Om maar bij gisteravond te beginnen, het regende pijpenstelen.
Het regende nog toen we naar bed gingen, het regende nog toen ik midden in de nacht naar het toilet ging en het regende nog toen we opstonden.
Ook het internet had ons niets beters te vertellen, een dikke wolk met 3 strepen regen.
Na koffie en wat brood hesen we de rugzak en onszelf in een regenhoes/jas en gingen we onder een grijze hemel op pad met het grote verschil met afgelopen nacht dat het nu droog was.
We liepen eerst op asfalt maar doken na een paar km. het bospad op.
Het geglibberd en geglij op de modderige paden viel ontzettend mee, er bleef ook geen klei aan schoenen hangen zodat je niet na een poosje met een kilo extra gewicht onder je schoenen aan het lopen was.
Omdat we begonnen met een flinke klim waren onze jassen na verloop van tijd van binnen natter dan van buiten, het leek wel een sauna.
Maar we hielden hem aan want boven ons pakte donkere wolken zich samen en na zo'n twee uur kwam er een enorme bak water uit.
Ineens bleek ik grijze schoenen te dragen en geen gele stoffige exemplaren.
Van de week was het zelfs een keer voorgekomen dat ik mijn eigen schoenen niet herkende, ze waren van kleur veranderd door al het stof :-)
Gelukkig bleef het bij dat ene buitje en toen de zon echt haar best bleef doen, gingen de jassen uit en zochten we een kroegje voor de lunch.
Daar werden we getrakteerd (tegen betaling) op een half stokbrood met een omelet gemaakt van zeker 6 a 7 eieren, erg lekker.
We gingen heuvel op een heuvel af, kwamen uiteindelijk op de hoogte van de windmolens uit en verbaasden ons over de herrie die ze maakten.
We waren boven de loofbomengrens beland.
Een dorpje later dronken we thee op een terrasje en wandelden we de laatste 5km. naar Hospital waar we in een prachtige privé herberg 2 bedden vonden.
Straks rijdt de eigenares ons met de auto naar een restaurant, hoe luxe kan het op de Camino zijn :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten