Foto's 15 september

15 september

Vandaag hadden we een vrije dag.

We wandelden naar de vuurtoren en liepen over de kam van het schiereiland terug naar het dorp.

Zowel aan de oost als de westkant is een strand, de oostkust is rustig met veel schelpen op het strand en de westkust is ruig met grote, wilde, opspattende golven van de oceaan.

Ons hotel staat aan de oostkant van Fisterra aan het strand, we hebben uitzicht over het water en de aanlooproute van de pelgrims die naar het centrum van het dorp lopen.

Gisteravond zijn we het strand opgegaan en kwamen met een handvol schelpen terug.

De kamermeisjes zullen al het strandzand niet gewaardeerd hebben.

Sowieso zullen ze niet echt blij met ons zijn want waar ik het gisteren nog over een hagelwitte hotelkamer had ....

Siebren had twee biertjes gekocht, hup, opener erop en klaar.

Ik had een fles rode wijn gekocht maar niet opgelet of er een kurk of een schroefdop op zat, het bleek een kurk te zijn.

Op internet zagen we hoe iemand zo'n fles openden zonder kurkentrekker maar om nou de fles in een schoen te zetten en daarmee op de muur te slaan, leek ons geen goed plan.

Dus dan maar met een zakmes geprobeerd.

Gelukkig had ik Siebren gevraagd het ontkurken in de badkamer te doen en na een minuut hoorde ik: "Ik heb het voor elkaar".

Je wilt het niet weten, de kurk was de fles ingeschoten en met een enorme kracht was de wijn erlangs de badkamer ingespoten.

De wijn zat overal, het leek wel alsof de badkamer de acute mazelen had gekregen.

De druppels gleden langzaam langs de tegels naar beneden, de douchecabine was veranderd in een rode dalmatiër, het vloerkleedje was van wit verkleurd naar roze.

Van de schrik kregen we de slappe lach, wat te doen ?

Er was niet voldoende pleepapier om het weer wit te krijgen en dus pakten we onze donkere T-shirts en maakten alles zo goed en zo kwaad als het ging weer "wit".

Vanmorgen zag ik duidelijk de strepen zitten maar het ergste was weg en wij dus ook toen ze onze kamer gingen schoonmaken :-)

En bedankt, ik sta er weer gekleurd op.

Maar Christien kon wel heerlijk van een wijntje genieten.

Voor alles is weer een oplossing maar niet altijd die, die je zou willen.

Christien heeft het voorgaande net geschreven met de halve fles wijn van gisteren achter de kiezen.

Ja ja en dan vandaag .

Na een heerlijk ontbijt op weg door het dorp naar de 0 km paal die staat +/- 3 km buiten Festerra vlak bij een vuurtoren.

Iedereen die door loopt maakt er een foto.

We waren er voor dat de busladingen met pelgrims en dagjes mensen aankwamen.

Dus mooi de tijd om rond te neuzen en foto,s te maken.

Op de terugweg niet langs de geijkte weg naar beneden, nee, wij gaan nog verder omhoog om steeds weer te gaan zitten op een rotsblok om te kijken en alles nog eens op ons in te laten werken.

Op ons  "app-je" zagen we dat er wandelpaden zijn die ons heeeeeel alternatief terug naar het dorp zouden leiden en inderdaad het was erg alternatief.

We ontdekten ook nog een strand aan de andere kant van Fisterra, daar was het echt rustig.

Daar kon je niet eens pootjebaden zo sterk zijn de golven daar.

Echt, je wilt het niet weten over wat voor pad we erheen zijn gelopen, allebei onze benen onder de schrammen van de braamstruiken.

Later zagen we dat het, Het Braamstruiksenbinnenpad was.

Nou dan is het ook niet gek dat je er onder zit.

Terug in het dorp bootschappen gedaan.

En in het hotel aangekomen hadden we er toch weer 14,7 KM gelopen en dat voor een rustdag.

Tsja we kunnen het niet laten.

Straks eten en nog naar de zons ondergang .

Dan zit de rustdag er snel op ik dacht dat ik me de beledig zou vervelen.