Wat een leuke datum vandaag, hij stond op de rekening van het hotel waar we 2 nachten hadden geslapen.
We genoten nog even van een uitgebreid ontbijt voordat we om 9.30 naar Muxia vertrokken.
Gisteravond had ik via Pocket Earth een route gemaakt maar dat bleek helemaal niet nodig te zijn, de weg naar het noorden was prima bewegwijzerd.
Gedurende de dag trok de bewolking weg en liepen we over oude paden, door kleine dorpjes, door de bossen en langs de oceaan met een steeds blauwer wordende lucht.
In een dorpje werd de klok van de kerk regelmatig geluiden, 2 keer, even niet, 2 keer, enz.
Later bleek dat de dag ervoor iemand van 22 jaar was overleden, er werden overal rouwadvertenties opgehangen: op lantarenpalen, lichtmasten, in bushokjes, in de kroeg.
Het was even wennen maar die dingen gaan duidelijk anders dan bij ons.
We kwamen door 5 dorpjes waarvan er 4 uit alleen maar een boerderij en een paar huizen bestonden.
Het land wordt voornamelijk gebruikt voor mais, overal zien we de voor Galicië kenmerkende voorraadschuurtjes op een soort paddestoelachtige poten, ze zijn er van stokoud tot hypermodern.
Vanwege die vreemde poten kunnen er geen muizen bij de voorraad komen :-)
De brem en de heide bloeiden zoals 2 jaar geleden toen we hier fietsten, het was echt genieten.
Omdat we nu twee stempels in Lires hadden gekregen konden we in Muxia een Muxiana ophalen.
Weer een prachtig stukje papier wat het bewijs was van onze wandeltocht over 2 heuvels en 1 berg van Finisterra naar Muxia.
Nu even een half uurtje slapen, douchen en wat eten en dan het dorpje in.
We gaan in ieder geval naar de kerk die aan de oceaan staat.
Wij hebben het idee dat bij hoog water de vloer van de kerk nat wordt :-)
Het is een gave plek, de kerk, de rotsen, de golven die beuken op de kust en het geluid daarvan.
Vorige keer waren ze nog druk aan het werk met het dak omdat dat in vlammen was opgegaan bij een blikseminslag.
We gaan het zien :-)
