We stonden om 5.30uur naast onze futons :-)
Omdat gisteravond het licht om 21.00uur uit moest zijn, sliepen we ook om die tijd.We waren zo moe van het wandelen dat we de hele nacht door sliepen en van de wekker wakker werden.
Even voor 6.00uur kwamen we aan in de hoofdtempel.
We kregen de soetra in een Engelse vertaling en werden vooraan op een kruk gezet.
In een rij kwamen er 10 monniken aanlopen in paarse kimono’s met een goudkleurige doek over een schouder.
De eerste monnik nam plaats tegenover ons, de anderen zaten op hun knieën aan weerskanten van de ruimte.
We werden eerst gezegend met een soort kleine staf.
Tussen het zegenen door werd met dezelfde staf tegen een koperen beker getikt.
Daarna volgde de soetra waar we zo goed en zo kwaad als het ging aan meededen.
De monnik die tegenover ons zat begon aan een soort preek, niet te verstaan dat Japans.
Het meest indrukwekkende kwam daarna.
Een van de monniken sloeg met een belletje waarop een mantra werd ingezet af en toe ondersteund door 2 bekkens die tegen elkaar werden geslagen en gedraaid.
Af en toe klonk er nog een ander belletje maar het indringendste was de mantra opgezegd door tien monniken die dat dagelijks doen.
Het klonk alsof er een heel koor in de tempel zat.
Vervolgens was een oudere monnik aan de beurt met belletjes en het opzeggen van een tekst waarin wij het woord Henro een paar keer voorbij hoorden komen :-)
We werden uitgenodigd om achterin de tempel een trap af te gaan.
We kwamen een een onverlichte gang waar we over gelezen hadden.
Onder een groot deel van het tempelcomplex loopt een tunnel van ongeveer 100m.
Met onze linker hand moesten we de muur aanraken en niet meer loslaten totdat we door de tunnel heenwerken.
De Japanners liepen er doorheen terwijl zij een mantra opdreunde.
Ergens was ook nog een klein halletje met een Buddhabeeld waar iedereen op zijn knieën ging en ook weer iets prevelde.
De tunnel eindigde vlakbij de eetzaal waar het ontbijt klaarstond.
Om 7.45uur gingen we uiteindelijk beginnen aan een stuk van 30km. bijna helemaal door stedelijk gebied.
De ene tempel volgde de andere op, allemaal met zo’n 6km. er tussen.
Tempel 80, de laatste was het mooist.
Daar was een soort van oprijlaan met allemaal sparren, alsof we door het bos liepen.
Omdat de zon al onderging werd alles in een oranje gloed gezet.
We wandelden naar het hotel maar daar konden we pas om 18.00uur terecht.
Dan eerst maar even eten.
Niet veel verder was een restaurant waar we heerlijk Italiaans aten en afsloten met thee en sachertorte.
Het was inmiddels stikke donker, nauwelijks straatverlichting en dus werd het spoorzoeken naar ons hotel.
Gelukkig stond de naam met grote neonletters op het dak :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten