28 juni. Herxen - Zwolle 24.1 km.

 We hadden heerlijk geslapen in “Het is maar een tuinhuisje”.

Een groot tuinhuis in een tuin van 5000 m2., we zullen maar zeggen: het stond niet in de weg :-)
Omdat ons onderkomen in de middle of nowhere stond, aten we bij de Vrienden op de Fiets, dat werd zo gezellig dat we pas om 21.30uur terugkeerden naar het tuinhuis.
Na een uurtje lezen kropen we in bed en sliepen tot 7.30uur toen de wekker afging.
Het ontbijt werd in een picknickmand bij ons neergezet, aan ons de keus tussen tuin of tuinhuis.
Vandaag zou een zonnige dag worden en genoten wij binnen van al het lekkers.
Even voor negenen liepen wij de kilometer terug naar de dijk om daar de route weer op te pakken.
Wat een verschil met gisteren, het scheelde een jas, de temperatuur was 10 graden gekelderd, er waren veel meer wolken en de wind was in hevigheid toegenomen, kortom, een heerlijke dag om te wandelen.
We liepen over de dijk naar een vogelbroedgebied waar we met een boog omheen liepen om weer op de weg uit te komen waar we gestart waren.
Zo ging het de hele dag, we liepen omwegen die helemaal niet nodig waren maar die ons wel over mooie paden en prachtige natuur voerden.
In Windesheim dronken we koffie met iets lekkers bij een zorgboerderij waar gehandicapten jong volwassenen de bediening deden.
We kwamen weer terug in de straat waar we gelogeerd hadden, dat schoot lekker op maar niet heus.
Na een halve km. bogen we af en liepen door weilanden, bossen en over een dijk waar we het gras deelden met een kudden schapen.
Uit het lange gras vlogen heel veel libelles op in allerlei kleuren.
Langs water aan de ene kant en de industrie aan de andere kant liepen wij Zwolle binnen.
We passeerden een enorm zonnepanelenpark wat dreef op het water van de Sekdoornse Plas, het kostte ons een kwartier om er langs te lopen.
Over een groenstrook, langs water, een kinderboerderij met een gillend speenvarken en Park de Wezenlanden liepen wij Zwolle Centrum in.
We dronken een ijskoud biertje op een terras en liepen over de Bolwerken naar ons laatste onderkomen, een half uurtje lopen buiten het centrum.

Foto’s 27 juni

 

27 juni Olst - Herxen 17.2km.

 Na een zwoele zomeravond was onze slaapkamer erg warm geworden ondanks dat we op tijd alle ramen en de deur hadden opengezet.

Toch waren we zo moe dat toen we onze kussens roken, we meteen in slaap vielen.
De wekker ging op tijd af en vanuit ons slaapkamerraam zagen we in de tuin een gezellig gedekte tafel staan.
Dat nodigde uit om snel te poedelen, aan te kleden en alles in te pakken.
Met z’n vieren genoten we, onder de parasol, van de aangename temperatuur.
Het zou vandaag zeker 30 graden worden...
Voor we op weg gingen waren we rijkelijk voorzien van water en hadden we ons dik  met zonnebrandcrème ingesmeerd.
De muggenspray hielden we bij de hand want het zou een wandeling worden dicht langs de IJssel en zijn uiterwaarden.
Vol goede moed stapten wij Olst uit en liepen over de dijk van de uiterwaarden richting het noorden.
Het was nog maar de vraag of we overal konden lopen want vorige week nog had het water zeker een meter hoger gestaan en konden voetgangers alleen via de dijk lopen.
Gelukkig stond de slagboom open en gezien het aantal fietsers was het pad goed begaanbaar.
Al gauw zagen wij dor gras in het prikkeldraad hangen en de grijze verkleuring van de planten liet duidelijk zien hoe hoog het water had gestaan, zeker 80 centimeter hoger dan nu.
Sommige paden waren zo sompig dat onze schoenen werden vastgezogen in de natte klei.
Om de uiterwaarden weer uit te komen was er tussen het prikkeldraad een hekje geplaatst waar we echt niet door konden vanwege een enorme plas water.
Om droge voeten te houden zijn we toen maar over het hekje heen geklommen.
Een groot deel van het pad liep over een fietspad van betonnen platen, slechts af en toe liepen we door grasland of op een pad langs de IJssel.
Maar vooral op die laatste twee paden sloegen de muggen hun slag.
Wat een geniepige kleine rotbeestjes zijn dat, voordat we met de spray klaarstonden hadden ze ons al te pakken, en niet een mug, nee, meteen een flinke groep tegelijk zodat als we mepten er zeker 1 de kans kreeg dit te overleven.
Hun overwinning was van korte duur want door de spray maakten volgende aanvallers meteen rechtsomkeer.
Desalniettemin hadden we weer een paar jeukende, rode bulten extra.
Mede door de warmte genoten we minder van de wandeling dan eerdere dagen.
Zeker een uur zaten we in de schaduw van een enorme wilg langs de IJssel.
Een paar kilometer verder vonden we een picknicktafel aan de rand van een vogelreservaat waar een reiger aangevallen werd door 4 kieviten, de reiger zat waarschijnlijk dicht bij hun nest.
De boerderij aan de andere kant van de dijk had een ooievaarsnest op de hooimijt met 3 jongen erin, het geklepper van de ouders was duidelijk te horen.
We waren bijna op ons logeeradres toen we toch nog even op het terras van het plaatselijke dorpshuis een biertje dronken.
Al met al was het voor ons een dag met even lang wandelen als zitten, het was gewoon te warm.