Klokslag 8.00uur begonnen we aan ons laatste stuk van het Pieterpad.
Na een nacht met veel regen was het droog maar wel heel grijs met een stevig windje.
Sommige delen van het pad waren glibberig van de modder die er overheen was gespoeld.
Vanaf de Cauberg daalden we af naar Berg en Terblijt.
Vlakbij Terblijt was de diepe mergelgroeve Blom waar tot 2000 mergel werd gewonnen.
Nu een natuurgebied met grazende koeien.
Hierna volgden nog meer mergelgroeven, de kalkgrashellingen werden begraasd door Mergellandschapen.
Geen idee wat voor schapen dat zijn, misschien hebben ze een gele vacht of hoeven om mee te graven:-)
In het boekje stond dat we koffie konden drinken bij de Bonte Haan maar we waren veel te vroeg.
Op de Bemelerberg liepen we over uitgesleten paden, paden met soms wel een meter hoge wal aan de zijkanten, de zogenaamde Bemelergrubbe.
Vanaf die berg wandelden we Maastricht in en liepen we zeker nog 1,5km tot we bij de Maas aankwamen.
Op het Koningsplein zagen we parasols staan en een bord met daarop met stoepkrijt geschreven dat ze huisgemaakte vlaaien serveerden.
Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, dat leek ons een prima plek om koffie te drinken.
Het bleek een stadstaverne te zijn waar mensen met een handicap onder begeleiding konden werken.
Top, dat steunden wij graag en stonden er niet veel later twee dampende mokken cappuccino, een stuk rijstevlaai en een stuk kruisbessen voor onze neus.
Lekker lekker!!
Toen werd het tijd om het laatste stuk van het Pieterpad te lopen.
We staken de Maas over bij de voetgangersbrug, wandelden langs de Maas totdat het pad naar boven begon.
Bij de afgravingen kwamen we uit, precies daar waar het bord stond dat we bij het einde van het Pieterpad waren aangekomen, opgelucht maar ook een gevoel van teleurstelling dat aan onze tocht een einde was gekomen.
Nog een paar foto’s laten maken door een voorbijganger en via het café naar de straat waar ik zoveel tijd had doorgebracht in mijn jeugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten