Daar zitten we dan, op Schiphol met een kop koffie.
Niets mis mee maar dit keer voelen we toch wel iets van zenuwen, niet dat ze door ons lijf gieren maar zo latent toch aanwezig, het kriebelt.
Koffie helpt.
De komende 5 weken padvinderen we van Oslo naar Trondheim, de route is goed uitgezet maar ontbreekt zodra we boerenland moeten oversteken.
In het reisboek staat dat je dan toch meestal wel een aanwijzing aan de overkant ziet behalve als het graan, mais enzovoorts te hoog is.
Nu maar duimen dat ze regelmatig maaien.
Vluchten kan niet meer, we zijn ingecheckt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten