Lieve blog volger .
Volgens mij zijn jullie wel benieuwde waar we het overhebben onderweg.
Dat is als we vertrekken, over het gastgezin waar we vertrekken.
Het ontbijt wat we er van vonden nou dat is iedere keer een verrassing en altijd ruim voldoende.
En dan nou eigenlijk helemaal niets, dus echt gewoon stilte.
We geniet dan van de omgeving en wat denk je na ruim veertig jaar samen weten we bijna al wat de ander gaat zeggen.
En dan moet er toch weer een van ons iets zeggen.
Dan gaat het over de weg .
Het is goed asfalt dat noemen we aardbeien met slagroom.
Die is er ook in de extra vorm dan komt er een kers op de slagroom.
Dan is het asfalt als een biljardlaken.
Maar hier bestaat het wel vaak uit oude betonplaten en die, ja ja, die liggen als uit een helikopter gegooid.
Trouwens dat laatste zei ons aller Gerry Kneteman.
Zou toch wat zijn als dat van mijn brein zou zijn ontsproten.
Ben al aardig op dreef aan het raken .
Gaat ook echt lekker veel bier doet mijn proza goed.
En dan wat dan.
Dan gaan we uit ons dak over de omgeving.
Daar kan je toch geen genoeg van krijgen.
Wuivend graan goud geel als het haver is en dan het tarwe wat nog moet rijpen geweldig allemaal.
O ja onze mede fietsers die gaan natuurlijk over de tong.
En zeker de electrisch aangedreven fietser die we tegenkomen, bekijken we niet, die zitten potsierlijk op hun voertuig.
Maar de wielrenners .
Die zit te hoog, die fietst met zijn knieën.
En de derde kan er helemaal niets van, wat een krabber.
Nou jullie snappen het al, er is gespreksstof genoeg.
Morgen eens kijken of waar we het het eerste over hebben.
Nu eerst onze maaltijd besluiten met een kop thee en dan terug van Geleen naar Stein naar de
slaapplaats.
Tot gauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten