Na weer een heerlijk en goed verzorgd ontbijt liepen we even na 7.00uur richting Tempel 63.
Onze gastheer had op de kaart laten zien waar we vandaag zouden wandelen.We werden er niet vrolijk van, een drukke doorgaande weg met alleen maar bebouwde kom om ons heen.
Hij adviseerde ons een stuk met de trein te doen.
Na ruim een uur lopen kwamen we langs een café en omdat het één van de weinige cafés op deze tocht was, besloten we naar binnen te gaan.
We kregen de kaart met alleen maar koffie in diverse smaken en uit verschillende landen.
We bestelden een koffie verkeerd.
De eigenaar maakte koffie op een voor ons onbekende manier: siphon koffie.
De koffie ging in een omgekeerde fles zonder bodem.
Daaronder stond een glazen bol met water dat aan de kook werd gebracht.
Het hete water verplaatste zich door de hals van de fles naar boven door de koffie om niet veel later weer via die koffie terug te zakken in de glazen bal.
Het smaakte goed maar we hadden het beter zonder melk kunnen drinken want dan hadden we de smaak beter geproefd.
We kregen er een Osettai bij, een geroosterde boterham met een gekookt ei.
De zon kwam achter de bergen vandaan en het werd heerlijk warm, zo’n 18 graden.
Tempel 63 lag pal aan de doorgaande weg en toch was het er heerlijk rustig.
Bij het stempel kregen we een origami-ster met 63 erop gedrukt.
Om het verkeer te mijden liepen we over een straat paralel aan de drukke weg.
Een mevrouw kwam enthousiast naar ons toe met in elke hand een plastic zakje.
We begrepen dat het een Osettai was en na bedankjes en “conniesjiwai” ( goedendag)
stapte ze in haar auto en reed weer verder.
Ze had echt haar best gedaan want naast snoepjes, zoutjes en een flesje drinken zat er ook een warmtepleister is.
Tempel 64 lag tegen de bergen aan en had genoeg ruimte om te schitteren.
Het was een prachtig complex.
Misschien ook wel omdat de zon scheen dat alles straalde :-)
We vertrokken naar het station waar we door een foutje van ons twee uur op de trein moesten wachten.
Ondertussen aten we de lunch: rijst met zeewier en iets pittigs.
In een Japanse winkel hadden we vers bereidde aubergines in tempura gekocht, ook lekker.
Met het flesje energiedrank konden we er weer even tegen.
We stapten in de trein en omdat iedereen uitstapte bij de volgende halte vroegen we of we over moesten stappen.
En inderdaad, op perron 1 stond de trein naar Akaboshi te wachten.
Omdat er langs de bergen enkel spoor was aangelegd, stopte de trein bij elk station, de plek waar tegengestelde treinen elkaar passeerden.
Tegen vier uur waren we in ons hotel.
Even lekker opfrissen en dan eens zien waar we gaan eten vanavond :-)
