12 september 's middags

Van die 15 keer het Kopje van Bloemendaal over hebben we er nu zeker 10 gehad en we hebben besloten ermee te stoppen voor vandaag na 31km.
We hebben een kleine herberg gevonden met vriendelijke eigenaren die ons eerst even lieten bijkomen van de beklimming die we net achter de rug hadden.
Verdorie, we liepen naar de kust, naar de zee, daar is het toch nul ?
Nee hoor in Spanje niet, voordat we daar zijn moeten we eerst weet ik veel hoeveel heuvels/bergen over.
Op de kaart staat dat we er 15 over moeten dus nog 5 te gaan.
Het was niet echt een straf want de laatste 7 km. hadden we alleen maar door het bos gelopen.
Het zijn zulke oude paden dat wij zeker een halve meter lager lopen dan het land rondom ons.
De wallen bestaan uit op elkaar gestapelde platte stenen waar het mos en de varens welig tieren.
Om ons heen het frisse grijs/groen van de eucalyptusbladeren, de gele bloemen van de brem, het paars van de dopheide en het groen van de dennen.
De mist was rond 12 uur opgetrokken maar echt blauw wilde het niet worden, her en der een plukje.
We haalden broodjes bij de supermarkt en hebben dat toch heerlijk op een bankje in de zon opgegeten.
Want ondanks dat er veel bewolking hing was het toch ruim 24 graden.
Onderweg kwamen we een paar bekende tegen van voor Santiago, zij lopen ook naar Finisterra.
Het is natuurlijk heel leuk om dat stuk te lopen maar de voorzieningen zijn niet te vergelijken met de Camino Frances.
We vertrokken zonder ontbijt in de veronderstelling dat we dat wel snel ergens zouden kunnen nuttigen maar niets was minder waar.
Het eerste kroegje was nog dicht, de tweede was aan het verbouwen en eigenlijk op het moment dat we het niet meer verwachtten, na 10km., was daar ineens een hele leuke uitspanning.
Ze had prima koffie, lekkere broodjes en dat alles onder de bladeren van de platanen.
Dat is zo gaaf, in het voorjaar zijn die bomen alleen een nest takken maar in de zomer verandert het in een heerlijke schaduwrijke plek vanwege alle bladeren, echt een uitkomst.
De eerste de beste supermarkt die we tegenkwamen hebben we aardig leeggeplunderd om te voorkomen dat we weer kilometers lang moesten wandelen zonder iets bij ons te hebben.
Nu dus rust en straks, 20.00uur, eten we aan lange tafels met alle andere pelgrims.
Gezelligheid kent geen tijd maar mijn maag wel en dus eten we bij het biertje een zak chips leeg :-))