22 november Imabari - Onomichi

 Vandaag zaten we al vroeg op de fiets en jeetje, wat was het koud.

Het was strak blauw met her en der een wolk, ideaal fietsweer:-)
We hadden ons vest en handschoenen aangetrokken en met de hulp van Pocket Earth fietsten wij naar de eerste brug van vandaag.
Deze verbond Shikoku met Ohshima Eiland over een lengte van 6.5 kilometer.
Het was spectaculair!
De fietsers hadden een eigen op- en afgang die vanaf zeeniveau als een kurkentrekker naar boven ging.
Voor de wandelaars en fietsers was er een afgeschermde strook.
We fietsten met een paar meiden op die uit Amerika en Ierland kwamen en in Japan werkten. Eén van de twee had op Texel gewerkt en had nog een beetje Nederlands onthouden:-)
Maar ze fietsten veel te snel! 
We deden wat boodschappen op een markt en gingen door naar de volgende brug, 3 km., die ons naar Hakatajima Eiland bracht. Een klein stukje verder was brug nummer 3, 1km., naar Ohmishima Eiland.
Daar stopten we op een plek waarvandaan we de volgende brug in al zijn glorie konden fotograferen.
En daar waren de meiden weer, helemaal enthousiast dat ze ons weer zagen.
Ze maakten een foto van ons voor de brug en weg waren ze :-)
Die brug verbond dit eiland met Ikuchijima Eiland met een lengte van 4.2km.
We hadden trek en aten ergens langs de zee onze boterhammen met omelet.
We hadden nog 2 bruggen te gaan, eentje van 3.2 km. Naar Innoshima Eiland en de laatste van 3.5km naar Mukaishima Eiland.
Omdat de laatste brug niet geschikt was voor fietsers omdat er slechts een smalle rijstrook was, namen we de veerpont naar Onomichi. 
Wat hadden we het vandaag getroffen, geen wind, volop zon en een fietsroute die op het asfalt met een blauwe streep was gemarkeerd.
Morgen fietsen we weer terug naar Shikoku om daar een dagje uit te rusten en dinsdag onze wandeltocht voort te zetten.

21 november Onishi - Imabari

 Onze gastvrouw was zo’n lieverd, ze lachte de hele tijd, gaf ons een compliment omdat we de vis hadden opgegeten die menig Japanner liet staan, zorgde voor een waterkoker zodat we koffie konden zetten en zwaaide ons vanmorgen uit.

We hadden zo wie zo geen klagen over de herbergen, Ryokan, waar we sliepen.
Omdat we thee kregen bij het ontbijt, wandelden we eerst naar de supermarkt voor een kop koffie waarna we er flink de pas in zetten voor de eerste tempel van vandaag.
Er zouden er nog 5 volgen.
Volgens het boekje liepen we de hele dag langs een grote weg en door de bebouwde kom.
Wij hadden, waar mogelijk, steeds een paralel weg gekozen en liepen op die manier lekker rustig met best wel wat stukken door de natuur.
Binnen een uur waren we bij Tempel 54 en door de buitenwijken van Imabari liepen we naar het centrum voor Tempel 55.
Daar bedacht ik me dat we vannacht slapen in een hotel in het centrum van Imabari.
De app bekeken en wat bleek, het hotel was op 9 minuten lopen van Tempel 55.
Als we daar de rugzakken achter mochten laten, liepen we de rest van de dag zonder bagage.
Goed idee en Sieb kon dan meteen kijken waar fietsen te huur waren voor morgen.
Het hotel vond het prima en dus haalden we de noodzakelijke spullen zoals drinken en ons stempelboek uit de rugzakken en liepen naar het station op zoek naar de rijwielverhuur.
Niet te vinden en dus aan een medewerker van de trein gevraagd.
Wat wij voor een fietsenwinkel hadden aangezien, bleek ook de verhuurder van fietsen.
Ze had nog twee fietsen in onze maat die we meteen voor 3 dagen huurden.
Konden we vandaag een beetje oefenen voor het weekend als we de Nishi-Seto Expressway gingen fietsen.
We sprongen op de fiets en reden naar de volgende tempel, nr.56.
Het liep al tegen 12 uur toen we daar wegreden en we lustten wel wat.
Ergens tussen de rijstvelden en wat huizen vonden we op een hoek een klein eettentje.
Twee tafels van de vijf waren bezet, wij konden er nog prima bij.
Sieb koos iets uit met een krab-kroket en ik kip in sojasaus met gebakken vis.
Het smaakte goed, we konden er weer tegen aan :-)
Aan de voet van een berg lag de volgende tempel en ja hoor Tempel 58 lag boven op diezelfde berg.
Op de fiets werd het een hele klim met de nodige haarspeldbochten.
Na de bochten kwam het laatste stuk door een bos, een trap met 218 treden.
Het was de moeite waard en ook het uitzicht over Imabari was prachtig.
We daalden 2 kilometer af, soms lekker snel, soms wat rustiger aan.
Tempel 59 was de volgende en de laatste tempel van vandaag.
Een grote groep Japanners chanten voor de ingang van de grote tempel, altijd bijzonder.
Over een grote weg fietsten we terug naar het hotel om even lekker te douchen.
Eens even kijken wat voor restaurants hier zaten en bij de eerste bleven we zitten.
Een eigen eetkamer met een soort van houten traliewerk bij de deuren.
Er viel niets te kiezen, wat we aten werd door de kok bepaald.
Het was een 5 gangen diner en echt super lekker, alles had een eigen smaak en allemaal gerechten die we nog nier eerder hadden gegeten.
We keken nog even wat we morgen mee moesten nemen op onze fietstocht en gingen moe maar voldaan naar bed.

20 november Matsuyama - Onishi

 

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Begin doorgestuurd bericht:

Van: Christien Carpay <christiencm@gmail.com>
Datum: 20 november 2025 om 17:37:44 GMT+9
Onderwerp: 20 November Matsuyama - Onishi

Vanmorgen zagen we op de tv dat het niet warmer zou worden dan 14 graden met wolken en af en toe zon. 
Dat kwam helemaal uit. 
Bijna de hele dag liepen we langs de rand van het eiland, eerst richting noorden en na de lunch richting oosten. 
Op de rand lopen hield in dat we langs de zee liepen en soms er boven omdat er nauwelijks ruimte was voor de trein, de auto’s, de voetgangers en fietsers. 
Dat hadden ze opgelost door naast de weg een pad te maken op schragen die aan de rots vastzaten. In het pad zaten roosters zodat we de golven onder ons, tegen de voet van de berg uit elkaar zagen spatten.
Op de smalle stukken liepen we langs de doorgaande weg maar zodra het kon pakten we een weg parallel aan die drukke weg.
We liepen door dorpen met mooie, oude, houten huizen.
Gisteravond was hier op het nieuws dat er in het zuiden van Japan 179, meest houten woningen in de as zijn gelegd, ze blussen al 2 dagen.
We aten bij een restaurant aan zee met uitzicht over het water.
Lekker een hamburger met een glas cola, naast elkaar, helemaal gezellig:-)
Ondanks dat we vandaag 30km. liepen en we genietend van alle mooie dingen om ons heen, waren we tegen 16.00uur in de herberg waar er nu voor ons gekookt wordt :-)
Ze wilden graag dat we voor het eten hadden geschrobd en gebadderd.
Heerlijk in de hete tobbe en daarna in een kimono-badjas om 18.00uur aan tafel :-)



Verstuurd vanaf mijn iPhone

23 november. Onomichi - Imabari

 Er valt weinig te vertellen want als je het verhaal van gisteren achterste voren leest, heb je het verhaal van vandaag :-)

Tuurlijk waren er weer bijzondere momenten.
Toen we vertrokken was de temperatuur rond het vriespunt.
Ons gewone kloffie breidden we uit met een wollen vest, een regenjas/windstopper en handschoenen.
We zagen de zon opkomen boven de bergen, een warm oranje bal die lange schaduwen wierp op de grond.
We hoopten dat de pont al vaarde op zondagochtend op dit tijdstip (7.30uur).
Tuurlijk wel en het was nog druk ook!
De pont zat vol met scholieren, die inderdaad naar school gingen en mensen die aan het werk moesten op zondag.
Wij waren de enige die vrij hadden vandaag :-)
Voordat we aan de bruggen-reeks begonnen, dronken we een heerlijke kop koffie in een cafeetje aan het water.
Pas na de tweede brug gingen de handschoenen en windstoppers uit.
We stopten bij een kleine markt waar we een gevulde rijstbal en een kop thee kregen aangeboden.
Of we nog even wilden wachten voordat we verder fietsten.
De voorbereidingen voor de gevulde rijstballen waren in volle gang en ik mocht helpen met de rijst elastisch te maken door er met een houten hamer op te slaan.
Daarna ging een groep dames de rijst vullen met rode bonen puree.
We liepen langs een paar kraampjes met tweedehands spullen.
Sieb zag een instrument dat op boten en in vliegtuigen wordt gebruikt, een hellingshoek om te zien hoe scheef de boot vaart of het toestel vliegt.
Hij kreeg het gratis mee.
Er stond een rode, ronde doos met daarin een kaligrafeer-set. 
Na alle stempels in ons boek vonden we het leuk om deze, voor het luttele bedrag van €0.60, mee te nemen.
Ik wilde hem net in mijn tas stoppen toen een jonge Japanse vrouw in het Engels aan mij vroeg of ik hem hier gekocht had.
Zij was zelf een kaligrafiste en liet ons haar instagram-account zien.
Echt schitterend, ze zette het zelfs als tatoeage.
We raakten aan de praat en bleek dat een goede vriend van hun een “ramen” (mie) restaurant in Amsterdam heeft.
Japanser kunnen we het niet krijgen dus meteen het adres genoteerd :-)
Op het eiland daarna hadden we gisteren de zuidkant gefietst en kozen we vandaag voor de noordkant die veel groener was met witte stranden en palmbomen.
We waanden ons in Zuid Frankrijk aan de Côte d’Azur.
We fietsten verder onder een blauwe lucht met witte en dreigende wolken maar gelukkig viel er geen drup regen.
Tussen de middag aten we bij een tentje streetfood, een dubbelgevouwen omelet met mie ertussen en overgoten met zoete sojasaus en mayo.
Over de volgende twee eilanden waren we zo heen gefietst en begonnen we aan Oshima met een paar flinke heuvels en tot slot de langste brug.
Gelukkig werd de weg naar het Centraal Station van Imabari ook met een blauwe lijn aangegeven en leverden we rond half vier de fietsen weer in.
We hadden een super fijn weekend gehad met mooi weer, nauwelijks wind, gezellige mensen ontmoet, oude dorpen gezien en een paar hele goede fietsen.
Morgen een dagje rust en dinsdag beginnen we dan aan de laatste 300km van onze tocht.