27 juni Olst - Herxen 17.2km.

 Na een zwoele zomeravond was onze slaapkamer erg warm geworden ondanks dat we op tijd alle ramen en de deur hadden opengezet.

Toch waren we zo moe dat toen we onze kussens roken, we meteen in slaap vielen.
De wekker ging op tijd af en vanuit ons slaapkamerraam zagen we in de tuin een gezellig gedekte tafel staan.
Dat nodigde uit om snel te poedelen, aan te kleden en alles in te pakken.
Met z’n vieren genoten we, onder de parasol, van de aangename temperatuur.
Het zou vandaag zeker 30 graden worden...
Voor we op weg gingen waren we rijkelijk voorzien van water en hadden we ons dik  met zonnebrandcrème ingesmeerd.
De muggenspray hielden we bij de hand want het zou een wandeling worden dicht langs de IJssel en zijn uiterwaarden.
Vol goede moed stapten wij Olst uit en liepen over de dijk van de uiterwaarden richting het noorden.
Het was nog maar de vraag of we overal konden lopen want vorige week nog had het water zeker een meter hoger gestaan en konden voetgangers alleen via de dijk lopen.
Gelukkig stond de slagboom open en gezien het aantal fietsers was het pad goed begaanbaar.
Al gauw zagen wij dor gras in het prikkeldraad hangen en de grijze verkleuring van de planten liet duidelijk zien hoe hoog het water had gestaan, zeker 80 centimeter hoger dan nu.
Sommige paden waren zo sompig dat onze schoenen werden vastgezogen in de natte klei.
Om de uiterwaarden weer uit te komen was er tussen het prikkeldraad een hekje geplaatst waar we echt niet door konden vanwege een enorme plas water.
Om droge voeten te houden zijn we toen maar over het hekje heen geklommen.
Een groot deel van het pad liep over een fietspad van betonnen platen, slechts af en toe liepen we door grasland of op een pad langs de IJssel.
Maar vooral op die laatste twee paden sloegen de muggen hun slag.
Wat een geniepige kleine rotbeestjes zijn dat, voordat we met de spray klaarstonden hadden ze ons al te pakken, en niet een mug, nee, meteen een flinke groep tegelijk zodat als we mepten er zeker 1 de kans kreeg dit te overleven.
Hun overwinning was van korte duur want door de spray maakten volgende aanvallers meteen rechtsomkeer.
Desalniettemin hadden we weer een paar jeukende, rode bulten extra.
Mede door de warmte genoten we minder van de wandeling dan eerdere dagen.
Zeker een uur zaten we in de schaduw van een enorme wilg langs de IJssel.
Een paar kilometer verder vonden we een picknicktafel aan de rand van een vogelreservaat waar een reiger aangevallen werd door 4 kieviten, de reiger zat waarschijnlijk dicht bij hun nest.
De boerderij aan de andere kant van de dijk had een ooievaarsnest op de hooimijt met 3 jongen erin, het geklepper van de ouders was duidelijk te horen.
We waren bijna op ons logeeradres toen we toch nog even op het terras van het plaatselijke dorpshuis een biertje dronken.
Al met al was het voor ons een dag met even lang wandelen als zitten, het was gewoon te warm.