16 juni

Het is wel raar als je ‘s nachts wakker wordt en het is licht terwijl het pas 3.00 uur is.
Nog 5 dagen dan is het midzomernacht en dat is te merken, het is altijd licht.
Als we naar bed gaan, als we er ‘s nachts uit moeten, als we opstaan.
Ons mijnwerkerslampje had thuis kunnen blijven :-)
Dankzij onze oogmaskers werden we pas om 8.00 uur wakker, ontbeten en vroegen onze gastvrouw of ze tijd had ons naar het station in Kløfta te brengen met de auto waarvandaan we met de trein naar Jessheim wilden.
Gisteravond had dat nog zo’n goed plan geleken maar haar hond, een Ierse Setter, was afgelopen nacht van 8 puppies bevallen.
Gelukkig was er een vriendin bij haar en had ze tijd ons weg te brengen.
Via internet had Sieb een winkel gevonden die sportkleding en aanverwante zaken verkocht, de XXL. Een vriendelijke Noor wees ons de weg naar het winkelcentrum.
De keuze was reuze !
Na anderhalf uur passen en meten, wikken en wegen, viel de keuze op een groene Noorse rugzak met een inhoud van 75 liter.
Het was de enige “ryggsekk” waar alles inpaste wat Sieb op zijn karretje vervoerde.
Het karretje zelf had hij vanmorgen in de afvalcontainer gedumpt bij de boerderij waar we logeerden.
We begonnen met een kop koffie, kochten wat broodjes en sap voor onderweg en begonnen aan een tocht van ruim 22km.
Na Jessheim liepen we al snel door een bos, kwamen we langs diverse meertjes maar we hebben toch ook wel veel asfalt onder de voeten gehad.
Twee keer waren we het spoor bijster, een keer op kruispunt en een keer in een park.
De GPS wist gelukkig waar we uithingen.
In het park kwam een echtpaar ons te hulp en toen ze hoorden dat we naar Trondheim liepen zeiden ze: loop maar achter ons aan.
Ze zagen er niet naar uit dat ze die nog bijna 600km op slippertjes gingen lopen maar we liepen met ze op en kwamen meer te weten over het prachtige meer en de omgeving.
Het bleek dat alles van zijn vader was geweest en na zijn overlijden naar een nicht was gegaan die het openstelde voor publiek.
De boerderij stond al 40 jaar leeg, de familie woonde op een steenworp afstand in andere huizen.
Zonde, zonde, het was echt een prachtige boerderij in de Noorse kleuren rood en wit maar hij vertelde dat er teveel onderhoud aan was.
Tijdens het wandelen was ons opgevallen dat overal het gewas nog niet echt hoog stond, op sommige plekken tussen het graan was het zelfs dramatisch, daar groeide niets.
Door de droogte en de hittegolf van dit voorjaar wordt verwacht dat de oogst enorm tegen zal vallen.
Her en der werd wel gesproeid maar buiten het bereik van de sproeiers groeide weinig.
Ook vandaag was een warme dag en waren we blij hele stukken door het bos te lopen, op het asfalt was het warm maar daar kwamen ons steeds wielrenners tegemoet die vandaag van Lillehammer naar Oslo fietsten: de Styrkeprøver.
Om 17.30 uur kwamen we aan in Risebru waar we met twee Belgen in de Pelgrimsherberg slapen, een schattig tuinhuis.
Na een warme douche lekker gegeten en nu genieten we van een lekker kopje caffeïne vrije koffie in de tuin van onze gastvrouw.