Bij het opentrekken van de gordijnen kwam er geen zonlicht naar binnen.
De lucht was egaal grijs, het terras nat.Dat beloofde niet veel goeds voor vandaag.
Om 9.00uur trokken we de deur achter ons dicht en liepen richting kasteel om daar de route te hervatten.
De dag werd gekenmerkt door de lang, lange, ellenlange lanen.
Prachtige lanen met vaak een dubbele, verspringende rij beuken of eiken.
Veel van die wegen waren nog met zand zoals vroeger maar de doorgaande wegen waren geasfalteerd en meestal breder gemaakt waardoor aan weerszijde een rij bomen opgeofferd was.
We kwamen door Linde, een klein esdorp met een korenmolen uit 1890.
Onder de molen was een klein theater, naast de molen een gelegenheid om zelf je koffie of thee te maken.
Met een kop warme koffie zagen we dat het buiten nou niet echt vrolijker werd.
We zagen de bui al hangen, er vormden zich donkere wolken in de verte.
Toch gingen we opgewekt verder want de buien bleven op afstand volgens buienradar.
We passeerden Huis Zelle met voor de deur een zevensprong waar ook de doorgaande weg deel van uitmaakt.
Dit is een overblijfsel van het Sterrenbos, een bos wat deel uitmaakte van het landgoed.
Op het landgoed kun je tegenwoordig ook een balletje slaan, dat het Pieterpad en de balletjes elkaar af en toe kruisen was duidelijk toen ik een fel oranje golfballetje vond.
We kwamen door een voormalig stuifzandgebied.
Om het stuiven te stoppen werden er bomen geplant en aarden wallen gemaakt.
Die wallen waren duidelijk zichtbaar, we hadden geen idee waarom ze er lagen totdat we erover lazen.
Rond het middaguur liepen we Zelhem binnen waar we verwelkomd werden door een bronzen heks op een bezemsteel zo’n 3 meter boven onze hoofden :-)
In de open velden die volgden zagen we een silo met een glazen dak.
Het zag er wonderlijk uit.
De silo stond in Heidenhoek, was in 1904 samen met een graanmaalderij gebouwd op de plaats waar ooit een graanmolen stond.
Eind vorige eeuw heeft het hele complex een woonfunctie en andere naam gekregen:
Kathedralen van het Platteland.
Lijkt me geweldig om daar met een kop koffie te genieten van het landschap.
Het pad daarna was iets bijzonders.
Het Kolkstroeterpad liep op een oude houtwal die bij de laatste ruilverkaveling bijna was verdwenen maar door bewoners gered.
Er zijn veel wilde plantensoorten uit de tijd dat dit nog drassig veengebied was.
Het weer tijd voor een pauze en wij hadden onze pijlen op Kasteel Slangenburg gericht
Ware het niet dat de hele tent was afgehuurd voor een bruiloft.
Inmiddels begon het te regenen en hesen wij ons in plastic maar niet voor lang want we hadden het nog niet aan of de bui was overgewaaid.
We liepen de A18 onderdoor, naderden Gaanderen maar zagen nog net uit een ooghoek een terrasje bij herberg Het Onland.
Gelukkig met parasol want toen we heerlijk genoten van een koud biertje en wat nootjes barstten de wolken boven ons, alsof afgesproken, in 1 keer open en kletterde de regen langs de randen van de parasol op het stenen.
We kropen lekker tegen elkaar aan en gluurden door het regengordijn naar de wolken.
Voorlopig zaten we hier nog wel eventjes :-)
Na een half uur stapten we op, liepen langs een Gieterijmonument met mallen voor kogels voor kanonnen, passeerden Terborg waar we boodschappen deden en kamen tegen 19.00uur aan bij Vrienden op de Fiets in Silvolde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten