Strand - Bijna Rome

 We hadden nu in Rome kunnen zijn als we niet een paar keer voor een gesloten hotel hadden gestaan.

Omdat we niet wisten of we Rome zouden halen, hadden we niet gereserveerd.
Suf, want Rome heeft voorsteden waar we halverwege de middag aankwamen.
Het eerste betrof een pelgrimshotel: gesloten.
Op advies van een kroegbaas fietsten we 3km naar een prachtige B&B.
Boven op een heuvel met zwembad, helemaal TOP, maar we hadden geen groene kaart en dus mochten we er niet in :-(
Weer terug naar de route gefietst waar we een bordje tegenkwamen van een spiksplinter nieuw hotel op 2km afstand.
Wij erheen, gesloten, geen klandizie in tijden van Corona.
Hetzelfde overkwam ons na 5km fietsen bij het Aran Park Hotel.
Wat nu, het was al 19.00.
Maar als de nood het hoogst is is de redding nabij en zo ook in dit geval.
Er liepen twee mannen te kuieren over straat die we aanspraken waarom het hotel gesloten was, ze hadden geen idee, misschien covid.
Druk gebarend met elkaar en met ons kwam er een woordenstroom op gang waar kop noch staart aan konden ontdekken.
Af en toe een woord Engels, getik op telefoons, gebel met veel handgebaren alsof dat via de telefoon te zien zou zijn :-)
Uiteindelijk vond de oudste van de twee een hotelletje voor ons.
Ze lieten ons achter met alleen een adres waarvan de route op Google te zien was maar toch moeilijk in praktijk te brengen was.
Na weer 6km kwamen we aan bij een louche hotelletje waar twee aardige mannen ons en onze fietsen binnenlieten.
We waren allang blij dat we onderdak hadden maar met al die extra kilometers hadden we ook in hartje Rome kunnen slapen :-))
Vanmorgen waren we om 9.30 vertrokken over de weg langs het strand.
De auto’s stonden alweer massaal langs de weg geparkeerd, het strand kleurrijk van alle parasols.
Niet veel verder stonden er buffels in de wei voor de hier geroemde buffelmozarella.
In Borgo Grappa dronken we een cappuccino met een plaatselijk lekkernij: knapperig gebakken bladerdeeg plakjes gevuld met banketbakkersroom, heerlijk!
Op naar Latina om niet veel later onze route op te pakken.
Over een secundaire weg schoot het lekker op ook omdat het landschap plat was.
Maar niet voor lang, rond een uur of drie kwamen de hobbels en bobbels in de weg.
De een wat hoger dan de ander, de ene keer een lange weg naar boven en stijl en kort naar beneden of andersom.
Het ging ons vergeleken met afgelopen zondag goed af al moest ik af en toe in de eerste versnelling naar boven.
Dat we in de buurt van Rome kwamen was te merken.
We zagen er nog niets van maar het werd drukker op straat en zo af en toe zagen we een bord met iets van “Roma” erop.