Napels

 Nadat we uitgerust opstonden wachtte ons een Italiaans ontbijt.

Verse koffie of thee en verder alleen maar zoetigheid: cake, vlaai, koekjes en een tulband maar gelukkig vonden we een paar verdwaalde pakjes geroosterd brood.

We maakten een plan voor vandaag.
We wilden naar het Nationale Museum, naar het fort op de berg en de kathedraal.
Eerst maar hetgeen het verste weg was omdat het nog koel was en dus liepen we richting fort.
De kathedraal bevond zich op de weg naar boven dus eerst daar naar binnen.
Ongelofelijk hoe ze het voor elkaar hadden gekregen maar alles was beschilderd.
De muren, plafonds, waar we ook keken niets was aan de kwast ontsnapt.
Kriskras lopend naar het fort kwamen we bij een metrostation met een kabelbaantje naar de top van de berg :-)
Voor een € lieten we ons naar boven brengen waar het nog 5 minuten lopen was.
Het is een enorm stervormig fort waar 200 mensen woonden.
Ongezien kwam je niet boven, ze schoten je zo van de berg af.
We hadden er een schitterend uitzicht over de stad, helaas niet over de bergen in zee, het was jammer genoeg heiig.
We aten bij een stalletje een warm broodje (het was hier toch niet warm: 30 graden :-) en liepen door de smalle, met wasgoed volgehangen smalle straatjes door naar het museum.
Het was er heerlijk koel maar een mondkapjes was verplicht, helaas.
Wat we hadden gemist in Pompeii, lag en hing hier.
Potten en pannen, karaffen en bekers van glas, servies en bestek van zilver, ze hadden zelfs spiegels van gepolijst zilver, gereedschap, gladiator uitrustingen inclusief de wapens, vloeren van mozaïek en muren met fresco’s die met vloer en muur en al waren uitgezaagd en vervoerd waren naar het museum.
Er waren maquettes van een paar huizen waar we maandag doorheen hadden gelopen.
Maar we zagen ook bronzen beeldjes die als versiering in de tuin of huis hadden gestaan.
Van de opgravingen die nu gedaan worden laten ze bijna alles in Pompeii, alleen de echt waardevolle spullen zoals gouden en zilveren gebruiksvoorwerpen gaan naar Napels.
We slenterden door de stad naar het appartement om bij de verkoeling van de airco een uiltje te knappen.
Straks gaan we naar Michelle, een pizzeria, om een vergelijkend warenonderzoek te doen van de pizza Margaritha, die van gisteravond en van zo meteen 😃

Foto’s Napels

 

Kinder kopjes Napels.

 Er zijn twee soorten kinderkopjes 

Als je die in België tegenkomt dan zit het tegen 

Want die zijn vanuit een helikopter  gelegd 

Dit volgens de Kneet. 

Die kan het weten, hij was ooit stratenmaker. 

Dan die in Napoli. 

Die zij niet vierkant  

Die zijn rechthoekig 

Formaat bakplaat pizza. 

Waren die maar vanuit een helikopter gelegd 

Die komen direct ui de Visuvius gesmeten. 

Wees gewaarschuwd want deze zijn pas erg.  

Siebren

Pompeii - Napels : 35km

Wat een verschil met gisteren!

De temperatuur was zeker met 10 graden gedaald en er was een heerlijk koel windje opgestoken uit het zuidwesten.

Dat konden we goed gebruiken want we gingen naar het noordwesten en hadden regelmatig wind mee.

Vooral het stuk “vals plat” van bijna 5km was met dat duwtje in de rug een verademing:-)

We zaten even na achten op de fiets, in de spits dus er ontpopte zich al gauw het gevoel alsof we in een James Bond film beland waren.

Er werd heel veel getoeterd en iedereen deed maar wat.

Verkeersregels zullen er ongetwijfeld zijn maar iedereen heeft er schijt aan.

Rechts heeft altijd voorrang ook als je op een voorrangsweg rijdt, zebrapaden zijn een leuke afwisseling van het asfalt of de kinderkopjes, parkeren mag overal al is het midden op straat, scooters mogen aan twee kanten inhalen mits dit gebeurt met veel te hoge snelheid en ook voorsorteren is een tot kunst verheven rijvaardigheid door je van links naar rechts en weer terug naar links oh nee, toch maar rechts te verplaatsen.

Gelukkig zijn er in Napels fietspaden waardoor we ons betrekkelijk veilig konden verplaatsen.

Onderweg naar Napels zagen we veel bogen in de oude bebouwing, soms met houten deuren of een smeedijzeren hek, soms met rolluiken of met helemaal niets.

Het was altijd weer een verrassing wat erachter zat.

We zagen een paar prachtige vila’s, soms een parkeerplaats, vaak een andere woonwijk of straat en een enkele poort waar we doorheen konden fietsen.

Na drie uur fietsen kwamen we in Napels aan, wat een drukte, wat een herrie.

We fietsten langs de kust en kwamen enkele mooie burchten tegen, zagen een paar vissers de “catch of the day” binnenhalen (mosselen) en tot slot zagen we Napolitaanse zonaanbidders op een piepkleine strandje van het water en de zon genieten.

De parasols maakten er een vrolijk geheel van!

We slapen de komende twee nachten in een B&B midden in het oude centrum.

De was hangt er te drogen aan de balkonnetjes maar de grotere stukken hangen gewoon dwars over straat.

Nu gaan we op pad om naar Sorbillo te gaan, de beste pizzabakker van Napels, hier gewoon om de hoek!

Foto’s onderweg naar Napels en in die stad

 

Foto’s Pompeii

 

Niet noord maar Zuid

Viel dat even tegen niemand komt Noorwegen binnen. 

Dus moesten we wat ander verzinnen 

Als het niet naar het Noorden kan. 

Ga we gewoon naar het zuiden. 

Daar ligt een stad die je moet zien voor je sterft. 

Nee nee niet Napels dat is een vuilnisbelt. 

Pompei daar moet je zijn. 

Wat een rijke stad was dat. 

Op 24 augustus ver voor Christus. 

Verdween het onder as en puin. 

Men is al bijna honderd jaar bezig om de as te ruimen. 

Wat levert dat een schatten op. 

Dus eerst POMPEI zien en dan verder leven. 

Pompeii

 Op een snikhete dag als vandaag zo’n stad als Pompeii bezoeken is niet echt verstandig, er is namelijk heel weinig schaduw.

Maar we gingen toch want we lazen dat het er na het weekend erg rustig is en ja, laten we eerlijk zijn, we konden alleen vandaag want vanaf morgen fietsen we naar huis.
Om 9.00 stonden we met zo’n 30 mensen in de rij waarvan de meeste een e-ticket hadden en wij even later door Pompeii liepen.
Het eerste gebouw waar wij binnenkwamen was een bordeel met voor de toen al buitenlandse gasten fresco’s waarop de diverse standjes afgebeeld waren.
Nadat de laag lava-as van 6 meter dik verwijderd was, bleken diverse fresco’s nog puntgaaf te zijn)-)
Zie foto’s.
Na het bordeel kwamen we bij de overblijfselen van een tempel.
Daar was niet veel meer van over dan een paar zuilen en her en der een stuk muur.
De straten bestonden uit grote keien waar de groeven van de karrenwielen in uitgesleten waren.
Handig lopen was het niet, goed opletten was noodzakelijk om niet te struikelen.
Vol ongeloof liepen we door straten met aan weerszijde de ruïnes van Pompeii.
Het was niet te bevatten dat het hele dorp van 16:000 mensen in 1 keer bedolven werd met het as uit de Vesuvius.
We zagen gipsen afgietsels van bewoners die door de as verrast waren.
Bijna alle daken hadden het begeven en van de kleuren van de huizen, rood, geel, groen en blauw, was sporadisch iets terug te vinden.
Binnenshuis waren er her en der prachtige fresco’s te bewonderen zeker in een huis wat nu pas werd schoongemaakt, daar waren de schilderingen zo gaaf alsof ze gisteren aangebracht waren.
Er waren winkeltjes, een plek om wol te verven, bakkerijen, plaatsen waar stenen kruiken stonden maar de meeste huizen bestonden alleen nog uit 3 gehavende muren.
We liepen een groot deel van het 12 vierkante km. grote complex maar om 15:30 lieten we het voor gezien.
We hadden regelmatig in de schaduw gezeten en 3 liter per persoon gedronken, bij 37 graden een must:=)

Napels - Pompeii 32km

 Ondanks enige turbulentie was de vlucht OK.

Het was nagenoeg onbewolkt waardoor we besneeuwde bergtoppen in Oostenrijk zagen, de Povlakte , Venetië en Toscane.

Iets later dan gepland landden we in Napels.

De fietsen hadden de reis prima overleefd, ook de trapper die noodgedwongen moest blijven zitten was niet verbogen of afgebroken, pfff.

Na een uur was alles weer zoals het was geweest en begonnen we aan de tocht naar Pompeii.

Nadat we de luchthaven hadden verlaten en op de juiste weg reden stuitten we, na een lekker afdaling, op een wegopbreking en moesten we het hele stuk weer omhoog fietsen.

Daarna volgde een afdaling van zo’n 5km.

Niet dat we snel naar beneden zoefden, nee, de weg was een lappendeken van allerlei stukjes asfalt gebruikt om bijna alle gaten op te vullen en dus hosten en flotsten we over weg.

Het was dus goed uitkijken.

Daar kwam bij dat het vuil in de goten lag opgestapeld in de buitenwijken van Napels.

Daarna begon het klauterwerk.

Bij een temperatuur van 32graden, gingen we aanvankelijk nog pittig omhoog maar dat veranderde al snel en uiteindelijk kropen we in de eerste versnelling de berg op.

Tuurlijk stond daar een heerlijke afdaling tegenover maar oh wat had, voeoral ik, het moeilijk.

Regelmatig stapten we af om iets te drinken en uit te rusten,

We hoeven niet uit te leggen dat we net zo vaak een heuvel opgingen als dat we dorpjes tegenkwamen en dan er weer af en weer naar boven.

Om 20.00uur kwamen in Pompeii aan waar we bij Camping Zeus de tent opzetten en gingen eten.

Alle twee een heerlijke pizza, Sieb met kaas en ik met ansjovis.

We hadden duidelijk behoefte aan zout :-)

Haarlem - Schiphol 21km

Nog voor de wekker afging, waren we uit bed.

We aten de laatste restjes uit de koelkast, tuigden de fietsen op en peddelden even na half negen richting Schiphol over uitgestorven wegen.

Totdat we zo’n 100m voor ons een zwerm vogels op de weg zagen landen.

Tientallen spreeuwen die keurig in een rij van links naar rechts, of andersom, op de weg zaten en er lustig op los kwetterden.

Geen idee waarom ze daar zo breeduit zaten maar ze vlogen als een blok op toen er een auto naderde.

Op het moment dat wij passeerden, zaten ze luid mopperend in een boom.

Frans was inmiddels op Schiphol aangekomen en kon Sieb beginnen met het demonteren van de standaard, het stuur en de trappers.

En laat nu net dat laatste voor een vertraging van zo’n drie kwartier zorgen.

Een trapper bleef zitten waar ie zat ondanks vereende krachten.

Sieb belde met Remco voor een telefoonnummer van een collega voor een busje WD40.

Na contact met Cor, kwam hij het wondermiddel brengen maar helaas, deze zondagochtend waren alle wonderen al in de kerken uitgedeeld.

Dan maar zo de doos in wat prima ging.

Het inchecken verliep zonder problemen, de douane vond het interessant om een Dwarsligger nog eens extra te scannen maar daarna konden we neerstrijken bij Starbucks voor een bakkie pleur.

Nog 5 minuten dan kunnen we inchecken en stappen we om 15.30uur het zonnige en warme Italië binnen :-)

Napels - Pompeii - Haarlem

Lieve allemaal

Ondanks dat Europa langzaam geel kleurt en veel landen blij zijn dat vele vakantiegangers een reis hun kant op hebben geboekt, houdt Noorwegen de grenzen potdicht.

Wij balen enorm want het plan was om vanaf de Noordkaap naar huis te fietsen.

Al 2 jaar keken we ernaar uit maar helaas zagen wij het ook al 2 keer aan onze neus voorbijgaan.

Omdat we nog altijd hoopten toch naar het hoge noorden te kunnen, besloten we pas vorige week om definitief de andere kant op te gaan: Italië.

Het gevolg was wel dat we in korte tijd aan de benodigde boekjes moesten zien te komen met daarin de beschrijving van de route inclusief bezienswaardigheden en onderdak.

Van Jeanette en Cor leenden we het boekje Ferrara - Rome en de andere twee kochten we via internet bij Hr.Reitsma himself.

We spitten ze door, lazen op internet, regelden de eerste nachten op de camping tegenover Pompeii en boekten eergisteren een B&B in Napels.

We stonden even gek te kijken toen er een berichtje terugkwam waarin stond dat de B&B het fijn vond ons over 5 dagen te verwelkomen.

5 Dagen??? 

Ja, het klopte helemaal maar zover waren wij nog niet!

Gelukkig hadden we voor onze reis naar Noorwegen alles al bij elkaar gezocht alleen de winterkleding konden we nu wel uit de tassen laten :-)

Extra zonnebrand, een luchtig jurkje, sandaaltjes, een zonneklep, het was even omschakelen maar gisteravond bleek dat we toch al zogoed als klaar waren.

Omdat Rick en Prim drie weken in ons huis komen, zetten we vandaag de "witte tornado" aan en stoven met z'n tweetjes door het huis met stofzuiger en sopdoek onder het luid meezingen van liedjes op de radio.

De vakantiestemming zit er al goed in :-)

Mag ook wel want in de woonkamer staan 4 grote fietstassen, 4 kleine fietstassen, 2 buideltasjes, 2 helmen, het gele boekje en een negatieve PCR-test.

Morgenochtend fietsen wij rond 9.00uur naar Schiphol, bepakt en bezakt.

Daar staat Frans dan met een rol ducktape en twee fietsdozen die Sieb van de week bij onze Hofleverancier Erik (van de Vakantiefietser) heeft opgehaald.

Als de fietsen zijn ingepakt kunnen we richting gate en kan ons avontuur beginnen!

Het kan zijn dat er niet elke dag een berichtje geschreven wordt.

We hebben namelijk geen idee of we overal gebruik kunnen maken van internet.