Beste blogspot volgers een bijdrage van de Wandelkarrenman.
Wat krijg dat wandelbagagekarretje wel allemaal voor zijn kiezen.
Of moet ik zeggen voor zijn wieltje.
Als eerste waren dat de beton klinkers in Pieterburen.
Dat werd op gevolg door een smal zandpaadje.
Door de weilanden en wel zo smal dat de Wandelkarrenman als een Mannequin moest lopen.
Je weet het toch wel met de voeten die voor elkaar worden gezet.
Jullie snappen dat ,dat met de fors uitgevallen wandelschoenen geen doen is.
Dus is de Wandelkarrenman is wel een paar keer om gedonderd.
En er maar gauw mee gestopt.
Zal je gebeuren dat je van het Pieterpad word verwijderd ivm onbehoorlijk gedrag.
O ja wat was ik ook al weer aan het vertellen.
O ja juist de Paden dank je voor het mij het oorspronkelijke verhaal te houden.
De paden dus de wandelpaden waar wij overheen komen bedoel ik.
Dat zandpaadje tussen het graf werd een brug met een trap.
Het is de bedoeling het karretje heel te houden.
Gelukkig is Chris er bij om mij te helpen.
Die tilt bij dit soort hindernissen het wieltje op en kan de Wandelkarrenman zonder veel problemen de hindernissen nemen.
Dan zijn er de zand paden met heel mul zand dat is pokke zwaar.
Moet dus een ballon bandje komen.
De zandpaden van opgedroogde blubber waar een trekker overheen is gereden is een heerlijke massage voor de rug.
Dan is het dus een wasbord geworden.
De ribbels worden dan via de wandelbagagekar door gegeven aan de Wandelkarrenman zijn rug.
Je zou zeggen een welkome massage nou echt niet.
Wat hadden ook al weer gehad
Klinkers
Zandpad
Zandpad met wasbord.
Dan de flintwegen dat zijn paden en wegen van zwerfketjes.
Ook niet de favoriet van de Wandelkarrenman.
Je word uit je verschoning getrild.
Nou komt het wat te denken Cannes betonplaten fietspaden dat is lekker lopen.
Maar de hemel op aarde voor de Wandelkarrenman is.
Ja ja echt net gelegd asfalt.
Dat is als aardbeien met slagroom.
Fijn dag avond nacht
De Wandelkarrenman.
Groetjes Sieb.
