider.
Het leuke van vandaag was ook dat we iedereen met wie we de afgelopen dagen contact hadden, hier tegenkwamen en op een paar na nemen ze allemaal een rustdag :-)
Om 20.00uur gaan we eten in een authentiek Italiaans restaurant, we hebben allerlei trek in pizza :-)
De route naar Leon was langs de regionale weg met veel auto's en dus namen we de bus.
We gingen naar de VVV en vroegen naar een leuk hotelletje voor 2 nachten zodat we alle tijd hebben om rustig rond te kijken.
Vandaag hebben we bijna 9km door de stad geslenterd.
Om 11uur zaten we al aan de drank en kregen er gratis heerlijke tapas bij :-)
We bezochten de kathedraal, een schitterend ding en kregen er een stempel van een mevrouw die het nou werkelijk geen donder kon schelen waar en hoe ze de stempel zou plaatsen.
Dus bij Siebren staat ie dwars door een andere stempel heen en bij mij ging het goed maar het was "pats" en snel, snel de datum ernaast.
We weten het aan het feit dat ze de hele dag niets anders doet en ja, dat is erg suf !
We liepen naar het oude pelgrim- ziekenhuis, een prachtig gebouw waar de spelers in " The Way" een nachtje sliepen want tegenwoordig is het een heel chique hotel.
De oude brug die er naast ligt is alleen voor voetgangers, lekker rustig.
Terugwandeld liepen we door allemaal kleine authentieke straatjes waar we een kaasboer vonden die oude schapenkaas verkocht en membrillo.
Hij snee alles in stukjes en buiten op een paar stoeltjes genoten wij van de lekkernijen.
De wijn dachten we erbij.
Toen was het museum aan de beurt met een tentoonstelling over de geschiedenis van het pelgrimeren.
In Leon hebben ze nog aardig wat uit de grond gehaald uit die tijd.
De info die gegeven werd ging duidelijk over deze streek, wat internet verteld is veel uitgebreider.
Het leuke van vandaag was ook dat we iedereen met wie we de afgelopen dagen contact hadden, hier tegenkwamen en op een paar na nemen ze allemaal een rustdag :-)
Om 20.00uur gaan we eten in een authentiek Italiaans restaurant, we hebben allerlei trek in pizza :-)
woensdag 4 mei 2016
4 mei / De Romeinsche weg
We hebben vandaag over een Romeinsche weg gelopen.
Niet dat hij er nog zo uitzag als meer dan 2016 jaar geleden.
Maar alleen je te bedenken dat die gasten daar over heen gingen met hun uitrustingen.
Het was een soort van snelweg in die tijd .
Konden ze zich snel verplaatsen als er ergens onrust was.
Wij liepen op een stuk dat de laatste 2016 jaar helemaal is stukgereden door onze moderne tractoren.
Maar aan het eind enkele bewaarde stukken .
En een uitleg hoe het werd gemaakt.
Volgens mij doen we het nog steeds op dezelfde manier maar dan niet met slaven maar machines .
En daar zit dan weer een slaaf op van de moderne tijd.
We zitten nog 12 KM van het centrum van Leon.
Het is een echte voorstad .
De route is morgen langs de weg de grote weg de stad in.
Dat is een beetje minder als je al dagen begint te lopen met het fluiten van de vogeltjes rond om je.
Maar Leon is een mooie stad.
Dus we zullen er wel een beetje blijven rondhangen .
Groet Siebren uit Spanje bij een temp van 24 graden .
Niet dat hij er nog zo uitzag als meer dan 2016 jaar geleden.
Maar alleen je te bedenken dat die gasten daar over heen gingen met hun uitrustingen.
Het was een soort van snelweg in die tijd .
Konden ze zich snel verplaatsen als er ergens onrust was.
Wij liepen op een stuk dat de laatste 2016 jaar helemaal is stukgereden door onze moderne tractoren.
Maar aan het eind enkele bewaarde stukken .
En een uitleg hoe het werd gemaakt.
Volgens mij doen we het nog steeds op dezelfde manier maar dan niet met slaven maar machines .
En daar zit dan weer een slaaf op van de moderne tijd.
We zitten nog 12 KM van het centrum van Leon.
Het is een echte voorstad .
De route is morgen langs de weg de grote weg de stad in.
Dat is een beetje minder als je al dagen begint te lopen met het fluiten van de vogeltjes rond om je.
Maar Leon is een mooie stad.
Dus we zullen er wel een beetje blijven rondhangen .
Groet Siebren uit Spanje bij een temp van 24 graden .
4 Mei, Dodenherdenking
Gisteravond gingen we vroeg slapen omdat een dronken Duitser het hoogste woord had en wij daar helemaal geen boodschap aan hadden.
Om 6uur begon een stel te koken in de keuken, potten en pannen rammelden en er werd vrolijk bij gekletst alsof er verder niemand anders was.
OK, OK, we ook ons bed uit, kleedde ons aan en liepen naar de woonkamer waar een groep van vier jongeren in het donker zat te eten en kletsen.
In de badkamer deed ik het licht aan, in de woonkamer, we waren tenslotte toch wakker.
Ze keken geërgerd op maar zeiden niets en dat was maar beter ook, ik geloof dat ik flink boos was.
We hadden nog broodjes van gisteren en aten die met het restje chorizo op.
Kop koffie erbij, heerlijk :-)
De jeugd verliet het pand, de rust was weergekeerd maar ze hadden hun hielen nog niet geligd of de anderen kwamen ook uit bed.
We begonnen aan 18km Romeinse weg, niet altijd even makkelijk lopen maar om 11.30 uur kwamen we in Reliegos aan.
4 bakken koffie, een broodje met rauwe ham en gebakken ei en een stuk omelet met sla, tomaten en tonijn schoven we zo naar binnen :-)
Ondertussen werd het flink warm buiten en we wilden nog wel een paar km afleggen.
We smeerden ons in met zonnebrand, pet op en genoeg water mee.
De temperatuur was inmiddels opgelopen naar 26 graden met slechts een heel klein beetje wind en ook schaduw was op deze weg een spaarzaam goed.
In het volgende dorp Mansilla de los Mullas kochten we brood, liepen het dorp uit over een oude brug en gingen langs de oever van de rivier in de schaduw zitten waar we ons brood oppeuzelden, heerlijk met blauwaderkaas en een fles chocolademelk.
Het was nog een dik uur lopen naar het dorpje waar we wilden slapen.
Gezellig was dat uur niet, de weg lag langs een drukke autoweg.
De eerste de beste herberg had plaats en voor €5,= per nacht hadden we een bed.
Nu zitten we op een terrasje aan een heerlijk koud biertje.
Zometeen eten en na zo'n kort nachtje willen we op tijd slapen wat zeker lukken gaat want to nog toe zijn we de enige in de herberg :-))
dinsdag 3 mei 2016
3 Mei
Vanmorgen slopen we van de kamer af om de andere twee niet wakker te maken.
We zaten dus al vroeg aan de koffie en stapten om 7.45uur de deur uit, de gure wind in.
Wat een rot wind dus ondanks de strak blauwe lucht liepen wij met muts op en wanten aan.
Maar toen we eenmaal tussen de graanvelden liepen, was alles wel heel snel uit, zelfs de korte broek en een T-shirt kwamen tevoorschijn :-)
We gingen naar Sahagun om daarna te kiezen tussen de Via Asfalticos met vrachtos-autos of over de Calzada Romana een onverharde weg door en langs het bos.
We hadden een goede keus gemaakt, het was heerlijk rustig, weinig pelgrims en geen auto's maar wat was het warm.
We zochten een hele tijd naar een plekje met schaduw, tevergeefs.
Na 8 km kwamen we in het dorp aan, liepen naar het centrum en vonden daar een donatievo herberg.
2 Amerikanen runden het, helemaal goed, er was plaats voor 16 mensen en wij waren nummer 4 en 5.
Gedurende de middag druppelden er meer pelgrims binnen en het was zo leuk als er een bekende binnenkwam, we ervaarden dat het heel leuk was om elkaars verhalen te horen.
We liepen naar een heel, heel klein winkeltje en kochten daar spullen voor het avondeten.
Met al die pelgrims had de man de tijd van zijn leven, hij glunderde toen we hem op de foto zette.
Nu zitten we lekker in de zon, glaasje wijn, chippies, helemaal goed.
Er komen nog steeds pelgrims langs en ook Mezanna die we al een paar keer hebben ontmoet en waar ik vandaag gezellig mee heb zitten kletsen.
Mensen schuiven bij ons aan, drinken een wijntje met ons mee en gaan weer verder.
We zitten hier heerlijk :-)
In Calzadilla de los Hermanillos :-)
We zaten dus al vroeg aan de koffie en stapten om 7.45uur de deur uit, de gure wind in.
Wat een rot wind dus ondanks de strak blauwe lucht liepen wij met muts op en wanten aan.
Maar toen we eenmaal tussen de graanvelden liepen, was alles wel heel snel uit, zelfs de korte broek en een T-shirt kwamen tevoorschijn :-)
We gingen naar Sahagun om daarna te kiezen tussen de Via Asfalticos met vrachtos-autos of over de Calzada Romana een onverharde weg door en langs het bos.
We hadden een goede keus gemaakt, het was heerlijk rustig, weinig pelgrims en geen auto's maar wat was het warm.
We zochten een hele tijd naar een plekje met schaduw, tevergeefs.
Na 8 km kwamen we in het dorp aan, liepen naar het centrum en vonden daar een donatievo herberg.
2 Amerikanen runden het, helemaal goed, er was plaats voor 16 mensen en wij waren nummer 4 en 5.
Gedurende de middag druppelden er meer pelgrims binnen en het was zo leuk als er een bekende binnenkwam, we ervaarden dat het heel leuk was om elkaars verhalen te horen.
We liepen naar een heel, heel klein winkeltje en kochten daar spullen voor het avondeten.
Met al die pelgrims had de man de tijd van zijn leven, hij glunderde toen we hem op de foto zette.
Nu zitten we lekker in de zon, glaasje wijn, chippies, helemaal goed.
Er komen nog steeds pelgrims langs en ook Mezanna die we al een paar keer hebben ontmoet en waar ik vandaag gezellig mee heb zitten kletsen.
Mensen schuiven bij ons aan, drinken een wijntje met ons mee en gaan weer verder.
We zitten hier heerlijk :-)
In Calzadilla de los Hermanillos :-)
maandag 2 mei 2016
2 Mei 2016
Gisteravond lagen we al om 21.45uur onder de wol en die wol was nodig ook want het was vannacht echt koud.
Onze kamer deelden we met een aardig Spaanse dame uit Navarra.
Het enige nadeel aan de kamer was dat ie vlak onder de kerkklok was en dat ding maakte een schel, hard geluid.
Dat zou dus wel elk half uur wakker worden maar niets was minder waar want we hebben hem niet gehoord, ze hadden ze hem uitgezet !
Om 7uur was het geluid van 7 slagen onmiskenbaar daar.
We ontbeten in een kroegje, kochten brood en een stuk hartige taart bij de bakker en vertrokken voor ruim 18km over een kaarsrechte, stoffige weg.
Aan die weg was geen dorp of uitspanning te vinden dus het was zaak alles mee te nemen, water, eten, zoetigheid, fruit, etc. we gingen dus echt bepakt en bezakt op pad.
18km. recht toe recht aan, grind en kiezels, links en rechts velden met graan, vogeltjes die van struik naar struik vlogen en gezellig floten, net geplante boompjes waar geen spat schaduw vanaf kwam en de zon die onbarmhartig zijn best deed.
We waren blij om na al die km. in een dorpje aan te komen waar een heerlijke kop koffie dronken.
We liepen nog 9km door en zijn neergestreken in een herberg in Terradillos de los Templarios.
Hoe ze die namen toch hebben verzonnen, niet te geloven, wij breken onze tong erover.
Morgen moet je me echt niet vragen in welke plaats ik geslapen heb, ik zal het je niet kunnen vertellen :-)
We zitten heerlijk in de tuin in de zon, voeten in de teenslippers, genietend van een glas wijn en bier.
Dat is nog eens vakantie :-)
zondag 1 mei 2016
1 mei
Het was een en al bedrijvigheid om 6.30uur.
Het ontbijt werd geserveerd tussen 6.30 en 7.30uur, de meesten ruimden eerst hun spullen op om daarna te eten.
Wij deden het andersom, wijs geworden door een keer de hond in de pot te hebben gevonden althans, op een paar stukjes stokbrood na, was toen alles op geweest.
Maar nu hadden we lekker warm geroosterd stokbrood met boter en suiker of jam.
De koffie was geen kopje maar wel zo groot als een soepkom, heerlijk.
De eigenaar van de herberg verzorgde het ontbijt en schonk koffie uit een grote metalen ketel en de warme melk uit een andere grote metalen ketel, geweldig, het kolkte al stomend de kommen in :-)
We zagen de zon opkomen en om 7.45uur waren we onderweg naar Carrion de los Condes, een plaats met drie kloosters waar pelgrimsherbergen in gehuisvest waren.
We verlieten Boadille del Camino en waanden ons meteen in Nederland.
Het land waar we 27km doorheen liepen was zo plat als een dubbeltje.
We kwamen zelfs een sluis tegen waarin het waterniveau ongeveer 10m was.
Er waren twee routes, wij kozen de alternatieve route die 2km langer was maar wel door de wei ging en langs de rivier ipv langs een provinciale weg.
Het water in de rivier stroomde stevig door en aan de zooi in de bomen konden we zien dat ie flink kon stijgen als de sneeuw in het hooggebergte smolt.
Het landschap was prachtig, net de Noord Oost Polder :-)
Elke 5 à 6km was er een dorpje met een kroeg of cafeetje waar we koffiedronken in het zonnetje, bijkletsen met anderen en onze lunch kochten om die langs de route ergens te verorberen.
En we vonden een pracht plek, bij een kerk die in the middle of nowhere stond.
Jammer genoeg was ie gesloten, op de foto's zag het interieur er erg mooi uit.
Een dorpje lag iets verderop waar een wit rond gebouwtje stond zonder ramen.
We waren nieuwsgierig wat het was, we hadden ze al vaker gezien.
De deur stond open en wij naar binnen, bleek het een enorme duiventil te zijn.
We konden niet ontdekken hoe de duiven binnen konden komen en waarom de Spanjaarden duiven hielden, zeker niet als postduiven.
Het was nog een uurtje lopen naar ons eindstation voor vandaag, het laatste stuk was wel langs de weg maar op zondag gelukkig niet zo druk.
Nu zitten we dus in een klooster voor €7,= per nacht per persoon en het is hier echt muisstil op de kerkklok na :-)
Beste lezer
Er komen weer wat cijfer van mijn kant.
Maar eerst wat belevenissen.
Vannacht ondanks het snurken van medere pelgrims toch goed geslapen.
Hoe heb ik dat voor elkaar gekregen.
Met van die oordopjes die je moet oprollen en dan in het oor doen.
Ik heb ze zo diep gedaan dat ze elkaar in het midden van mijn hoofd elkaar raakten.
Dat heeft goed geholpen heb niets gehoord.
Hoe weet je nu of je oorpluggen nodig hebt of niet.
Dat gaat als volgt je kijkt rond en schat de leeftijden in.
En dan vooral die van de mannen de wat dikkere zijn de snurker.
Al hoe wel ik me gisteravond met had vergiste me schromelijk.
Er lag een dame van +/- 35 naast mij op het bet naast mij.
Die was de eerste die begon niet te geloven.
En wat denk je zij is er vannacht weer gelukkig op een andre kamer hoop ik.
De de pluggen gaan er weer in want er zijn te veel die het predikaat snurker hebben.
Slaap lekker allemaal.
De cijfer.
Calorieën: 26498
Uren lopen: 78,63
En de gestegen meters zijn 5714.
Lieve lezers dat was het weer wat mij betreft.
Siebren
Er komen weer wat cijfer van mijn kant.
Maar eerst wat belevenissen.
Vannacht ondanks het snurken van medere pelgrims toch goed geslapen.
Hoe heb ik dat voor elkaar gekregen.
Met van die oordopjes die je moet oprollen en dan in het oor doen.
Ik heb ze zo diep gedaan dat ze elkaar in het midden van mijn hoofd elkaar raakten.
Dat heeft goed geholpen heb niets gehoord.
Hoe weet je nu of je oorpluggen nodig hebt of niet.
Dat gaat als volgt je kijkt rond en schat de leeftijden in.
En dan vooral die van de mannen de wat dikkere zijn de snurker.
Al hoe wel ik me gisteravond met had vergiste me schromelijk.
Er lag een dame van +/- 35 naast mij op het bet naast mij.
Die was de eerste die begon niet te geloven.
En wat denk je zij is er vannacht weer gelukkig op een andre kamer hoop ik.
De de pluggen gaan er weer in want er zijn te veel die het predikaat snurker hebben.
Slaap lekker allemaal.
De cijfer.
Calorieën: 26498
Uren lopen: 78,63
En de gestegen meters zijn 5714.
Lieve lezers dat was het weer wat mij betreft.
Siebren
Abonneren op:
Posts (Atom)