maandag 15 juli 2019

15 juli Østnes camping - Stiklestad 14.6 km


Vanmorgen zag het er nog net zo grijs uit als gisteren.
Het had behoorlijk geregend vannacht maar toen we vertrokken was het droog en werd de lucht zowaar wat lichter.
Eerst bij de Coop brood, koffie, chocola, blikje vis, cultuurmjølk, yoghurt en avondeten gekocht waarna we over een makkelijke weg richting legendarisch slagveld gingen.
Ja, ja, een slagveld want in Stiklestad werd degene waarnaar dit Pelgrimspad is vernoemd, vermoord.
Het is eigenlijk niet meer dan een openluchtmuseum maar is dé historische plek van Noorwegen.
Voordat we daar waren wandelden we over makkelijke wegen die licht glooiend door het landschap liepen en soms het erf van een boerderij kruiste.
De vergezichten waren prachtig ondanks het sombere weer.
De koeien liepen op de weilanden die tegen de berghellingen kleefden, ze droegen allemaal bellen en keken ons nieuwsgierig aan.
Langs de bosrand ontwaarde ik ook iets bruins nu eens geen koe maar het bleek een eland te zijn met een jong, ze stonden rustig te grazen.
Nadat we twee uur hadden gelopen besloten we bij een uitzichtpunt koffie te zetten.
We installeerden ons, troffen alle voorbereidingen om water te koken toen er een echtpaar aangewandeld kwam wat we vaag herkenden.
Lachend kwamen ze op ons af en stelden zich voor.
Toen ging er een lichtje branden, we “kenden” ze van Skalstugan, het laatste onderkomen in Zweden, het hotel van een grote Zweedse bank.
Ze nodigden ons uit om bij hun een kop koffie te drinken en wat te eten, hun huis was slechts 200m verderop.
We pakten onze spullen bij elkaar en volgden ze naar een mooi houten huis met een uitzicht, niet te geloven.
Het huis lag op dezelfde hoogte als het uitzichtpunt en had een prachtig zicht over het dal met in de verte het Trondheimfjord.
We kletsten over van alles en nog wat, dronken koffie, aten brood en crackers met bosbessenjam om na anderhalf uur weer verder te gaan.
Zowel zij als wij genoten van deze onderbreking, het was echt gezellig geweest.
Het was nog 3km naar Stiklestad, een pad over het weiland van een boer toen we rendieren ontwaarden, helaas zij ons ook en ze vluchtten het bos in.
Toen we ons stil hielden kwamen ze een voor een weer tevoorschijn om verder te eten.
Het was vast dierendag vandaag :-)
Niet veel later liepen we Stiklestad binnen en kwamen terecht in de repetitie van de Olavsspelen die volgende week plaatsvinden.
We wandelden door het museum, kregen bij de receptie een sleutel voor ons onderkomen en kwamen terecht in een nagelnieuw onderkomen in Vikingstijl.
Kortom, bedjes van krap 1.90m lang. maar wel lekkere dekbedden en kussens plus een moderne badkamer.
We gaan zo ons eten opwarmen en dan nog even door het museum lopen, we slapen er tenslotte middenin :-)

Foto’s 14 juli













14 juli Sul - Østnes camping

En dat we in Noorwegen zijn, dat hebben we vandaag geweten.
Het pad ging op en neer met soms een pittig hellinkje naar boven en een lang pad met schitterende vergezichten naar beneden.
We klommen, we daalden en zo maakten we ruim 32km. 
Jammer was wel dat het de hele dag grijs weer was, flink bewolkt, geen zon gezien.
Als we op de top van een berg waren zaten we in de miezer, we waren in de wolken :-)
Waar we volgens het boekje even flink door moesten bijten, genoten wij van de bergen om ons heen en de rivier waar we langsliepen.
De dag begon met zeker twee en een half uur lopen over een pad door de veenmoerassen, het was een drassig stukje en binnen korte tijd waren onze schoenen nat.
Bij een stenen picknicktafel zetten we koffie en vonden de stroomversnelling een genot om naar te luisteren.
Er floten wat vogeltjes maar verder hoorden we niets.
De weg werd niet veel later asfalt, een stuk van 7km maar omdat het zondag was.....
We liepen er heerlijk, genoten van de rivier en voordat het begon te vervelen gingen we er alweer af.
In het bushokje van de Voetbalclub van Molda aten we onze laatste boterhammen op.
Maar in Vuku, waar we heengingen, was een supermarkt, jammer, op zondag gesloten.
We wandelden verder over een prachtige asfaltweg zonder verkeer, de weg kwam uit bij een autocrossbaan waarna het asfalt, uiteraard, ophield te bestaan.
De route ging over bospaden, grindpaden en soms weer over nat veen.
Bij een boerderij liepen over het erf een akker op en zagen links heeeeeel erg in de verte water: het Trondheimfjord.
Later zagen we het nog beter bij Årstad Gården, een enorme boerderij.
Daar gingen we weer, stijl naar beneden, een voetgangersbrug, stijl naar boven.
Vlakbij Vuku zagen we een prachtige rode kerk, helaas geen stempel, de kerk was dicht.
Tien minuten later kwamen we aan op de camping van Vuku.
Op een groot stuk gras stonden tien ouderwetse hutten waarvan er twee voor Pelgrims gereserveerd waren.
Nummer 4 was voor ons.
De houtkachel werd voor ons aangestoken, drinkwater gehaald en een stempel in onze paspoorten gezet.
Het is werkelijk een prachtig donker groen huisje met rode kozijnen en gras op het dak.
Nu gaan we een pizza eten en dan douchen en naar bed.