woensdag 13 december 2017

Kanchanburi

woensdag 13 december

Gaat om 06.00 de wekker.
Dat is niet fijn al je nog steed een yetleg hebt van het tijdverschil.
Dat houd in dat ik elke nacht toch wel ff wakker lig.

Kanchanaburi is de stad waar de brug over de rivier Khwae gebouwd is in de tweede wereldoorlog.
Het is 120 km en daar hebben we dik twee uur over gedaan.
Als we later waren vertrokken had het zeker en uur langer geduurd want het verkeer is echt druk in de spits.
Eerst naar de VVV voor de juiste info.
Dat valt niet mee voor de chauffeur om die te vinden.
Met het tijdschema van de trein zijn we naar de brug gereden.
Na de nodige foto's hup, de trein in.
O ja nog wat visballetjes voor de inwendige mens altijd welkom.
De treinreis over het doden spoor is niet echt bijzonder.
Maar met in het achterhoofd dat onder iedere spoorbalk een dode ligt, maakt het wel heel bijzonder.
De Japanners hebben hier een spoorlijn aangelegd over 415 km in 17 maanden.
Wat het leven heeft gekost van 100.000 mannen.
In de leeftijd rond de twintig.
Waarvan 1800 Nederlander dan is het wel heel bizar dat het nu voor een toeristische atractie is.
Delen zijn nog zo als in 1943 daar rijdt de trein heel langzaam.
Wim Kan heeft er een lied over gemaakt en daarin hoopt hij dat de boel zal instorten als de eerste trein er overheen rijdt.
Op het eindstation proberen we wat te eten maar de bestelling is niet doorgekomen.
Wij teleurgesteld weg zonder eten.
Terug in Kanchanaburi naar de ere begraafplaats .
Dat maakt heel veel indruk.
En dit is er een van de drie.
Heel veel Nederlandse namen komen we tegen.

Daarna naar het Jeath oorlogsmuseum.( naar het woord Death verwijzend)
Daar zijn de bamboe barakken nagebouwd en hangen foto en tekeningen van hoe het was.
Het onderhoud kan beter maar je kan je er een voorstelling van maken hoe het geweest moet zijn.
De mannen waren vel over been.
Moeten het doen met twee kommetjes rijst per dag.
En dan 18 uur per dag heel heel zwaar werken.

Daarna was het wel genoeg we moesten nog twee uur terug.
Richting Bangkok werd het steeds drukker.
Onze chauffeur is slimmer dan de hulpmiddelen op je telefoon.
Dus ga je die zo gebruiken dat je zeker in de file komt te zitten.
We hebben op een een half uur gedaan om voorbij een verkeerslicht te komen.
De terugweg duurde daardoor 4 uur ipv 3 uur 😡
We rammelden van de trek ( hebben we een ietzepietse gevoeld wat de mannen gevoeld moeten hebben) hup naar de Italiaan .
Dat smaakte.
Nu onder de douche en slapen.

Groetjes Sieb.