14 juli Sul - Østnes camping

En dat we in Noorwegen zijn, dat hebben we vandaag geweten.
Het pad ging op en neer met soms een pittig hellinkje naar boven en een lang pad met schitterende vergezichten naar beneden.
We klommen, we daalden en zo maakten we ruim 32km. 
Jammer was wel dat het de hele dag grijs weer was, flink bewolkt, geen zon gezien.
Als we op de top van een berg waren zaten we in de miezer, we waren in de wolken :-)
Waar we volgens het boekje even flink door moesten bijten, genoten wij van de bergen om ons heen en de rivier waar we langsliepen.
De dag begon met zeker twee en een half uur lopen over een pad door de veenmoerassen, het was een drassig stukje en binnen korte tijd waren onze schoenen nat.
Bij een stenen picknicktafel zetten we koffie en vonden de stroomversnelling een genot om naar te luisteren.
Er floten wat vogeltjes maar verder hoorden we niets.
De weg werd niet veel later asfalt, een stuk van 7km maar omdat het zondag was.....
We liepen er heerlijk, genoten van de rivier en voordat het begon te vervelen gingen we er alweer af.
In het bushokje van de Voetbalclub van Molda aten we onze laatste boterhammen op.
Maar in Vuku, waar we heengingen, was een supermarkt, jammer, op zondag gesloten.
We wandelden verder over een prachtige asfaltweg zonder verkeer, de weg kwam uit bij een autocrossbaan waarna het asfalt, uiteraard, ophield te bestaan.
De route ging over bospaden, grindpaden en soms weer over nat veen.
Bij een boerderij liepen over het erf een akker op en zagen links heeeeeel erg in de verte water: het Trondheimfjord.
Later zagen we het nog beter bij Årstad Gården, een enorme boerderij.
Daar gingen we weer, stijl naar beneden, een voetgangersbrug, stijl naar boven.
Vlakbij Vuku zagen we een prachtige rode kerk, helaas geen stempel, de kerk was dicht.
Tien minuten later kwamen we aan op de camping van Vuku.
Op een groot stuk gras stonden tien ouderwetse hutten waarvan er twee voor Pelgrims gereserveerd waren.
Nummer 4 was voor ons.
De houtkachel werd voor ons aangestoken, drinkwater gehaald en een stempel in onze paspoorten gezet.
Het is werkelijk een prachtig donker groen huisje met rode kozijnen en gras op het dak.
Nu gaan we een pizza eten en dan douchen en naar bed.