Wat is het toch heerlijk als alles, echt alles wat we wilden zien, regels wordt.
We lieten ons ook vandaag weer in de bus van hot naar daar brengen.
Na een prima nacht en een goed ontbijt gingen we naar de oude stad van Meknès onder begeleiding van een prima Marokkaanse gids.
Ze sleepte ons de hele oude stad door, naar het Moulay Ismail mausoleum en een paar souvenirwinkels waar we een oud ambacht te zien kregen, het inkloppen van een zilveren draad in een legering van ijzer en koper.
Als het af was zag het er prachtig uit, het metaal was donker grijs geworden met glimmende zilveren vlakken en strepen.
Niet verkeerd maar niets voor ons.
De oude stad werd helemaal onder handen genomen.
1 Van de 2 stadspoorten stond in de stijgers, de andere was net klaar.
De stadsmuur werd opnieuw gepleisterd en de kantelen, die van weer en wind te lijden hadden gehad, werden weer in hun oude glorie hersteld.
Op het dakterras van een cafeetje hadden we uitzicht over een plein waar koetsjes met paarden stonden voor toeristen die zich daarin door de oude stad konden laten verplaatsen.
Arme paarden...
We wandelden verder door de stad totdat we bij een groot plein kwamen wat het centrale punt is van Meknès en waar elke avond van alles te doen is voor jong en oud.
Het sociale leven in Marokko is erg belangrijk.
We stapten weer in de bus om naar een dorpje te rijden voor een lunch met kefta-tajine (erg lekker) gevolgd door een wandeling over wat ooit een Romeinse stad was geweest: Volubilis.
Door een aardbeving ergens in 1700 was de stad grotendeels verwoest en werden de stenen gebruikt voor uitbreiding van Meknès.
Er staat nog wel iets overheid maar het mooiste waren de mozaïeken vloeren waarvan er nog, verbazend genoeg, een paar bijna helemaal intact waren.
Omdat er geen schaduw was en de wind was gaan liggen, werd het erg warm zo’n 28 graden.
Niemand klaagde maar omdat we ons toch aan kledingvoorschriften dienden te houden, waren we blij dat we na afloop in de bus met airco verder gingen naar Fez.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten