Na een goede nachtrust zaten we aan een uitgebreid ontbijt waar tot aan de voet van de Vaalserberg genoeg aan hadden -:)
Onze gastvrouw had het hoogste woord en zodoende vertrokken we pas om 9.30richting Vaals.De hele weg erheen ging over Duits grondgebied.
Het had gevroren vannacht, de velden zagen er wit van.
De rijp lag over de planten die er daardoor sprookjesachtig uitzagen.
We liepen over paden dwars door weilanden, bossen en akkers.
De weg van vandaag ging op en neer, dan over bospad dan over glibberige, modderige paden tussen akkers door of stappend over de boomwortels van een weg die liep langs de zijkant van een berg.
En wat voor zijkant!
Het was een panorama weg waar we gedurende zo’n 3 km. werden verrast met prachtige vergezichten.
De zon scheen volop en zette de bomen met hun herfsttooi in een schitterend licht.
We zagen op de berg tegenover ons de uitzichttoren van de Vaalserberg al liggen.
Het duurde echter nog zeker anderhalf uur voordat we er waren.
We passeerden vlak voor Vaals de plaatselijke golfbaan waar wel heel veel bankjes stonden.
Via het kreupelhout slopen we richting een bankje wat een beetje uit de loop stond en peuzelden daar onze lunch op.
De minachtende blikken van twee golfende dames lieten we voor wat ze waren.
Na een half uurtje begonnen we aan de “beklimming” van de Vaalserberg.
Heerlijk door het bos, even zitten op de top, een foto bij de grenspaal op het hoogste punt van Nederland en weer door.
Tegen half zes kwamen we aan bij de herberg in Holset waar we een kamer, een diner en het ontbijt hadden gereserveerd.
Wat een mooi deel van Nederland is dit, wel pittig om te wandelen maar het gebied waar we doorheen lopen is prachtig!
Morgen weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten