Vanmorgen gingen we met de boot naar Venetië.
Een prima oplossing want we werden vlakbij het San Marcoplein afgezet.Er was een reden voor ons bezoek aan deze stad want van de glazen puzzel die wij hier meer dan 20 jaar geleden hadden gekocht, was een stukje kapot gevallen.
De hele vakantie sleepte ik het kapotte stukje al mee plus een heel stukje dat als voorbeeld diende.
Omdat de winkel nog gesloten was , zwierven wij wat door de stad.
Druk was het het niet maar later op de dag was vooral de route vanaf het San Marcoplein naar de Rialtobrug vol met mensen.
We liepen vooral daar waar weinig toeristen kwamen maar voor dat nieuwe puzzelstukjes moesten we toch echt naar de Rialtobrug.
Na een kop koffie op een terrasje langs Canal Grande, bezochten we de winkel.
Het meisje wat er stond werd helemaal enthousiast toen ze in de gaten kreeg waar we voor kwamen.
Aan alle kanten was ze bereid ons te helpen en na lang zoeken en poetsen van haar kant en veel wikken en wegen van onze kant liepen we een uur later de winkel uit met 4 nieuwe groene puzzelstukken.
Missie geslaagd ;-)
We vervolgden onze wandeling door Venetië.
Af en toe liepen we vast omdat de enige verbindingen tussen de straten bruggetjes zijn.
Je kunt prima ronddwalen over de straatjes maar vroeg of laat moet je een brug over om verder te kunnen.
Het was verrassend wat we nu weer tegenkwamen.
Op het water zagen we een vrachtwagen voorbij komen, geparkeerd op een gemotoriseerde ponton, werd zo van de weg naar de supermarkt gevaren :-)
Er waren heel veel gondeliers die in hun gondel toeristen door de kanaaltjes vaarden.
Voor hun was er veel meer ruimte nu er minder andere boten op het water waren.
De corona heeft hier ook een flinke wissel getrokken.
De prachtige paleizen langs het kanaal, de vele kerken die er stonden, soms pal naast elkaar, de was die ook hier boven de straat te drogen hing, de vele winkeltjes met glaswerk van Murano, het was een feest om door deze stad rond te lopen, heerlijk.
Op het uiterste puntje van het eiland aten pizza in de tuin van een klein restaurantje.
Later een Spitz (aperol met prosecco, sodawater en ijs) op een terrasje in het zuiden van de stad gevolgd door een Italiaans ijsje.
Om 18.30 stapten we moe maar voldaan aan boord van de boot die ons terugbracht naar de camping.
