zondag 30 juni 2019

Stöle Camping - Norrgården

Vannacht was de regen overgetrokken en rond 7.30uur zag het er goed uit.
Flink bewolkt dat wel maar ook hier en daar, meestal daar, een stukje blauwe lucht.
Achter de camping langs liepen we heerlijk door het bos totdat we op een asfaltweg terecht kwamen die we na een paar kilometers verlieten en over bospaadjes verder gingen.
Regelmatig hadden we links of rechts van ons de spoorbaan lopen.
We staken het enkele spoor zo nu en dan over via onbeveiligde overgangen waar heel groot boven hing dat het levensgevaarlijk was er met hoge auto’s overheen te rijden.
Tenminste, dat was onze vertaling van de tekst:-)
Na twee uur wandelen kwamen we vanuit het bos in de tuin van de opleidingsschool voor koks.
Er stonden vijf picknicktafels met banken waarvan we er eentje inpikten om uit te rusten en koffie te zetten.
Na een half uur gingen we weer door, de wind nam toe en de lucht werd donkerder.
Onderweg zagen we prachtige boerderijen, meestal rood van kleur maar zonder de voorraadschuren zoals de Noren die kennen.
Vandaag ging de tocht een aantal keren over een oude weg: Ljungandalsvågen, een 47km lange weg tussen Stöde en Borgsjö waar half juni de langste vlooienmarkt, “längsta loppis” van Zweden wordt gehouden.
Jammer, die hadden we dus mooi gemist:-)
We wandelden het dorp Viskan binnen waar een heel lang houten huizenblok stond: Långhuset, er was in de loop der jaren steeds een stukje aan- of tussen gebouwd.
Het zag er niet uit, grijs gebladderde verf, deuren en ramen die niet fatsoenlijk dicht konden en dan ook nog diverse auto’s voor het gebouw geparkeerd zodat een mooie foto maken onmogelijk was.
De achterkant was goed te zien vanaf de ernaast gelegen brug maar ook die kant zag er verwaarloosd uit.
Wat nou: filmlocatie? Teleurgesteld liepen we door.
Midden in het groene landschap stond een groot gebouw met een eigen stationnetje, het bleek de jeugdherberg Boda Borg te zijn.
Asfalt en greffelpad losten elkaar af maar wat er constant aanwezig was was het geluid van graskantmaaiers.
Meestal mannen met een dovenkap op die op zaterdag hun gezinnetje bijwerkten.
Alsof dat de Zweedse invulling was van de vrije zaterdag.
Vaak namen we de gelegenheid waar om even ergens te zitten en te kijken naar het mooie landschap waar de zon nu toch meer zijn best ging doen.
Rond 16.30uur kwamen we aan in Fränsta waar we bij een Hostel een kamer hadden besproken.
Sieb is nu aan het koken: een diepvriesmaaltijd opwarmen in de magnetron :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten