Sundsvall - solgården

Na een nacht heerlijk geslapen te hebben, gingen we tegen 8.00uur aan het ontbijt.
Een buffet met allerlei Zweedse hapjes zoals haring in de ene saus en haring in de andere saus, vele soorten knäckebröd, een paar soorten kaas, lekkere huisgemaakte jammetjes, eitjes gekookt of gebakken, diverse bakken met yoghurt en allerlei soorten brood en fruit.
Voor degene die glutenvrij zijn was en een speciale hoek voor het ontbijt.
Ook hen ontbrak het aan niets.
We namen er de tijd voor want om 10.00uur gingen de meeste winkels pas open.
Na het ontbijt pakten we de rugzakken in, vulde de bidons en liepen naar het centrum van Sundsvall waar een prachtig groot plein lag omzoomd met huizen uit het begin van de vorige eeuw.
Op een sokkel een standbeeld van man de op Admiraal de Ruyter leek, uit het Zweeds  konden we niet opmaken wie het was.
Om tienen haalde ik bij de VVV 4 pelgrimpaspoorten op, twee met stempel, en ik kreeg meteen een route wijziging door ivm een wegopbreking.
Fijn om te weten, voor je het weet loop je een kilometer extra :-)
Sieb haalde een gastankje en twee zakken gedroogde pastamaaltijden, altijd handig!
Om 10.30uur vertrokken we richting Selånger, een afstand van 8km.
Veel mensen doen dat met de bus maar wij wilden echt van coast to coast lopen.
De lucht was overwegend bewolkt met een straffe wind maar het was droog.
Zo kwamen we ook langs een oude runensteen op een plaats waar ook veel grafheuvels waren gevonden.
Op onze weg kwamen we een Zweedse dame tegen die naar de begraafplaats liep die tegenover het Pelgrimscentrum lag.
We mochten met haar meelopen waarop ze ons over smalle paadjes leidde langs een meer met aan de oever gele lissen, een eind van het razende autoverkeer.
Bij het informatiebord over de route hing een kastje met een stempel erin.
Onze tweede stempel was een feit :-)
We dronken in het nagelnieuwe gebouw een kop koffie met een stuk chocoladetaart.
Door de Deken en de Dominee werden we op de foto gezet voor de FB-pagina van het Zweeds Olavspad.
We liepen naar de ruïne van de kerk waarvandaan de officiële route begon.
Langs de berm stonden overal bloeiende planten: margrieten, boterbloemen, lupinen,akelei, distels en natuurlijk een heleboel waarvan we de naam niet wisten.
In Gieselåsen zagen we vlaggen buiten hangen van Zweden en Duitsland.
Het bleek een echtpaar te zijn wat een documentatie bijhoudt over het aantal pelgrims wat hun huis passeert.
Ze bieden thee en koffie aan met fika oftewel iets lekkers erbij.
Ja, ja we waren opgemerkt en de heer des huizes kwam ons met uitgestoken hand tegemoet, schudde zijn hoofd en verontschuldigde zich voor het feit dat de Nederlandse vlag niet aan de weg gewapperd had.
We mochten iets in het gastenboek schrijven en zijn vrouw nam de gegevens over in het boek: waar vandaan, man/vrouw, start en finish, lopend/fietsend, huisdier mee, tent mee, karretje mee, met militaire precisie hield hij alles bij.
Het bleek dat hij beroeps militair geweest was :-)
Hij vertelde dat ons onderkomen nog een flink eind verder was dan in het boekje stond.
Oeps, dan zouden we meer dan 30km lopen vandaag en dat voor de eerste dag!
Om 15.30uur stapten we op maar niet voordat er voor het archief een foto was gemaakt :-))
Vlak voor Matfors aten we een broodje met kaas en dronken onze flesjes chocolademelk leeg, genoeg energie voor de rest van de tocht.
In het dorp deden we boodschappen voor drie maaltijden en begonnen aan de laatste 8km., eerst over asfalt maar later over een grindweg door het bos.
Ondertussen was het bijna 19.30uur en de zon stond nog net zo hoog aan de hemel als in Nederland rond 15.00uur.
De wind was gaan liggen, de wolken losten op en we genoten van de stilte van de natuur.
Even na half acht kwamen we aan bij een prachtig gelegen huis met in de tuin een kleinere versie voor ons.
We mochten ons wassen in de rivier: Ljungan.
Dat gaan we zo dan maar doen, dan eten en naar bed, we zijn doodmoe.